«سید عبدالله متولیان» درر روزنامه «جوان» نوشت:

راهپیمایی مردم ایران در چهلمین بهار آزادی یادآور روز‌های پرالتهاب ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ بود که مردم شعار می‌دادند: «به کوری چشم شاه زمستونم بهاره». ۲۲ بهمن امسال هم در حالی که نظام سلطه و شیطان بزرگ از یک سال پیش رسماً و علناً در پی براندازی بوده و جان بولتون (مثل صدام در جنگ تحمیلی) در اجلاس منافقین در پاریس گفته بود: «ایران ۴۰ سالگی انقلابش را نخواهد توانست جشن بگیرد و ما کریسمس را در تهران جشن خواهیم گرفت!» مردم ایران مثل سال ۱۳۵۷ در عمل گفتند: به کوری چشم امریکا زمستونم بهاره.
به باور همه صاحب‌نظران داخلی و خارجی، در کشور ایران راهپیمایی ۲۲ بهمن تنها یک راهپیمایی معمولی نیست بلکه واجد ده‌ها پیام بسیار مهم است که ملت ایران در جشن سالانه بر آن پای فشرده و با حضور حماسی خود مهر تأیید بر آن می‌زنند به همین دلیل نام رفراندوم و همه‌پرسی زیبنده راهپیمایی ۲۲ بهمن و در برگیرنده همه پیام‌های آن است. مروری بر: «وقایع و رخدادها»، «بازخوانی تنگناها، فشارها، تهدید‌ها و موانع خارجی» و «بازبینی خواسته‌ها و شعار‌های مردم ایران» در ٤۰ راهپیمایی و ٤۰ همه‌پرسی بزرگ مردم ایران نشان می‌دهد:
۱ - به رغم بدبینی‌ها و منفی‌بافی‌های سست‌کمربندها، روشنفکران و دلبستگان غرب، مردم به نظام اسلامی عشق می‌ورزند و برای این علاقه حاضر به پرداخت هزینه بالا هم هستند.
۲ - مردم ایران به شیطان بزرگ و اروپا (نظام سلطه غرب) هیچ اعتمادی نداشته و شعار مرگ بر امریکا برگردان درستی از شعار مرگ بر استکبار و مرگ بر نظام سلطه است.
۳ - موشک‌باران‌های زمان جنگ تحمیلی، انفجارات و عملیات تروریستی گروهک‌ها، تحریم‌ها و تهدید‌های نظام سلطه، عملیات و جنگ روانی دشمنان پلید خارجی، اغواگری و آشوبگری فتنه‌گران و اوباش سیاسی داخلی، سوءمدیریت و ناتوانی برخی مسئولان، فساد سیاسی و رانت‌خواری و رفتار‌های تبعیض‌آمیز مروجان اسلام امریکایی و... هیچ تأثیری در اراده‌های پولادین مردم ایران در حمایت از انقلاب اسلامی و آرمان‌ها و ارزش‌های والای ملی و دینی نداشته است.
٤ - مردم حساب نظام مقدس اسلامی را از حساب بازی‌های حزبی و کم‌کاری و سوءمدیریت‌های برخی مدیران جدا دانسته و هرگز مرعوب تبلیغات و فریبکاری دشمنان خارجی و عوامل داخلی دشمن نمی‌شوند.
۵ - مردم در این همه‌پرسی بزرگ رسماً و علناً حمایت تمام عیار خود را از مدیریت و مدیران انقلابی و جهادی اعلام داشته و همه مسئولان کشور را به اتخاذ روش‌های مدیریت جهادی فرا می‌خوانند.
۶ - مردم برای حضور آرمانی و ایمانی خود در راه‌پیمایی ۲۲ بهمن نه با معیار‌ها و شاخص‌های ارائه شده توسط احزاب سیاسی و نه بر اساس تهدید‌ها و فشار‌های خارجی بلکه بر اساس عشق و علاقه به ولایت فقیه وارد همه‌پرسی بزرگ ۲۲ بهمن شده‌اند.
۷ - حرکت و حضور مردم در همه‌پرسی بزرگ ۲۲ بهمن، نشانه باور قلبی به «اِنَّ مع‌العُسْر یسْری، انشراح/آیه ۶» و امیدواری و رجاء واثق به رحمت واسعه الهی برای عبور از تنگنا‌های اقتصادی از یک‌سو و مطالبه جدی از مسئولان نظام برای برنامه‌ریزی و انجام اقدامات جهادی و انقلابی برای برون رفت از اوضاع جاری است.
۸ - همه‌پرسی بزرگ ۲۲ بهمن، نماد روشنی از «.. وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ، صف/آیه۸» و خنثی‌کننده یک سال برنامه‌ریزی دشمنان برای جداسازی و تقابل مردم با نظام اسلامی است.
۹ - برگزاری ٤۰ رفراندوم بزرگ در چهل ۲۲ بهمن تصویری روشن از ثبات سیاسی و امنیتی در نظام اسلامی است که در جهان گذشته و امروز هیچ کشوری توانایی و جرئت ندارد که سالی یک‌بار خودش را به همه‌پرسی ملی گذاشته و همه ساله از این آزمون سربلند بیرون آمده باشد.
۱۰ - راهپیمایی بزرگ ۲۲ بهمن بهترین نمایشگاه سالانه مردمی بودن نظام اسلامی است که در کشور‌های دیگر چنین ظرفیتی را نمی‌توان یافت.
اینک در آستانه ورود به دهه پنجم نظام اسلامی وقت آن است که:
۱ - برپایی ٤۰ همه‌پرسی کافی است تا برخی از اهالی کوی سیاسیون و احزاب سیاسی و بعضی از روشنفکران و غرب‌باوران و مرعوبین دشمن و... به ظرفیت‌های کشور نظام اسلامی و مردم‌باور پیدا کرده و به صفوف مستحکم مردم پیوسته و عقب ماندگی و بی‌بصیرتی خود را جبران نمایند و در تحلیل اوضاع جاری آدرس عوضی ندهند.
۲ - به مصداق این منطق حکیمانه که بیمار بیش از دارو به امید نیاز دارد و ناامیدی سم مهلک برای بیمار است، باید بپذیریم که راه علاج مشکلات کشور در وهله نخست برنامه‌ریزی و اتخاذ شیوه‌های نوین علمی و عملی مبتنی بر الگو‌های جهادی و انقلابی و در وهله ثانی دمیدن روحیه امید و تقویت ایمان و باور‌های مردم است و ناامید کردن جامعه گناهی نابخشودنی و به مثابه ذنب لایغفر است.
۳ - چهل سالگی نظام اسلامی نشانه جوانی و آغاز بلوغ و حرکت فکری و شکوفایی برای تمدن سازی است پس باید اندیشمندان در حوزه و دانشگاه و دستگاه‌های مسئول در کشور به طور جدی در
چارچوب رسالت و دکترین نظام اسلامی و سیاست‌های کلی نظام مدل برون رفت از بن‌بست موجود را طراحی و به شکل ضربتی نسبت به رفع مشکلات اقدام نمایند.
٤ - در آستانه پنجمین دهه انقلاب اسلامی تغییر رویکرد مدیریتی کشور و بازگشت به مدیریت تراز انقلاب اسلامی که در سال‌های جنگ تحمیلی تجربه‌ای بس موفق داشت، اجتناب‌ناپذیر و ضروری است و مدیران نظام باید به صحنه جنگ نرم باور قلبی داشته و ساختار‌ها و برنامه‌ها را مبتنی بر اوضاع جنگی تهیه و به کار گیرند.

انتهای پیام/