نویسنده در بخشی از این متن، به بیان مفهوم عمیق اسلام به‌عنوان یک ایدئولوژی پرداخته که مشابه آن، پیش از این در صحبت‌های اسفندیار رحیم‌مشائی، رهبر جریان انحرافی دیده شده بود. در این روزنامه آورده شده است: «دوران اسلام‌گرایی به‌مثابه یک ایدئولوژی به پایان رسیده و عصر ایمان مبتنی بر گفت‌وگو آغاز شده است، گفت‌وگویی توأم با خضوع و خشوع. گفت‌و‌گویی که در آن، نه به‌دنبال تحمیل عقیده خویش بر دیگری بلکه به‌دنبال کشف افق‌های ناشناخته در ساحت دیگری است» در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: «اسلام‌گرایی با تأکید بر افتراق بین ادیان و نحل و ملل مختلف، راه را برای خشونت و تخاصم می‌گشاید.»

نویسنده اصرار دارد القا کند که ایدئولوژی مانع گفت‌وگو و اسلام‌گرایی مروج خشونت است. حال اینکه چنین ادعایی به‌هیچ‌وجه صحت عقلانی ندارد.