دولت‌های ترکیه، عربستان و قطر به چند دلیل که برخی از آن‌ها هم‌راستا و موازی است و برخی دیگر متفاوت و خاص، از گروه‌های تروریستی نظیر داعش حمایت می‌کنند.

نخست اینکه ترکیه و عربستان خود را رقیب منطقه‌ای ایران می‌دانند و از اینکه ایران قدرت فرهنگی، سیاسی و امنیتی خود را روز‌به‌روز پهن‌تر کرده و عقبه‌های راهبردی خود را از عراق گرفته تا لبنان و سوریه و یمن روز‌به‌روز تقویت می‌کند نگران هستند. زمانی که نفوذ و توانمندی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای اهل سنت و یا حوزه‌هایی که جریان‌های اهل سنت مثل اخوان‌الملسمین فعال است بیشتر می‌شود، آن‌ها بیشتر واکنش نشان می‌دهند. این کشورها چون توان راهبردی برای نفوذ منطقه‌ای ندارند متأسفانه به جای رقابت سالم به حمایت از گروه‌های تروریستی وحشی و برانداز روی آورده‌اند. آنها با نادیده گرفتن حسن همسایگی و هم‌جواری از گروه‌هایی حمایت و پشتیبانی می‌کنند که اهدافی غیر از براندازی و تفرقه و جنایت در کشورهایی مثل سوریه و عراق و لبنان را ندارند.

ترکیه و قطر به بهانه اخوانی بودن، آن‌ها را حمایت می‌نمایند. عربستان نیز به دلیل مسئولیت حمایت از اسلام‌گرایی به سبک وهابیت از آن‌ها حمایت می‌کند. در هر حال هر سه کشور ترکیه، عربستان و قطر به دلایل خاص و گاه مشترک این گروه‌های تروریستی را حمایت می‌کنند. یکی از دلایل حمایت ترکیه از گروه تروریستی داعش این است که از فقدان یک عقبه و بازوی راهبردی مثل آنچه که ایران دارد رنج می‌برد. این کشور، توانمندی‌های ایران در غزه، لبنان، عراق و اخیراً یمن را در وجود گروه و جریان‌هایی همچون حماس، حزب‌الله، سپاه بدر، جیش المهدی و انصارالله می‌داند و به این خاطر به سوی حمایت از داعش روی آورده است. غافل از اینکه جریان‌های فوق‌ مرتبط با ایران، جریان‌های کاملاً مردمی هستند که در مقابل اشغال‌گران و متجاوزان خارجی و مستبدان داخلی مرتبط با بیگانگان مقاومت می‌کنند، اما گروه داعش جریان غیربومی تروریستی خشنی است که هدف آن ایجاد فتنه قومی و مذهبی و آدم‌کشی است؛ هرچند به اسم اسلام این کارها را انجام می‌دهد.

ترکیه سعی دارد با کنترل داعش و دور کردن آن از ایدئولوژی افراطی تکفیری فرامنطقه‌ای جریانی منطقه‌ای و بوی با تفکرات ناسیونالیستی بسازد تا آن را به عنوان بازوان سنی خود در مناطقی مثل عراق، سوریه، لبنان و نیز فردا در یمن، سومالی و.‌. . علیه عقبه‌های جمهوری اسلامی ایران مورد بهره‌برداری قرار دهد.

عربستان نیز از اینکه جمهوری اسلامی ایران روز‌به‌روز قدرتمندتر می‌شود نگران است و به همین دلیل به حمایت از گروه‌های تروریستی روی آورده است تا قدرت ایران را در محیط منطقه‌ای سایش دهد. این کشور به بهانه عدم وجود دموکراسی در سوریه از گروه‌های تروریستی برانداز ضد نظام سوریه حمایت می‌کند غافل از اینکه یکی از چند کشور منطقه‌ای که هیچ‌گونه نمونه مردم‌سالاری و دموکراسی در آن وجود ندارد عربستان است که حتی فاقد قانون اساسی و یک منشور مردمی است. عربستان به این دلیل از گروه‌های تروریستی در عراق حمایت می‌کند که اقلیت اهل سنت از حاکمیت مطلق افتاده‌اند و به این دلیل از گروه‌های تروریستی در لبنان حمایت می‌کند که حزب‌الله طرفدار ایران را بیش از حد محبوب مردم لبنان و پیروز در جنگ‌های خود با اسرائیل می‌داند. همچنین به این دلیل از گروه‌های تروریستی در یمن حمایت می‌کند که انصارالله با رویکرد مردم‌سالارانه را خطری جدی برای نظام غیرمردم‌سالار خود می‌داند و به این دلیل از گروه‌های تروریستی در سوریه حمایت می‌کند که نظام حاکم بر سوریه را متحد ایران و حامی مقاومت و مخالف طرح‌های سازش‌گرایانه در فلسطین می‌داند.

با وجود این، در دلایل حمایت این کشورها از گروه‌های تروریستی نباید نقش کشورهای فرامنطقه‌ای همچون انگلیس و آمریکا را نادیده انگاشت که به طرق مختلف سعی می‌کنند با ایران‌هراسی و شیعه‌هراسی این کشورها را علیه ایران و بازوان منطقه‌ای آن و نیز علیه محور مقاومت تحریک کنند.