اهمیت اربعین از کجاست؟

جایگاه اربعین حسینی از دیدگاه مقام معظم رهبری

اهمیت اربعین از کجاست؟ صرف اینکه چهل روز از شهادت شهید می‌گذرد، چه خصوصیتی دارد؟ اربعین خصوصیتش به خاطر این است که در اربعین حسینی یاد شهادت حسین علیه السلام زنده شد و این چیز بسیار مهمی است.

صرف اینکه چهل روز از شهادت شهید می‌گذرد، چه خصوصیتی دارد؟ اربعین خصوصیتش به خاطر این است که در اربعین حسینی یاد شهادت حسین علیه السلام زنده شد و این چیز بسیار مهمی است. شما فرض کنید اگر این شهادت عظیم در تاریخ اتفاق می افتاد یعنی حسین بن علی و بقیه شهیدان در کربلا شهید می شدند، اما بنی امیه موفق می شدند همان‌طور که خود حسین را و یاران عزیزش را از صفحه روزگار برافکندند و جسم پاکشان را در زیر خاک پنهان کردند، یاد آنها را هم از خاطره نسل بشر در آن روز و روزهای بعد محو کنند. ببینید در این صورت آیا این شهادت فایده‌ای برای عالم اسلام داشت؟ یا اگر هم برای آن روز یک اثری می‌گذاشت، آیا این خاطره در تاریخ هم، برای نسل‌های بعد هم، برای گرفتاری‌ها و سیاهی‌ها و تاریکی‌ها و یزیدی‌های دوران آینده تاریخ هم اثری روشنگر و افشا کننده داشت؟ اگر حسین شهید می‌شد، اما مردم آن روز و مردم نسل‌های بعد نمی‌فهمیدند که حسین شهید شده، آیا این خاطره چه اثری و چه نقشی می‌توانست در رشد و سازندگی و هدایت و برانگیزانندگی ملت‌ها و اجتماعات و تاریخ بگذارد؟

می‌بینید که هیچ اثری نداشت، بله حسین که شهید می‌شد، خود او به اعلی علیین رضوان خدا می‌رسید، شهیدانی که کسی نفهمید و در غربت، در سکوت، در خاموشی شهید شدند، به اجر خودشان در آخرت رسیدند، روح آنها فتوح و گشایش را در درگاه رحمت الهی به دست آورد، اما آیا چقدر درس شدند، چقدر اسوه شدند، درس، آن شهیدی می‌شود که شهادت او و مظلومیت او را نسل‌های معاصر و آینده او بدانند و بشنوند، درس و اسوه آن شهیدی می‌شود که خون او بجوشد و در تاریخ سرازیر بشود، مظلومیت یک ملت آن وقتی می‌تواند زخم پیکر ستم کشیده شلاق خورده ملت‌ها را شفا بدهد و مرهم بگذارد که این مظلومیت فریاد بشود، این مظلومیت به گوش انسان‌های دیگر برسد، برای همین است که امروز ابرقدرتها صدا توی صدا انداختند که صدای ما بلند نشود، برای همین است که حاضرند پول‌های گزاف خرج کنند تا دنیا نفهمد که جنگ تحمیلی چرا به وجود آمد، با چه انگیزه‌ای، با دست که با تحریک که آن روز هم دستگاه‌های استکباری، حاضر بودند هر چه دارند خرج کنند به قیمت این که نام و یاد حسین و خون حسین و شهادت عاشورا مثل درس در مردم آن زمان و ملت‌های بعد باقی نماند و شناخته نشود. البته در اوائل کار درست نمی‌فهمیدند که چقدر مطلب با عظمت است. هر چه بیشتر گذشت، بیشتر فهمیدند.

در اواسط دوران بنی عباس حتی قبر حسین بن علی علیه السلام را ویران کردند، آب انداختند، خواستند از او هیچ اثری باقی نماند. نقش یاد و خاطره شهیدان و شهادت این است، شهادت بدون خاطره، بدون یاد، بدون جوشش خون شهید، اثر خودش را نمی‌بخشد و اربعین آن روزی است که برافراشته شدن پرچم پیام شهادت کربلا در آن روز آغاز شد و روز بازماندگان شهداست. حالا چه در اربعین اول، خانواده امام حسین علیه السلام به کربلا آمده باشند و چه نیامده باشند. اما اربعین اول آن روزی است که برای اولین بار زائران شناخته شده حسین بن علی به کربلا آمدند؛ جابربن عبدالله انصاری است و عطیه از اصحاب پیغمبر، از یاران امیر المومنین علیه السلام آمدند آن جا و جابربن عبدالله حتی نابینا بود - آن طور که در نوشته‌ها و اخبار هست - و دستش را عطیه گرفت و برد روی قبر حسین بن علی گذاشت و او قبر را لمس کرد و گریه کرد و با حسین بن علی علیه السلام حرف زد و با آمدن خود و با سخن گفتن خود خاطره حسین بن علی را زنده کرد و سنت زیارت قبر شهداء را پایه گذاری کرد. یک چنین روز مهمی است روز اربعین.

حرکت امام حسین علیه السلام براى اقامه‌‌ى حق و عدل بود: «انّما خرجت لطلب ‌الاصلاح فى امّة جدّى ارید ان امر بالمعروف و انهى عن ‌المنکر ...»(بحارالانوار، ج 44، ص 329). در زیارت اربعین که یکى از بهترین زیارات است، مى‌‌خوانیم: «و منح ‌النّصح و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من ‌الجهالة و حیرة الضّلاله». آن حضرت در بین راه، حدیث معروفى را که از پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم نقل کرده‌‌اند، بیان مى‌‌فرمایند: «ایهاالنّاس انّ رسول‌ اللَّه صلّى ‌اللَّه علیه و آله و سلّم قال: من رأى سلطانا جائرا مستحلّا لحرم ‌اللَّه ناکثا لعهداللَّه مخالفا لسنة رسول ‌اللَّه صلّى ‌اللَّه علیه و آله و سلم یعمل فى عباداللَّه بالاثم والعدوان فلم یغیّر علیه بفعل و لاقول کان حقّا على‌ اللَّه ان یدخله مدخله» (بحارالانوار، ج 44، ص 382).

تمام آثار و گفتار آن بزرگوار و نیز گفتارى که درباره‌‌ى آن بزرگوار از معصومین رسیده است، این مطلب را روشن مى‌‌کند که غرض، اقامه‌‌ى حق و عدل و دین خدا و ایجاد حاکمیت شریعت و برهم زدن بنیان ظلم و جور و طغیان بوده است. غرض، ادامه‌‌ى راه پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم و دیگر پیامبران بوده است که: «یا وارث ادم صفوةاللَّه یا وارث نوح نبىّ‌ اللَّه ...»( مفاتیح ‌الجنان، زیارت وارث‌) و معلوم است که پیامبران هم براى چه آمدند: «لیقوم ‌النّاس بالقسط». اقامه‌ى قسط و حق و ایجاد حکومت و نظام اسلامى.

اساساً اهمیت اربعین در آن است که در این روز، با تدبیر الهى خاندان پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم، یاد نهضت حسینى براى همیشه جاودانه شد و این کار پایه‌‌گذارى گردید. اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلى، در حوادث گوناگون - از قبیل شهادت حسین‌ بن‌ على علیه ‌السلام در عاشورا - به حفظ یاد و آثار شهادت کمر نبندند، نسل‌هاى بعد، از دستاورد شهادت استفاده‌‌ى زیادى نخواهند برد.

درست است که خداى متعال، شهدا را در همین دنیا هم زنده نگه مى‌‌دارد و شهید به طور قهرى در تاریخ و یاد مردم ماندگار است؛ اما ابزار طبیعى که خداى متعال براى این کار - مثل همه‌‌ى کارها - قرار داده است، همین چیزى است که در اختیار و اراده‌‌ى ماست. ما هستیم که با تصمیم درست و بجا، مى‌‌توانیم یاد شهدا و خاطره و فلسفه‌‌ى شهادت را احیا کنیم و زنده نگهداریم.

رمز زنده‌ ماندن واقعه‌‌ى عاشورا
اگر زینب‌ کبرى‌ سلام ‌اللّه ‌علیها و امام سجّاد صلوات‌‌اللّه‌‌علیه در طول آن روزهاى اسارت - چه در همان عصر عاشورا در کربلا و چه در روزهاى بعد در راه شام و کوفه و خود شهر شام و بعد از آن در زیارت کربلا و بعد عزیمت به مدینه و سپس در طول سال‌هاى متمادى که این بزرگواران زنده ماندند - مجاهدات و تبیین و افشاگرى نکرده بودند و حقیقت فلسفه‌‌ى عاشورا و هدف حسین ‌بن‌ على و ظلم دشمن را بیان نمى‌‌کردند، واقعه‌‌ى عاشورا تا امروز، جوشان و زنده و مشتعل باقى نمى‌‌ماند.

چرا امام صادق علیه ‌الصّلاة والسّلام - طبق روایت - فرمودند که هر کس یک بیت شعر درباره‌‌ى حادثه‌‌ى عاشورا بگوید و کسانى را با آن بیت شعر بگریاند، خداوند بهشت را بر او واجب خواهد کرد؟ چون تمام دستگاه‌هاى تبلیغاتى، براى منزوى کردن و در ظلمت نگهداشتن مسأله‌‌ى عاشورا و کلاً مسأله‌‌ى اهل‌‌بیت، تجهیز شده بودند تا نگذارند مردم بفهمند چه شد و قضیه چه بود. تبلیغ، این‌‌گونه است. آن روزها هم مثل امروز، قدرت‌هاى ظالم و ستمگر، حداکثر استفاده را از تبلیغات دروغ و مغرضانه و شیطنت‌‌آمیز مى‌کردند. در چنین فضایى، مگر ممکن بود قضیه‌‌ى عاشورا - که با این عظمت در بیابانى در گوشه‌‌یى از دنیاى اسلام اتفاق افتاده - با این تپش و نشاط باقى بماند؟ یقیناً بدون آن تلاش‌ها، از بین مى‌‌رفت.

آنچه این یاد را زنده کرد، تلاش بازماندگان حسین‌ بن‌ على علیه‌ السلام بود. به همان اندازه که مجاهدت حسین‌ بن‌ على علیه‌ السلام و یارانش به عنوان صاحبان پرچم، با موانع برخورد داشت و سخت بود، به همان اندازه نیز مجاهدت زینب علیها السلام و مجاهدت امام سجّاد علیه ‌السلام و بقیه‌‌ى بزرگواران، دشوار بود. البته صحنه آنها، صحنه‌‌ى نظامى نبود؛ بلکه تبلیغى و فرهنگى بود. ما به این نکته‌‌ها باید توجه کنیم.

درسى که اربعین به ما مى‌‌دهد
درسى که اربعین به ما مى‌‌دهد، این است که باید یاد حقیقت و خاطره‌‌ى شهادت را در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگه داشت. شما ببینید از اول انقلاب تا امروز، تبلیغات علیه انقلاب و امام و اسلام و این ملت، چه قدر پرحجم بوده است. چه تبلیغات و طوفانى که علیه جنگ به راه نیفتاد جنگى که دفاع و حراست از اسلام و میهن و حیثیت و شرف مردم بود. ببینید دشمنان علیه شهداى عزیزى که جانشان - یعنى بزرگ‌ترین سرمایه‌‌شان - را برداشتند و رفتند در راه خدا نثار نمودند، چه کردند و مستقیم و غیرمستقیم، با رادیوها و روزنامه‌ها و مجله‌‌ها و کتاب‌هایى که منتشر مى‌‌کردند، در ذهن آدم‌هاى ساده‌‌لوح در همه جاى دنیا، چه تلقینى توانستند بکنند.

حتّى افراد معدودى از آدم‌هاى ساده‌‌دل و جاهل و نیز انسان‌هاى موجّه و غیرموجّهى در کشور خودمان هم، در آن فضاى ملتهب جنگ، گاهى حرف‌هایى مى‌‌زدند که ناشى از ندانستن و عدم احاطه به حقایق بود. همین چیزها بود که امام عزیز را برمى‌‌آشفت و وادار مى‌‌کرد که با آن فریاد ملکوتى، حقایق را با صراحت بیان کند.

اگر در مقابل این تبلیغات، تبلیغات حق نبود و نباشد و اگر آگاهى ملت ایران و گویندگان و نویسندگان و هنرمندان، در خدمت حقیقتى که در این کشور وجود دارد، قرار نگیرد، دشمن در میدان تبلیغات غالب خواهد شد. میدان تبلیغات، میدان بسیار عظیم و خطرناکى است. البته، اکثریت قاطع ملت و آحاد مردم ما، به برکت آگاهىِ ناشى از انقلاب، در مقابل تبلیغات دشمن بیمه هستند و مصونیت پیدا کرده‌‌اند. از بس دشمن دروغ گفت و چیزهایى را که در مقابل چشم مردم بود، به عکس و واژگون نشان داد و منعکس کرد، اطمینان مردم ما نسبت به گفته‌‌ها و بافته‌‌ها و یاوه‌‌گویی‌هاى تبلیغات جهانى ، بکلى سلب شده است.

دستگاه ظالم جبار یزیدى با تبلیغات خود، حسین‌ بن‌ على علیه‌ السلام را محکوم مى‌‌ساخت و وانمود مى‌‌کرد که حسین‌ بن ‌على علیه‌ السلام کسى بود که بر ضد دستگاه عدل و حکومت اسلامى و براى دنیا قیام کرده است!! بعضى هم، این تبلیغات دروغ را باور مى‌‌کردند. بعد هم که حسین ‌بن ‌على علیه‌ السلام، با آن وضع عجیب و با آن شکل فجیع، به وسیله‌‌ى دژخیمان در صحراى کربلا به شهادت رسید، آن را یک غلبه و فتح وانمود مى‌‌کردند! اما تبلیغات صحیح دستگاه امامت، تمام این بافته‌‌ها را عوض کرد. حق، این‌گونه است.

منبع: برگزیده بیانات حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالى) درتاریخ 29/ 06/ 68

دیدگاه ها

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.