بد نیست نگاهی اجمالی به کشورهایی بیاندازیم که از مسیر مذاکره با آمریکا به دنبال حل مشکلات و خود برآمده‌اند.

 مصر رویای ناتمام:
 قرارداد کمپ‌دیوید در ۱۹۷۸ که با وساطت آمریکا بین اسرائیل با مصر بسته شد و قرار شد آمریکا کمک‌های اقتصادی به مصر بدهد. این باعث شد مصر از رهبری جهان عرب باز ماند و در مسیر تحقیر تا آنجا رفته که امروز با گذشت بیش از چهل سال از آن، در ورطه فلاکت اقتصادی قرار دارد.
 

لیبی مذاکره و مرگ:
 از سال ۲۰۰۴ که قذافی به طور کامل در مذاکره با آمریکا تسلیم شد، فقط ۷ سال طول کشید که در ۲۰۱۱ قذافی در حملات گسترده آمریکا و غرب ساقط و در نهایت کشته شد و کشورش در جنگ داخلی، در آستانه تجزیه قرار گرفت.

کره شمالی، سازش و شکست مذاکرات:
 کره شمالی در سه نوبت با آمریکا وارد مذاکره برای خلع سلاح هسته‌ای در قبال دریافت کمک‌های غرب برای اقتصاد و ساخت نیروگاه اتمی شد و در ۲۰۰۳ توافق اولیه نیز حاصل شد، اما به فاصله یک سال یعنی در ۲۰۰۴ آمریکا به وعده هایش عمل نکرد و کره شمالی هم به فعالیت‌های سابقش برگشت. مجددا  در ۲۰۰۷ مذاکرات بین کره شمالی و آمریکا آغاز شد و کره ۸۰ درصد فعالیت های هسته ای خود را تعلیق کرد، اما خبری از عمل به وعده های آمریکا نشد و لذا کره شمالی در سال ۲۰۰۹ از این مذاکرات خارج شد. مرحله سوم هم سال پیش بود که سرنوشت مشابهی پیدا کرد.

  مذاکرات ایران و آمریکا: 
ایران نیز مذاکره با آمریکا را در چند نوبت تجربه کرده که اولین آن به سال ۱۳۳۰ توسط دکتر مصدق بر می‌گردد که نتیجه آن کودتای آمریکایی علیه وی بود. (البته در دوره پهلوی مذاکره با آمریکا زیاد بوده اما در قالب ارباب رعیتی)، بعد از آن مذاکره در خصوص گروگانهای آمریکا در لانه جاسوسی در تهران بود که آمریکا تعهد داد در قبال آزادی گروگان هایش در امور داخلی ایران مداخله نکند و دارایی‌های بلوکه شده ایران را آزاد کند که آمریکا به این وعده عمل نکرد. مورد دیگر، مذاکره در خصوص کمک ایران به آزادسازی گروگان‌های آمریکایی در لبنان بود که قرار بود گروگان های ایرانی در لبنان نیز آزاد شوند و اموال بلوکه شده ایران آزاد شود که هیچ کدام آنها از طرف آمریکا انجام نشد. 

مذاکره دیگر در سال ۱۳۸۱ در موضوع طالبان بود که برای نجات مردم افغانستان از دست طالبان این مذاکرات صورت گرفت، اما پس از حصول نتیجه، آمریکا ایران را محور شرارت نامید و آخرین و آن هم در مذاکرات طولانی برجام بود که نتیجه آن بر همگان واضح است. 

خلاصه کلام آنکه در هیچ یک از مذاکرات ایران و آمریکا، طرف آمریکایی به تعهدات خود عمل نکرده و در حوزه اقتصادی هر گاه مسیر مذاکره با آمریکا را در پیش گرفتیم در نهایت اوضاع اقتصادی ایران سخت تر و پیچیده تر شده است.