در شرایط اقتصاد ایران، بازار مسکن به یکی از بازارهای سوداگری برای کسب سود بیشتر، همواره مورد توجه سرمایهگذاران محسوب میشده که این امر موجب عدم توانایی بازار مسکن در تأمین مسکن متناسب با نیاز خانوار شده است. در این میان، ابزارهای مالیاتی یکی از انواع مداخلهی حاکمیتی دولت در بازار مسکن است که میتواند صورت گیرد.