در طی چند سال گذشته به دلایل مختلفی تنش ها و بحران های اقتصادی به یکی از کلیدی ترین مسایل روز جامعه بدل شده است. چرا که در طی این زمان با تصمیمات وسیاست های غلط اقتصادی والبته شروع اجرای طرح های بزرگی همچون هدفمندی یارانه ها و ... در داخل کشور و فشارها و تحریم ها از بیرون مواجه بوده ایم. به طوری که رکود تورمی یعنی افزایش سطح عمومی قیمت‌ها در شرایط کاهش رشد اقتصادی، پایین آمدن قدرت خرید ، پایین آمدن ارزش پول ملی کشور در مقابل سایر ارزها، از بین رفتن تمایل به خرید، کاهش واردات مواد اولیه، از دست رفتن رقابت تولید داخل و جبران آن با واردات و تعطیلی و نیمه‌تعطیلی واحدهای تولیدی فشار سنگینی را بر زندگی مردم متحمل کرده است.

به دلیل همین فشارها بود که در زمان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، برنامه و حتی شعار های اقتصادی نامزدهای ریاست جمهوری در تصمیم گیری مردم نقش بسزایی را ایفا می کرد.

در همان زمان آقای روحانی با شعار اقتصادی " بهبود معیشت مردم " وارد عرصه انتخابات شد و متعهد گشت ظرف صد روز اول کار دولت خود تغییرات مهمی در وضعیت نابه سامان اقتصاد کشور اتفاق خواهد افتاد.

در هر صورت در روزهایی که نوسان هر روزه قیمتها و تنش های اقتصادی معیشت مردم را با مخاطرات جدی مواجه کرده بود،  ملت  به آقای روحانی و تعهدات ایشان برای حل و کاهش مشکلات  اقتصادی اعتماد  و ایشان را به سکان‌داری امور اجرایی کشور انتخاب کردند.

اما روز گذشته 100 امین روز کاری دولت روحانی و تیم اقتصادی ایشان بود و مسلما موعد عمل به تعهدات. البته در همین راستا نکته مهمی که نباید فراموش گردد این است که  با اظهارات رییس جمهور و سخنگوی دولت و... در روزهای اخیر و البته  تبلیغات رسانه ای، رویکرد دولت از ارائه راه حل های مشکلات اقتصادی همانطور که وعده داده شده بود به ارائه گزارشی از عملکرد صد روزه دولت تقلیل یافت .

در هر صورت از آنجایی که از ابتدای آغاز بکار دولت یازدهم برنامه اقتصادی ارائه نشد ومسلما طی روزهای گذشته بیشترین زمینه فعالیت دولت در تعاملات و رایزنی های دیپلماتیک سپری شد و در همین زمان فعالیت خاصی را از سایر اعضای کابینه شاهد نبودیم،  انتظار می رفت حداقل رییس جمهور محترم در ارائه گزارش صد روزه خود به ارائه برنامه ها و راهبرهای کلی دولت در زمینه های مختلف اقتصادی همچون راهبرد کلی دولت برای رفع بیکاری،  تورم و حمایت از تولید ملی و... مطرح کند. اما در عمل آنچه مشاهده شد نه تنها برنامه ای ارائه نشد بلکه سخنان ایشان سوالات بیشماری را در اذهان پدید آورد که در اینجا به چند نمونه اشاره می گردد:

1ـ آقای روحانی شما که کلید اصلی پیشرفت کشور را در یک صدایی، وحدت و انسجام می دانید چرا ترجیح می دهید در جلسه ای که قرار است گزارش عملکرد صد روزه دولت خود را بیان کنید  محوریت سخنان خود را بر نقد دولت قبل بنا می کنید و و حتی مسایلی چون بحث خزانه خالی را مطرح می کنید. کلید واژه ای که چندی قبل هم بیان کردید و تا مدت ها به محلی برای مناقشه و جدل تبدیل گشته بود و امروزکه تاحدی آتش آن بحث ها فرو نشسته است، با مطرح ساختن و تأکید  دوباره بر آن، به شعله ور شدن مجدد این بحث ها و جدل ها دامن می زنید؟

ذکر این نکته خالی از لطف نیست که بدانید مردم مشکلات اقتصادی و کسری ها و.. را می دانند اما به شما اعتماد کردند تا برای این مشکلات راه حل ارائه دهید. چرا که با تشریح و سیاه نمایی  گره ای از زندگی مردم بازنخواهد شد جز اینکه روح ناامیدی بر جامعه سایه می افکند.

2ـ جنابعالی فرمودید که تحریم ها را علت اصلی مسایل اقتصادی کشور نمی دانید و مشکل اصلی اقتصاد امروز ناشی از بی تدبیری ها است. حال سوال این است که اگر واقعا تفکر شما این است چرا با گذشت صد روز از آغاز بکار دولت شما با وجود تیم زبده و با تجربه در فعالیت های اقتصادی، خبری از حل این بی تدبیری ها نیست؟ مگر نه اینکه چاره این بی تدبیری ها سیاست گذاری های دقیق دولت برای حمایت از تولید کشور، توجه خاص به مساله واردات و از همه مهمترکاهش وابستگی اقتصاد به درآمد های نفتی نیست؛ پس چرا تا به حال از وزیر اقتصاد و سایر افراد اقدامی و یا حتی گزارشی در این مسیر دیده نشده است؟

3ـ بحث مسکن مهر را مطرح کردید و فرمودید اجرای این طرح از اصلی ترین عامل های ایجاد تورم است و سوال کردید که آیا دولت قبل از مردم به خصوص قشر ضعیف جامعه اجازه گرفت که این پول را از جیب آنها در بیاورد و بین مردم تقسیم کند؟ حال سوال این است که به نظر شما مخاطب اصلی مسکن مهر چه کسانی بودند؟جز این بود که با آغاز اجرای این طرح عده زیادی از مردم که قطعا بسیاری از آنان از قشر محروم و آسیب پذیر جامعه بودند با امید محیا ساختن سرپناه برای خانواده شان با خوشحالی در صف های طولانی ثبت نام می ایستادند . آقای رییس جمهور قطعا به خوبی می دانید تهیه مسکن امروز یکی از مهمترین دغدغه های مردم است چرا مجبور هستند بخش زیادی از درآمدهای خود را صرف تأمین این کالای اساسی کنند. حال شما که طرح مسکن مهر را اینگونه نقد می کنید راه حلی جایگزین برای حل این مشکل مردم به خصوص قشر جوان جامعه دارید؟

4ـ در گزارش خود فرمودید دولت با کسری زیادی در تأمین منابع یارانه نقدی خانوارمواجه است اما با همه این اوصاف فعلا حاضر نیست یارانه نقدی هیچ کدام از دهک های درآمدی را حذف کند چرا که این اقدام را سرکشی در امور خصوصی خانوارها می داند.حال سوال این است که  مگر هدف اصلی پرداخت یارانه ها جز این بوده است که هزینه های دولت در راستای پرداخت یارانه ها، هدفمند گردد و به اقشاری تعلق بگیرد که صلاحیت آن را دارند؟ و سوال مهمتر اینکه اقشار کارمند و کارگری که درصد بالایی از جامعه را شکل می دهند چه حساب خصوصی یا کدام ملک و دارایی دارند که راضی نباشند دولت آن را بداند اما خوب مسلما اقشاری که درصد پایینی هم هستند، وجود دارند که هیچ گاه صلاح نمی دانند و راضی نمی شوند موجودی حساب های بانکی یا فهرست دارایی های خود در اختیار دولت قرار دهند تا بعدا مجبور باشند یارانه ای نگیرند و یا مالیاتی سنگین پرداخت کنند.

5ـ در سخنان خود به خوبی ازسر گیری مجدد واردات گندم را  مطرح کردید و  تأسف خوردید از اینکه با اینکه در سال های گذشته در تولید این محصول مهم به خودکفایی رسیده بودیم اما با بی تدبیری ها، دوباره امسال مجبور به خرید این کالا شدیم. حال سوال این است که چرا با اینکه به اهمیت خود کفایی در کالاهای استراتژیک در سیستم اقتصادی کشور آگاه هستید به راحتی در روزهای آغاز دولت شما وزیر نفت خبر از واردات بنزین را داد؛ چرا که معتقد بودند  دولت قادر نیست در راستای توسعه پالایشگاه ها را تا آخر سال جاری گام مهمی بردارد. این در حالی بود که بنزین به عنوان کالایی مهم در سیستم اقتصادی کشور نوک پیکان تحریم های ظالمانه قرار گرفته بود و با انتشار خبر خودکفایی ج. ا. ا در این زمینه، دشمنان را محکوم به پذیرش و اذعان به شکست تحریم ها کرد.

6ـ جنابعالی در پایان سخنان خود از آینده ای روشن برای توسعه کشوردر اینده به ملت شریف ایران اطمینان دادید و استدلال کردید که جای نگرانی نیست چرا که کشور ما رتبه دوم گاز و رتبه چهارم منابع نفتی دنیا را دارد. نکته مهم این است که به عقیده بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران اقتصادی ، امروز رکن مهم پیشرفت کشور سیاست گذاری های کلان دولت ها در قطع و کاهش وابستگی ها به درآمدهای نفتی و نگاه سرمایه ای به این نعمت خدادای است. پیشرفت کشور در گرو سیاست گذاری ها و تدابیر دقیق دولت ها در راستای حمایت از تولید با استفاده از سرمایه های انسانی  و ظرفیتهای داخلی است.

در نهایت ذکر می گردد طرح ارائه گزارش های صد روزه از برنامه ها وعملکردهای دولت طرح بسیار به جا و مفیدی است که از جانب ریاست دولت یازدهم پیشنهاد وتا به حال اجرایی شده است. چرا که به تجربه ثابت شده است سخن گفتن مسئولان اجرایی کشور با مردم و شفاف سازی اقدامات ایشان در راستای حل مسائل مختلف کشور بسیار اثر گذار است و اعتماد عمومی در جامعه را تقویت می کند. اما نباید فراموش شود که اگر این گزارش ها به محلی برای ایجاد تنش با دولت های قبلی و تیره و تار نشان دادن اوضاعی که تحویل گرفته شده است و یا به ایجاد ابهامات یا سوالات بسیار بدل شود کاملا نتیجه عکس خواهد داشت و روح نا امیدی را در جامعه سبب می شود.