در ابتدا باید به این نکته مهم اشاره کرد که پس از آنکه برای فلسطینی‌ها ثابت شد که دیگران و از جمله کشورهای عربی در مذاکرات به دنبال احقاق حق آنها نیستند و در این مذاکرات صرفاً درصدد گرفتن انرژی و وقت مردم فلسطین می‌باشند مقاومت و مبارزه را تنها راه پیروزی دانستند و از سویی با توجه به اینکه برای نخستین‌بار بیش از ۸۵ درصد مردم کرانه‌ باختری از اقدامات مقاومت در غزه علیه صهیونیست‌ها حمایت کردند و به‌صورت روزانه راه‌پیمایی‌هایی را در مخالفت با حمله‌ اسرائیل به نوار غزه برگزار کردند، موضوع مسلح کردن کرانه باختری از سوی مقام معظم رهبری مطرح شد. چیستی و اهمیت این موضوع نیز به موقعیت کرانه باختری مرتبط است که در این ارتباط باید به چند نکته اشاره کرد:

1- بیت‌المقدس در این منطقه قرار دارد.

2- منطقه امن رژیم صهیونیستی است.

3- به تل آویو بسیار نزدیک است.

4- در این منطقه، اسرائیلی‌های زیادی زندگی می‌کنند؛ یعنی در این منطقه نوعی درآمیختگی عربی - صهیونی وجود دارد. به عبارت دیگر،‌ فلسطینی‌ها در این منطقه قرابت مکانی با شهرک‌نشینان صهیونیست دارند و از این نظر، اشغالگران در تیررس قرار دارند.

بنابراین مشخص است که تسلیح کرانه باختری، هراس بنیادین رژیم صهیونیستی است. در واقع اگر در کنار نیروهای حماس و جهاد اسلامی‌در نوار غزه، مردم و گروه‌های کرانه‌ باختری نیز مسلح شوند و بتوانند مبارزه‌ای فراگیر را علیه اسرائیل آغاز کنند، وضعیت برای اسرائیل بسیار وخیم‌تر از شرایط کنونی خواهد شد.

این امر دو خطر بسیار بزرگ برای اسرائیل می‌تواند داشته باشد:

1- با پیوستن مردم این منطقه به نوار غزه، تعداد نیروهای نظامی ‌و مبارز به طرز چشم‌گیری افزایش خواهد داشت و این مسأله ارتش اسرائیل را بیش از پیش دچار مشکل خواهد کرد.

2- جمعیت قابل‌توجهی از اسرائیلی‌ها در کرانه‌ باختری زندگی می‌کنند که در صورت مسلح شدن مردم کرانه‌ باختری، این جمعیت به‌راحتی و بدون هیچ‌گونه دفاعی، در تیررس مردم فلسطین قرار خواهند گرفت.

اما در ارتباط با چگونگی مسلح شدن کرانه باختری باید گفت که تسلیح کرانه باختری به مراتب از تسلیح غزه آسان‌تر است؛ زیرا وقتی غزه در محاصره بود و اشغالگران فکر می‌کردند آنها با جایی ارتباط ندارند، غزه مسلح شد.

نکته دیگر در همین ارتباط اینکه با توجه به قرابت مکانی مبارزان با شهرک‌‌های صهیونیست‌نشین و مراکز اصلی سیاسی –نظامی‌اسرائیل، در وهله نخست بایستی انتقال سلاح‌های سبک و انفرادی در دستور کار قرار گیرد و در گام بعد ضمن آموزش‌های خاص مبارزان فلسطینی (در حوزه جنگ شهری و تولید تسلیحات سبک)، سعی شود تا تسلیحات پیچیده‌تر و موشک‌‌های کوتاه‌برد به کرانه باختری ارسال شود.