برخی مواضع اعضای کارگزاران در روزهای اخیر که رویکردی تهاجمی و متفاوت از رفتار سالیان اخیر آنها دارد، نشان دهنده تغییری در راهبرد این حزب است و چنان می نمایاند که تکنوکرات‌ها نگران طرد کامل خود از سوی افکار عمومی در انتخابات آینده هستند و از این رو، به انکار کارنامه خود دست زده‌اند. به عنوان نمونه می توان به سخنان دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی اشاره کرد که: «اینکه اگر اختیار داشتم؛ نجفی و افشانی را شهردار نمی‌کردم.»

 محمدمهدی اسلامی نوشت: نگاهی به آمارهای دو سوی دومین حمله آمریکا به عراق در سال 2003 درس‌های بزرگی در دل دارد. برتری چشمگیر نیروهای عراقی بر نیروهای ائتلاف (450000 نفر عراقی در مقابل 300000 نفر نیروهای ائتلاف)، خستگی نیروهای آمریکایی از جنگ پایان نیافته افغانستان، وجود موانع طبیعی جدی برای پیشروی زمینی دشمن همچون امکان انهدام پل‌های رودهای بزرگ دجله و فرات و ... شرایطی را به وجود آورده بود، که بسیاری از تحلیل گران نظامی امکان پیروزی کوتاه مدت آمریکا را محال می‌دانستند.