جان کری، وزیر خارجه آمریکا، در مصاحبه‌ای در ششمین نشست سالانه اندیشه در واشنگتن، بار دیگر تکرار کرد: ایران باید درباره برنامه‌ هسته‌ای خود طی هفته‌های آینده تصمیمات سختی بگیرد. کری همچنین گفت: ما معیارها و مسیرهای مشخصی را پیش‌روی ایران گذاشته‌ایم. آن‌ها باید تأسیسات فردو که در کوه‌ها است، تأسیسات غنی‌سازی نطنز و آب سنگین اراک را به روی بازرسان بازکنند. وی ادامه داد: اگر ایران بتواند تصمیمات سختی را که لازم است، اتخاذ کند، این مسئله طی هفته‌های آینده حل خواهد شد؛ اما همان‌گونه که قبلاً گفتم، دست نیافتن به توافق، بهتر از دستیابی به توافقنامه‌ای بد است. کری در پایان افزود: اگر ما بتوانیم به توافق برسیم، جهان مکان امن‌تری خواهد بود.

چندی است که مقامات آمریکا با به‌کارگیری عباراتی مانند: «تصمیمات سخت» و «دست‌نیافتن به توافق، بهتر از دستیابی به توافق بد است» و... می‌کوشند فشار روانی را بر مسئولان ایرانی افزایش و خود را در موقعیت برتر نشان دهند و غیرمستقیم مردم ایران را وادارند تا از ایستادگی برحقوقشان کوتاه آیند. عباراتی که به آن اشاره شد، دوسویه هستند یعنی در نزد دو طرف مذاکره‌کننده از یک موقعیت برخوردارند، ولکن دارای تفسیرهای خاص و متفاوتند. اگر کاهش تعداد سانتریفیوژها برای ایران سخت است، افزایش آن هم برای طرف مقابل سخت است. اگر توافق بر سر به حداقل رسیدن حقوق ایران، برای طرف مقابل توافق خوب است، توافق بر سر حداکثر حقوق ایران برای ایران توافق خوب است. با روشن شدن این مسئله که بیشتر جنبه تبلیغی دارد، طرف مقابل باید به اصل موضوع توجه کند؛ یعنی بداند مردم ایران از حق هسته‌ای برخوردارند که ضوابط و قوانین بین‌المللی نیز آن را تأیید می‌کند و آن‌ها هم تمام این حقوق را می‌خواهند و چنانچه طرف مقابل واقعاً مایل است گفت‌وگوهای هسته‌ای به نتیجه برسد، باید هر چه را در ذهن دارد، در چنین بستری تفسیر و ابراز کند و به نتیجه نهایی و توافق برساند. در غیر این صورت، لفاظی‌های اشاره شده چیزی را تغییر نخواهد داد.