حکومت دینی همواره دشمنان و مخالفانی در طول تاریخ داشته است که به اشکال مختلف و البته اهداف متفاوت، دین را شایسته حکمرانی و اداره جوامع نمی‌دانستند.
 کمونیست ها دین را افیون توده ها اعلام کردند و کلیساها و مساجد را به موزه و حتی اصطبل اسب تبدیل کردند و آموزه‌های مارکسیسم را ناجی بشر اعلام کردند، اما افکار پوسیده آنها بعد از ۷۰ سال حکمرانی بر شوروی و تشکیل حکومت ها و احزابی همانند حزب توده در ایران، در نهایت خود در موزه تاریخ بایگانی شدند.
 اما لیبرالیست ها شیادانه تر بر دین تاختند و دلایلی که که برای هجمه به دین به عنوان روش اداره جامعه اقامه می کردند، از منظر تاریخی قابل درک و شاید قابل تایید بود. آنها دوران قرون وسطا در اروپا که جوامع مسیحی تحت حاکمیت اربابان کلیسا قرار داشتند را به عنوان حکومت دینی شاهد مثال می‌آورد که اگر دین حاکم شود عقل به محاق می‌رود، آزادی دربند می شود، علم پژمرده می‌شود و نکبت فلاکت دامنگیر جوامع؛  و البته اگر از حکومت دینی حکومت های منحرف کلیسا در قرون وسطا مدنظر باشد، آنها گزافه نمی‌گویند.
 ولی روی سخن با لیبرالیست های وطنی است که تقلید را مذمت می کنند و خود مقلد لیبرالیست های غربی می شوند!
 جماعتی که به خود لقب روشنفکری می دهند و برای اثبات مدعای خود از اشعار مولوی و آیات قرآن مدد می‌گیرند! اما می‌گویند "حکومت دینی تجربه شکست‌خورده تاریخی است" البته شاید برای برخی مراد از حکومت دینی،  خلفای اموی و عباسی و عثمانی باشد که در این صورت آنها را نیز درک می‌کنیم و کمی با آنها حق می دهیم، اما کیست که نداند حکومت دینی در چارچوب "امامت" و در طول آن در چارچوب "ولایت" اصولاً قابل مقایسه با حکومت های دینی پیش گفته نیست. "امامت" و "ولایت" با آن همه تاکید بر اختیار انسان، منزلت آزادی، تاکید بر عدالت، بهره گیری از عقل و علم و اصرار بر کرامت انسانی کجا و قیاس آن با حکومت‌های جور اموی و عباسی و عثمانی کجا؟
 جان کلام آنکه روشنفکرانی که پسوند دینی برخود می نهند و در کمال وقاحت حکومت دینی را مردود اعلام می کنند و مدعی می‌شوند بدیلی برای لیبرال دموکراسی وجود ندارد، حداقل نگاهی به اوضاع اجتماعی قبله آمال خود در غرب اندازند و ببینند و بشنوند که صاحب نظران آن دیار چگونه فریادشان از بحرانهای موجود در آمریکا و غرب بلند است تا جایی که نظریه پایان تاریخ خود را نیز پس می‌گیرند، نه آنکه در قالب مصاحبه با فلان روشنفکر به اصطلاح دینی، حکومت دینی را تخطئه کنند و همچنان مدافع و بزک کننده نظام لیبرال دموکراسی شوند. 
خوب است که هنوز اعتراضات مردم آمریکا و غرب فروکش نکرده که لیبرال های وطنی در جریده خود به تعریف و تمجید لیبرال دموکراسی می‌پردازند، فردا که اعتراضات مردم آمریکا فروکش کند، حتما این جماعت برای لیبرال دموکراسی یقه می درانند! کاری که تا کنون می کردند.