در سال ۱۹۷۳گروهی از بانک‌ها یک انجمن تعاونی غیرانتفاعی برای نقل و انتقالات پول به عنوان جایگزین روش‌های ارتباطی قدیمی کاغذی یا تلکس قدیمی تأسیس کردند. جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی به اختصار سوئیفت امروزه بیش از 5 میلیارد پیام بین بانکی را در هر سال منتقل می‌کند. در سال ۲۰۱۳این سیستم به وسیله ۱۰هزار و ۵۰۰بانک، مدیران و شرکت‌های عضو، تریلیون‌ها دلار را در سطح جهانی جابه‌جا کرد. شبکه سوئیفت پول مشتریان را نگه نمی‌دارد، پرداخت‌ها را واریز یا پاک نمی‌کند، بلکه قالبی را فراهم می‌کند که به جریان هموار نقل و انتقالات بین‌المللی و رهگیری آنها کمک می‌کند. بدون سوئیفت، تجارت و سرمایه‌گذاری جهانی کندتر، گران‌تر و کمتر قابل اعتماد خواهد بود. در سال ۲۰۱۲اتحادیه اروپا در قالب تحریم هوشمند دسترسی بانک‌های ایران به این شبکه را قطع کرد. ممنوعیت دسترسی ایران به شبکه سوئیفت جزو نخستین تحریم‌های اعمال‌شده علیه تهران محسوب می‌شود و بنابر ادعای «مارک دوبوویتز» از بنیاد دفاع از دموکراسی، ایران در جریان مذاکرات برنامه هسته‌ای، خواستار لغو این تحریم شده است؛ با مسدود شدن دسترسی بانک‌های ایرانی به شبکه سوئیفت، انتقال پول از طریق خطوط تلفن و فکس دبی، ترکیه و چین انجام می‌شود. تحریم‌های اعمال‌شده باعث توقف فعالیت تجاری بانک‌های غربی با بانک‌های هدف (در لیست تحریم) شده است. سوء‌استفاده از شبکه سوئیفت به این شیوه، با خطر ایجاد یک رقیب جدید همراه است. بانک مرکزی روسیه در حال کار برای توسعه یک شبکه جایگزین است؛ چین نیز علاقه‌مندی خود را به تغییر مرکز مالی جهان به سمت شرق نشان داده است. اوایل سال جاری میلادی بانک توسعهBRICS با مشارکت روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی تأسیس شد، به عنوان رقیب مسترکارت و ویزا در پرداخت‌ها مطرح شد. اگر چین و سایر کشورها که نگران تحریم‌های آتی غرب هستند، در این مسیر به روسیه بپیوندند، رقیبی برای شبکه سوئیفت شکل خواهد گرفت که می‌تواند با خطراتی مانند پولشویی همراه باشد. برخی از مقامات ارشد وزارت خزانه‌داری آمریکا در خصوص استفاده از سوئیفت (به عنوان یک ابزار تحریمی) محتاط هستند. سوئیفت یک «ابزار جهانی» است و استفاده از آن برای تحریم‌ها باید به عنوان یک «گام فوق‌العاده، تنها در شرایط بسیار فوق‌العاده» مدنظر قرار گیرد. مسدود کردن دسترسی به سوئیفت به معنی ترافیک شبکه‌هایی است که از امنیت پایین‌تری برخوردار هستند که در نتیجه، فعالیت را برای جنایتکاران و تروریست‌های سایبری راحت‌تر می‌کنند. استفاده از سوئیفت در برابر تهدیدکنندگان امنیت جهانی یک سلاح قدرتمند و مؤثر است که در عین حال با خطراتی نیز همراه است.