پایگاه اینترنتی «جوییش پرس» 9 دسامبر 2012 (19 آذر) به روابط ایران و سوریه و تحریم‌های مشترک علیه آن‌ها پرداخت و نوشت: ایران و سوریه تحریم‌های دریایی در سطح بین‌المللی هستند و به‌نظر می‌رسد برای حمل‌ونقل کشتی‌های خود از پرچم تانزانیا استفاده می‌کنند. ایران به‌منظور پنهان‌سازی حمل‌ونقل کشتی‌های باری سوریه، سیگنال‌های اشتباه می‌فرستد. سواحل لیبی یکی از بخش‌هایی است که مورد سوءاستفاده قرار گرفته است. حتی اگر نیروهای تجسس و ردیابی ناتو بر مدیترانه مرکزی نظارت کنند، مشخص نیست که تمرکز بر آن، تضمین‌کننده جمع‌آوری اطلاعات مفید باشد و یا اینکه اراده‌ای واحد و سازمان‌یافته در مورد نفت‌کش‌ها یا کشتی‌های باری اعمال شود که به لیبی رفت‌وآمد می‌کنند.

در ادامه مقاله آمده است: پاییز امسال کشتی‌های ایرانی سیگنال‌های اشتباه ارسال کرده‌اند تا چنین وانمود کنند که در اقیانوس هند و دریای مدیترانه فعالیت می‌کنند تا مسیرهای رفت‌وآمد کشتی‌های سوری از سوریه تا لیبی و بالعکس را پنهان کنند. به‌طوری‌که کشتی سوری در آب‌های مدیترانه در حرکت است؛ اما در سامانه‌های ردیابی جهانی نشانی از حرکت این کشتی در این آب‌ها دیده نمی‌شود. در عین‌حال، نفت‌کش‌های ایرانی نیز سامانه‌های گزارش‌دهی خودکار خود را به موازات نزدیک شدن به لیبی خاموش می‌کنند و تا زمان خروج از بنادر لیبی آن‌ها را خاموش نگه می‌دارند. روزنامه‌نگاران از جمله «کلودیا راست» به شواهد مربوط به این مسئله اشاره کرده‌اند؛ اما تحلیل خبرگزاری رویترز در 7 دسامبر به‌طور ویژه بر این موضوع مهر تأیید زد که کشتی‌های ایرانی سامانه‌های اطلاع‌رسانی خودکار خود را خاموش می‌کنند تا ورود و خروج آن‌ها به بنادر لیبی پنهان بماند. این احتمال وجود دارد که با این روش تسلیحاتی از لیبی به سوریه منتقل شده باشد. نکته جالب توجه اینکه گزارش‌های متعددی در مورد انتقال تسلیحات از لیبی به شورشیان سوری وجود دارد که برخی از این انتقالات توسط آمریکا در بنغازی تسهیل شده است. این احتمال نیز وجود دارد که تسلیحات ارسالی به لیبی برای بشار اسد نیز فرستاده شده باشد. با وجود این، فراتر از مسیر انتقال تسلیحات به سوریه، رفتار کشتی‌های ایرانی نیز جالب توجه است. باتوجه به اینکه این کشتی‌ها به‌ویژه از بنغازی تسلیحات ارسال می‌کنند، باید به‌خاطر داشته باشیم که برای ارسال تسلیحات بیش از یک راه وجود دارد و دریافت‌کنندگان آن نیز تعدادشان بیشتر است. مصر، لیبی و الجزایر، مرزهای ساحلی طولانی دارند و نیروهای امنیتی آن به لحاظ مالی در مضیقه هستند.

در پایان مقاله آمده است: این نوع روش ابتدایی و قابل شناسایی ایران احتمالاً مؤثرترین راه برای انتقال تسلیحات به بشار اسد نیست و حزب‌الله نیز از این موضوع ذی‌نفع است. با این روش، احتمال اینکه تسلیحات ارسالی برای حزب‌الله از سوی اسرائیلی‌ها ردیابی شود، کاهش می‌یابد. دیگر نیروهای گشتی ناتو به‌طور مداوم بر دریای مدیترانه نظارت ندارند. تحریم‌ها به اجرا درمی‌آیند و برای اجرای مؤثر آن‌ها تلاش‌هایی صورت می‌گیرد؛ اما برای مقابله با دور زدن آن‌ها اقدامات اساسی صورت نمی‌گیرد. به‌علاوه، در گذشته نیز شاهد بودیم ایران به صدام در دور زدن تحریم‌ها، کمک‌های مؤثری کرد و از آن طریق، درآمدهای بسیاری به دست آورد. به‌همین دلیل، ایران از تحریم‌ علیه صدام خشنود بود. 

تحلیل‌:یکی از واقعیت‌های انکارناپذیر جهان امروز، گستردگی ارتباطات و پیچیدگی روابط در تمامی امور است. این پایگاه صهیونیستی به دنبال هدایت این واقعیت به موضوع مهم منطقه یعنی درگیری‌های سوریه و مهم‌ترین ابزار آن یعنی تسلیحات و دخالت ایران در آن است. در حالی که برخی از کشورهای غربی و عربی و نیز رژیم صهیونیستی، انواع و اقسام سلاح‌های پیشرفته را در اختیار تروریست‌های سوریه قرار داده‌اند، این پایگاه اینترنتی با چشم بستن بر آن‌ها، علیه سوریه و حق این کشور در تأمین سلاح برای حفظ خودش جوسازی می‌کند.