ویلسون قاتل براون نیست؟!

 

نیل برانترگل، وکیل دارن ویلسون، افسر پلیس آمریکایی که مایکل براون، جوان سیاه‌پوست غیرمسلح را در فرگوسن کشته بود، چند ساعت پیش، استعفای موکلش را اعلام کرد. به گفته این وکیل، ویلسون از زمان کشتن براون تا زمان استعفا در مرخصی اجباری بوده است. استعفای ویلسون حدود یک هفته پس از آن انجام گرفت که دادگاه، وی را از اتهام قتل تبرئه کرد. با اینکه اداره پلیس محل خدمت ویلسون، خبر استعفای وی را تأیید نکرده؛ اما سنت لوییس دیسپچ، روزنامه محلی فرگوسن، در این باره نوشت: «دارن ویلسون 28ساله پس از آن درخواست استعفا کرد که اداره پلیس شهر، تهدیدهای خشونت‌آمیز دریافت کرده و هشدار گرفته که همکاری خود با ویلسون را قطع کند.» در بخشی از استعفانامه منسوب به ویلسون که نشریه مذکور چاپ کرده، آمده است: «امیدوار بودم بتوانم به کار به‌عنوان پلیس ادامه بدهم؛ اما ایمنی سایر افسران پلیس و مردم این منطقه اهمیت بسیار زیادی برای من دارد. امیدوارم که استعفای من به بهبود وضعیت این منطقه کمک کند.»

با تأمل در عبارت فوق که منسوب به ویلسون است، این پرسش به ذهن متبادر می‌شود که آیا چنین فردی (جوان 28ساله) می‌تواند قاتل باشد؟! پس از یقین در قاتل بودن وی، پرسش بعدی شکل می‌گیرد که؛ انسان چگونه می‌تواند در عین حال که قاتل است، نگران حال مردم و همکارانش نیز باشد؟! به‌نظر می‌رسد پاسخ این دو قضیه متناقض‌نما را باید از نسبت بین جامعه آمریکا با ویلسون و افرادی مانند وی به دست آورد. اگرچه شلیک‌کننده دوازده گلوله به براون بی‌گناه، ویلسون بود؛ اما ویلسون به اعتبار اعتقادی شلیک کرد که جامعه آمریکا برایش ایجاد کرده بود. در جامعه‌ای که به انحای مختلف القا شده که رنگین‌پوستان با سفیدپوستان تفاوت دارند و یک رنگین‌پوست به‌ویژه اگر سیاه هم باشد، هیچ‌گاه با یک سفیدپوست برابر نیست و حقوقی همانند وی ندارد و در هر منازعه‌ای  حتی اگر منجر به قتل شود، همیشه حق با طرف سفیدپوست است و هیچ مجازاتی وی را تهدید نمی‌کند، ناخواسته برای سفیدپوستان آزادی‌عمل بی‌نهایت به‌وجود می‌آید؛ چنین سفیدپوستی هم می‌تواند به‌راحتی آدم بکشد و هم می‌تواند در عین حال، از دلسوزی برای انسان‌ها سخن بگوید. در چنین وضعیتی، این دسته قاتل‌ها نقش دوم را دارند و نقش اول متعلق به حکومتی است که چنین اعتقادی را در ذهن شهروندانش نهادینه کرده و آن را به تمام نهادهای حکومتی و اجتماعی نیز سرایت داده است. اگر چنین نبود، روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز با اشاره به حوادث اخیر شهر فرگوسن نمی‌نوشت: «نظام عدالت آمریکا بار دیگر اثبات کرد و نشان داد که اگر شما فردی رنگین‌پوست و یا فقیر در آمریکا باشید، زندگی شما اهمیت زیادی نخواهد داشت.»

دیدگاه ها

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.