اختلافات میان اصلاح‌طلبان هر روز پر رنگ تر می شود. در شرایطی در روزهای گذشته رسانه های اصلاح طلب تلاش می کردند تا چهره ای متحد و واحد از اصلاح‌طلبان مخابره کنند و با بسیج کردن تمامی چهره‌های مطرح جناح خود این گونه القا کنند که روحانی گزینه نهایی برای انتخابات پیش روست، اما در مقابل محمد رضا عارف برنامه ای جدید برای خود در نظر گرفته است که بازی از پیش طراحی شده بزرگان اصلاحات را به هم ریخته است.

به گزارش رجانیوز اگرچه کناره‌گیری عارف از انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و بی مهری که از جانب بخشی از بزرگان اصلاحات و مشخصا از سوی دولت تدبیر نزدیک به سه سال نسبت به او رفت قدری از انگیزه حضور فعال در فضای سیاسی و رسانه ای را از سلب کرده بود، اما نتیجه انتخابات 7 اسفند باعث شد که عارف انگیزه ای جدید برای حضور فعال تر پیدا کند و به نظر می رسد این بار هدفی جدی تر برای تصمیم سازی و مدیریت تصمیم های اصلاح‌طلبان به محوریت خود به میدان بازگشته است.

همین مساله باعث شده است که این روزها حضور عارف در فضای رسانه ای کشور پررنگ تر از روزهای قبل باشد. در همین راستا طرح سخنانی جدید و با ادبیاتی که پیش از این سابقه نداشته است این نظر را تقویت می کند که عارف این روزها برنامه های انتخاباتی خود را کلید زده است و در نظر دارد تا گام به گام با نزدیک تر شدن به دور دوازدهم انتخابات ریاست جمهوری بخشی گام های مهم تری را بردارد.

سخنانی بدیعی که نه تنها تعجب برخی از رسانه های اصلاح طلب را به دنبال داشت بلکه آنها را وادار کرد که به راحتی از کنار آن عبور نکنند و در یادداشت هایی گلایه های خود را از این سخنان عارف مطرح کنند.

دو روز قبل عارف انتقادهایی را بر زبان آورد که پیش از این از بسیاری از اصلاح‌طلبان شنیده شده بود. با این وجود شنیدن این انتقادات در سال آخر دولت و آن هم از زبان کسی که چهار سال قبل از انتخابات کناره‌گیری کرده بود و با این کار خود راه را برای رای آوردن روحانی فراهم کرده بود، قدری برای رسانه های زنجیره ای اصلاحات تعجب برانگیز بود.

در همین راستا روزنامه اصلاح‌طلب آرمان که پیش از این مطالب تندی را علیه عارف منتشر کرده بود این بار هم نتوانست از سخنان جدید عارف چشم پوشی کند. هرچند این بار ادبیات خود را قدری تعدیل کرده اما در مطلبی با تیتر «انتقاد عارف از دولت!» انتقاد های عارف را به اموری دانست که مساله ای کاملا شخصی است و صرفا مربوط به دولت می باشد و این انتقاد ها را در سال آخر بهانه دادن به دست منتقدان دولت معرفی کرد. این روزنامه در این باره نوشت:

«اين نقدها در حالی است که طيفي معتقد بودند فشار دلواپسان براي دولت روحاني كافي است و نبايد نيروهاي همسو در فضاي علني به انتقاد از دولت بپردازند و طيف ديگر تاكيد داشتند انتقادات علني موجب تحرك بيشتر دولت مي‌شود. نكته قابل تامل اين است كه عارف به انتقاد از برخي امور پرداخته كه موضوع شخصي دولت است؛ مانند رويكرد مديران!».

این روزنامه در بخش دیگری از یادداشت خود با یادآوری این نکته که «قبل از محاكمه به گذشته نگاه شود» نوشت:

« برخي منتقدان دولت يازدهم اگر كمي به عقب بازگردند باید براي حضور خود در مجلس دهم از فضاي فراهم شده كه ناشي از عملكرد روحاني بوده، سپاسگزار باشند. درباره ديگري عارف اظهار داشته است: «چرا به درخواست براي تاسيس اتحاديه انجمن‌هاي اسلامي پاسخ نمي‌دهند.» او بايد بيش از ديگران مطلع باشد كه كليد خانه احزاب در دولت يازدهم به صاحبان اصلي آن بازگردانده شد و احزاب زيادي مجوز فعاليت دريافت كردند. آيا به صرف عدم صدور مجوز براي تاسيس اتحاديه انجمن‌هاي اسلامي بايد اقدامات دولت را به زير سوال برد؟».

نویسنده این یادداشت در بخش انتهایی مطلب خود این انتقاد های علنی و بی موقع عارف را «نشان دادن چزاغ سبز به مخالفان دولت» معرفی می کند و می نویسد: «برخي پس از اطلاع از اظهارات عارف چنين مطرح كردند چرا عارف با وجود اطلاع از مشكلاتي كه دلواپسان بر سر راه دولت پديد آورده‌اند بنا را بر انتقاد علني گذاشته است؟ از سوي ديگر او كه بر يك مركز فرماندهي در جريان اصلاحات تاكيد دارد، خودش چه گام‌هايي در اين راستا برداشته است؟ در نهايت حاميان دولت منكر برخي كم كاري‌هاي دولتمردان نيستند، اما سعي نمي‌كنند با نقد علني چراغ سبز به مخالفان نشان دهند تا آنها بر طبل اختلاف دولت و مجلس بكوبند».

اما این تنها موضعی نبود که رسانه های اصلاح طلب نسبت به انتقادات اخیر عارف اتخاذ کردند. در نقطه مقابل آرمان یکی دیگر از روزنامه های اصلاح‌طلب در یادداشتی به تیتر «عارف وکیل المله است نه وکیل الدوله» انتقادات عارف به دولت را برخواسته از نظر مردم دانسته و این را امری طبیعی می داند و در مقابل گلایه ها و مواضعی که علیه عارف گرفته شده است را موضعی می دانند که ضربه بزرگتری به بدنه اصلاحات و مسیری که در پیش رو دارند می داند.

یادداشت نویس روزنامه آفتاب یزد در یادداشت خود با انتقاد از این که «چرا برخی طاقت انتقاد منصفانه رئیس فراکسیون امید از دولت را ندارند؟» انتقاد های این روزها را برخلاف مصلحت و آینده اصلاحات است و این شیوه برخورد با عارف را مصداق «گل بخودی» معرفی می کند. این روزنامه انتقاد های عارف را امری می داند که «نویدبخش آن بود که رئیس فراکسیون امید قفل سکوتش را شکسته، کنج عزلت را که مدتی به دلیل بداخلاقی‌های صورت گرفته از سوی لیست امید در انتخابات ریاست مجلس در آن منزل گزیده بود، ترک گفته و اکنون ردای وکالت مردم را به تن کرده است و مدرس وار از حنجره‌اش تریبونی آفریده برای خارج ساختن صدای ملت» است.

آفتاب یزد در بخش دیگری از مطلب خود می نویسد: «اما واکنش‌های چند روز اخیر به سخنان رئیس فراکسیون امید گواه آن است که این تغییر رویکرد عارف به مذاق برخی اصلاح‌طلبان خوش نیامده است و آنها صراحت لهجه و فصاحت گفتار این سیاستمدار بااخلاق را برنتابیده‌اند.»

این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه می نویسد:

«مسئله قابل تاملی که این برنتابیدگان انتقادات عارف مطرح می کنند آن است که عارف به جای انتقاد از دولت می بایست قدردان قوه مجریه هم باشد چرا که حضورش در خانه ملت مرهون فراهم سازی شرایطی است که ناشی از عملکرد دولت روحانی بوده است که در این باره باید به آنها خاطر نشان کرد عملکرد خوب و مثبت دولت در خصوص برگزاری سالم انتخابات در زمره وظایف دولت تعریف می شده است . این منتقدین بر این باورند که اگر عارف نقدی بر عملکرد دولت دارد می بایست آن را در خفا و به صورت پنهانی به گوش مسئولین ذی ربط برساند چراکه اعلان انتقادات در شرایطی که دولت تحت فشار دلواپسان است، چراغ سبز دادن به دست آنها تلقی می شود که در پاسخ به آنها باید گفت اگر مردم تهران در هفتم اسفندماه 94 آرای خود را به سبد رای عارف سرازیر کردند و او را بر سکوی نخست از میان 30 منتخب دیگر قرار دادند، به این دلیل بود که او را در قامت وکیل خود؛ نه به عنوان نماینده دولت راهی خانه ملت کنند تا برخلاف مجلس نهمی‌ها که بازتاب دهنده صدای دولت دهم در بهارستان بودند، عارف و هم طیفانش مبدل به صدای ملت در نهاد قانون گذاری شوند. از همین رو رسالت عارف ایجاب می کند که همگام با حمایت از عملکرد دولت، به نقد سازنده قوه مجریه نیز در راستای بهبود بخشیدن به امور بپردازد.»

این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه می نویسد: «شاید این پرسش مطرح شود که ریشه این نق‌زدن‌های گاه و بی‌گاه برخی رسانه‌های نزدیک به آیت‌الله هاشمی چیست؟ واقعیت آن است علیرغم آنکه رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام همواره اعلام نموده که حامی نقادی منصفانه از دولت و رئیس فراکسیون امید است اما برخی رسانه‌های نزدیک به ایشان به دلیل پاره‌ای از مسائل حاشیه‌ای ترجیح می‌دهند خود را در قامت مخالف با رئیس فراکسیون امید نشان دهند! این امید وجود دارد که رسانه‌های مذکور از سیاست و رویکرد گل به خودی دست بردارند.

رجانیوز