«مهدی فضائلی» در یادداشتی با تشریح ویژگی‌های انقلابی سپهبد شهید حاج «قاسم سلیمانی»نوشت:

به جرات می توان گفت دهه های طولانی گذشته بود و ما مفهوم واقعی قهرمان ملی را اینگونه تجربه نکرده بودیم!
اما تشییع میلیون ها ایرانی در شهرهای اهواز، مشهد، تهران، قم و سرانجام کرمان و تجلیل میلیون ها ایرانی دیگر در شهرهای مختلف کشور با چشم های بارانی و دل های سوخته، برای سردار آسمانی شده ،حاج قاسم سلیمانی ابعاد و عظمت این مفهوم را در برابر دیدگان ما قرار داد.
از فضای احساسی و شور و شیدایی که در جای خود بسیار ارزشمند است بتدریج عبور می کنیم و الآن نوبت آن است که قهرمان ملی خود را بیشتر و عمیقتر بشناسیم تا تبدیل به یک الگو شود.
دیروز پیکر قطعه قطعه شده او را با عظمت تشییع کردیم و امروز زمان ادامه دادن راه و پیگیری اهداف اوست.
حاج قاسم سلیمانی دیروز و سردار آسمانی امروز در ابعاد مختلف نظامی، سیاسی، معنوی و رفتاری قابل الگو برداری است.
یکی از ویژگی‌های مهم و برجسته سردار سلیمانی "انقلابیگری" او در صحنه داخلی کشور بود.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامی که از حاج قاسم به عنوان "رفیق" خود یاد کردند در این باره چنین گفتند:«یک نکته‌ی مهم این است که در مسائل داخل کشور... اهل حزب و جناح و مانند اینها نبود، لکن بشدّت انقلابی بود. انقلاب و انقلابیگری خطّ قرمزِ قطعیِ او بود؛ این را بعضی‌ها سعی نکنند کم‌رنگ کنند، این واقعیّتِ او است؛ ذوب در انقلاب بود، انقلابیگری خطّ قرمز او بود...»
آری همه کسانی که از نزدیک حاج قاسم را می شناختند می دانستند که او به شدت انقلابی است.
انقلابی یعنی استکبار ستیزی که او در خط مقدم مبارزه با استکبار بود.
انقلابی یعنی باور به مبانی و آرمان های انقلاب و لزوم تداوم آن، که او از بن دندان به انقلاب و آرمان هایش باور داشت و برای تحقق آنها لحظه ای درنگ نمی کرد.
انقلابی یعنی، امیدوار و با انگیزه بودن که حاج قاسم بارها و بارها در سخت ترین شرایط و ظاهرا" بن بست،وارد شده بود و بن بست ها را شکسته بود.
انقلابی یعنی متدین بودن، که او سخت و حتی در میدان نبرد متدینانه عمل می‌کرد.
انقلابی یعنی مردمی بودن، که تصاویر ارتباطش با مردم در این ایام عمق رابطه او با مردم را نشان داد.
و انقلابی یعنی اعتقاد عمیق به ولایت فقیه که او خود را سرباز ولایت می‌دانست و رهبر معظم انقلاب را حکیم.
این ویژگی ها نه فقط در عرصه اقدامات منطقه ای و جبهه مقاومت او که در بعد داخلی و تلاش های داخل کشور او برجسته و غیرقابل انکار است.
اصلا" مگر می شود کسی در سطح منطقه آنگونه در مقابل استکبار بایستد که سرانجام اینگونه با دستور مستقیم رئیس جمهور آمریکا ترور شود و او در مقابل سازشکاران داخلی بی تفاوت باشد؟
مگر می شود کسی آنگونه برای پیشبرد اهداف انقلاب در منطقه جهاد کند و همو در برابر کسانی که در داخل، انقلاب را پایان یافته می دانند یا بدنبال ختم انقلاب هستند، بدون موضع باشد؟
کافی است به سخنرانی های این سردار سرافراز در مراسم مختلف داخلی از جمله کنگره شهدا در استان های مختلف مراجعه تا افکار انقلابی او بیشتر شناخته شود.
سردار سلیمانی به سخنرانی هم اکتفا نمی کرد و هرگاه احساس می کرد در سطوح بالای کشور با ارزش ها و آرمان های انقلاب فاصله ایجاد شده به اشکال صریحتری هم وارد عمل می شد.
یکی از این مقاطع، تیر ۷۸ بود و فتنه ای که با دخالت یا کوتاهی برخی دولتمردان آن روز، تهران را تحت تاثیر قرار داده بود و می‌رفت مشکلات جدی برای کشور بوجود آورد. در آن مقطع خطیر سردار سلیمانی به همراه تعدادی دیگر از فرماندهان دوران دفاع مقدس نامه ای محترمانه اما صریح و هشدار آمیز به رئیس جمهور وقت نوشتند که بازدارندگی موثری برای آقای خاتمی و اطرافیان ایشان داشت.
مشابه این اقدام نه به شکل نامه بلکه در قالب یک گفت و گوی رودررو حداقل یکبار دیگر هم با رئیس دولتی دیگر اتفاق افتاد که جزئیات آن فعلا" بماند تا وقتی دیگر!
من از بین ویژگی های پیش گفته در باره انقلابیگری فقط به یک مورد آن یعنی باورمندی این قهرمان ملی و مجاهد بزرگ به ولایت فقیه از زبان خود او بسنده و این یادداشت را با آن به پایان می برم.
سردار سلیمانی در تنها مصاحبه اش طی حدود بیست سال فرماندهی نیروی قدس که شهریور سال جاری با نشریه مسیر انجام داد چنین می گوید:《در ۲۰ سالی که در محضر آقا بودم نتیجه تقوا را که حکمت می شود در آقا بطور کامل دیدم.در هر چیزی که ایشان شبهه می کنند مطمئن می شوم که در انتهای آن شبهه در می آید و بر هر چیزی که یقین می کنند مطمئن می شوم مقصود به دست می آید.》مسیر-ص۱۳۳
راه و یادش پر رهرو

انتهای پیام/