روزنامه «حمایت» در یادداشتی نوشت:
جمهوری اسلامی در دورهای پا به عرصه حیات سیاسی گذاشت که دو قدرت بزرگ آن برهه، یعنی آمریکا به نمایندگی از «کاپیتالیسم» و شوروی به نیابت از «کمونیسم» هماوردی بسیار نفسگیر با یکدیگر داشتند. ایران اسلامی با شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی»، به خار چشم هر دوی آنها تبدیلشده بود و در جنگ تحمیلی هشتساله، این دو ابرقدرت که در تمام بخشها، جبههای علیه دیگری گشوده بودند، در برابر ایران، متحد شده و توان خود را برای بهاصطلاح نابود کردن کشوری که تهدیدی بزرگ برای آنها به شمار میآمد، بکار گرفتند. طولی نکشید که کمونیسم به «زبالهدان تاریخ» پیوست و نظام سلطه نیز در برابر جمهوری اسلامی دچار استیصال و سردرگمی شد. برخی معتقدند که آمریکا هنوز هم با ریشهها و تتمه کمونیسم در حال مبارزه است که نمونه آن را میتوانیم در مورد کره شمالی و چین مشاهده کنیم. این ارزیابی شاید در ظاهر درست باشد اما نحوه رفتاری که واشنگتن با کره شمالی یا چین اتخاذ کرده با جمهوری اسلامی بسیار متفاوت است چراکه کشورمان را مرکز پرچمداری و مقاومت در برابر زیادهخواهی استعمار نوین میدانند و از این رو، نقطه ثقل تقابل خود در منطقه را بر روی ایران قرار دادهاند.
افزون بر وجهه مقاومت و سازشناپذیری، کشورمان یک دوره پر نشیب و فراز در راستای استقلال کامل از قدرتها و کشورهای ذینفوذ را پشت سر گذاشته، زیربناها و دستاوردهای بسیار مهمی را شکل داده و اکنون وارد چله دوم خود شده است. استقلالی که ایران اسلامی به دست آورده، بر پایه «مقاومت فعال» بوده که «تغییر محاسبات» دشمن را به همراه داشته است؛ به همین دلیل، از نظر آمریکا و اعوان و انصارش، جمهوری اسلامی دچار گناهی نابخشودنی شده که تقاص آن، چیزی جز تعبیر شدن خواب تغییر حاکمیت نیست. در سایه این رویداد تاریخی، کشورمان پلههای ترقی را یکی از پس از دیگری طی کرده و به قدرتی دارای پایههای قدرتمند در ابعاد مختلف تبدیلشده است؛ همچنان که رهبر حکیم انقلاب در دیدار هفته گذشته خود با هیئت دولت فرمودند: «جمهوری اسلامی امروز کجا، بیست سال قبل و سی سال قبل کجا! زمین تا آسمان تفاوت کرده پیشرفتهای ما و قدرت اقدام ما و تواناییهای گوناگون ما، چه از لحاظ سیاسی، چه از لحاظ نظامی، چه از لحاظ بخشهای گوناگون اقتصادی کشور؛ کشور پیشرفت کرده، دشمن هیچ غلطی نمیتواند بکند؛ ملاحظه دشمن را از این جهت نکنید یعنی واقعاً آنچه در 40 سال اول نتوانستند انجام بدهند، در چهل سال دوم هم به توفیق الهی نمیتوانند انجام بدهند و 40 سال دوم برای ما از چهل سال اول بهتر و برای آنها بدتر خواهد بود؛ این را مطمئن باشید و تردید در این نکنید.»
در این خصوص باید گفت که پیشرفتهای ایران اسلامی در چهار دهه گذشته بهقدری شاخص و اعجاببرانگیز بوده که کارشناسان غرب و شرق جهان از دوست تا دشمن را به اقرار و تحسین درباره توان بالای ایران بهویژه در بخش نظامی دفاعی وادار کرده است. از باب مثال، «وینست استوارت»، رئیس آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا با اشاره به توانمندی برجسته موشکی ایران علیرغم تحریمها چندی پیش اذعان کرده بود: «برنامه موشکی ایران یکی از کانونهای دفاع از کشورشان است، آنها توانایی قوی موشکی ایجاد کردند، هرچند که بیش از 30 سال تحریم بودهاند.» یا «چاک هیگل»، وزیر دفاع اسبق آمریکا در این خصوص میگوید: «امروز ایرانیها تواناییهای موشکی بسیار پیشرفتهای دارند که به هیچ عنوان نمیشود آنها را نادیده گرفت.» همچنین، «یوزی رابین» رئیس سابق سازمان موشکی رژیم صهیونیستی و ملقب به پدر صنعت موشکی اسرائیل نیز درباره توان مهندسان ایرانی در ساخت موشک گفته بود: «به احترام توان موشکی ایران کلاه از سر برمیدارم.»
از منظر علمی نیز کشورمان به برکت انقلاب اسلامی یکی از پیشتازان این عرصه در جهان به شمار میآید؛ ضمن اینکه به دلیل اعمال تحریمها، عیار پیشرفتهای جمهوری اسلامی افزایشیافته است. حتی کسانی که مخالف انقلاب و اپوزیسیون بهحساب میآیند یکی از محاسن نظام اسلامی را توجه ویژه به علم و پژوهش و دستیابی به فناوریهای برجسته (High Tech) میدانند و بر این نکته اذعان دارند که ایران با حرکت در مسیر علمی به پیشرفتهای بسیار قابلتوجه و البته بیسابقهای دست یافته است. افزون بر این، در این اعترافات نکته مهمی نهفته است و ثابت میکند که اسلام سیاسی با واگرایی و تحجر مخالف و به دنبال توسعه و پیشرفت علمی به نحوی است که در این میدان، پیشتاز و ابداعکننده باشد. افزون بر مخالفین، محققین و دانشگاهیان غربی هم به این پیشرفتهای علمی و برنامهریزی کشور برای دستیابی به قلههای آن اعتراف کردهاند که نمونه آن، «کریس لیولین اسمیت» از اساتید دانشگاه آکسفورد است. وی میگوید: «ایران طرحی علمی را تنظیم و اعلام کرده است که هدف آن ارتقای توسعه فناوری و اقتصاد علممحور است. تمرکز طرح فوقالذکر بر علم و فناوری در آموزش عالی و بخشهای دفاعی، هستهای و هوافضاست. همچنین ساخت نیروگاههای هستهای، شکافت هستهای و مأموریتهای ارسال سفینههای سرنشیندار به فضا از اهداف اصلی آن است. این طرح را که شامل 224 پروژه علمی است، شورای عالی انقلاب فرهنگی ترسیم کرده و 2 هزار کارشناس از 800 مرکز علمی و تحقیقاتی در طراحی آن دخیل بودهاند و باید تا سال 2025 اجرا شود.»
پاسخگو بودن مسئولین و زیر ذرهبین بودن اعمال و رفتار آنها، گسترش عدالت اجتماعی، اهتمام به مبارزه با فساد و برخورد با عوامل آن و ... ازجمله زیرشاخههای پیشرفت سیاسی – اجتماعی کشور به شمار میآید کهای بسا از همه پیشرفتهای فوقالذکر، از اهمیت والاتر و ممتازتری برخوردار باشد. در سایه حرکت عدالتخواهانه و کمپین ضد فسادی که این روزها، اعجاب و اذعان دوست و دشمن را به همراه داشته، هیچ مسئول و مقامی نمیتواند از زیر بار تعهدات خود شانه خالی کند و چنانچه دچار خطا و سوءاستفاده از جایگاه خود شده باشد، باید در برابر قانون ایستاده و پاسخگوی رفتار خود باشد. این پیشرفتها در حالی است که کمتر از نیمقرن پیش، در نظام مورد حمایت غرب که بر ایران حاکم بود، حتی تصور چنین اموری محال و خیالپردازی به نظر میرسید.
و بالاخره اینکه اقتدار جمهوری اسلامی ایران امروز به اعتراف دشمنان قسمخورده کشورمان بیش از چهار دهه عزت و سربلندی را به ملت ایران هدیه کرده است؛ دستاوردی که میوه ایثار و رشادت کسانی است که در جنگ سخت و نرم دشمن از همه چیز خود گذشتند و سکویی رفیع برای پرش به سمت آیندهای روشنتر و بهتر را فراهم کردند.
دیدگاه ها