به گزارش پایگاه خبری هادی نیوز به نقل از بصیرت :  مصطفی قربانی

جهش تولید با مشارکت مردم اگرچه در نگاه نخست، با توجه به وجود موانع متعدد موجود در اقتصاد ایران، امری دشوار به نظر می‌رسد، اما از سوی دیگر، امکان‌های بالقوه فراوانی برای تحقق این مهم وجود دارد که با اتکا به آن‌ها و فعال‌سازی‌شان می‌توان جهش تولید را با مشارکت مردم محقق ساخت. در یک نگاه اجمالی، مهمترین امکان‌های بالقوه مردمی‌سازی جهش تولید عبارت‌اند از:

۱. همبستگی ارزشی، اعتقادی و عاطفی مردم با نظام: با توجه پیوند اعتقادی – عاطفی مردم با نظام از یک سو و ماهیت مردم‌سالار نظام جمهوری اسلامی ایران از سوی دیگر، بالندگی و کارآمدی این نظام وابسته به حضور مردم در صحنه‌های مختلف و مشارکت آن‌ها در حوزه‌های مختلف اداره کشور است. بر این اساس، همین همبستگی، بستر لازم را برای مشارکت مردم در تولید فراهم می‌کند. ضمن اینکه همانطور که پیش از این نیز گفته‌ایم، مردم‌سالاری دینی ایجاب می‌کند که مردم در حوزه مهمی، چون جهش تولید نیز نقش‌آفرینی گسترده‌تری داشته باشند.

۲. گستره نسبتاً وسیع اقتصاد کشور: اقتصاد ایران هم از تنوع و هم از گستردگی نسبتاً بالایی برخوردار است که با اتکا به این تنوع و گستردگی می‌توان به توسعه نقش مردم در بخش‌های مختلف تولیدی کشور پرداخت. به بیان دیگر، در اقتصاد ایران از کشاورزی تا دامپروری گرفته تا صنایع دستی و صنایع پیشرفته تولید و همچنین، بخش‌های مختلف خدماتی وجود دارد که هر کدام از این بخش‌ها قابلیت جذب ظرفیت‌های متنوع مردمی را دارد. منظور آن است که جهش تولید با مشارکت مردم به عنوان یک راهبرد اساسی برای حل مشکلات کشور، دارای زمینه‌های واقعی برای تحقق است.

۳. تنوع ظرفیت‌های مردمی در ایران: تنوع ظرفیت‌های اقتصاد کشور در حالی است که مردم نیز از ظرفیت‌های متعدد و متنوعی برخودارند؛ از ظرفیت‌های علمی و مهارتی گرفته تا ظرفیت‌های تمدنی، گستره جمعیتی و.... به عبارت دیگر، ظرفیت‌های متنوع مردمی مکمل ظرفیت‌های گسترده اقتصاد کشور برای تحقق جهش تولید با مشارکت مردم است.

۴. سیاست‌های کلی اصل ۴۴: سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی نیز که بر گسترش حوزه مشارکت مردم در اقتصاد ایران یا مردمی‌سازی اقتصاد و تولید در ایران تأکید دارد، یک سند بالادستی مهم است که با اتکا به آن می‌توان مشارکت مردم در جهش تولید را به معنای واقعی کلمه محقق ساخت. درواقع، سیاست‌های اصل ۴۴ حکایت از آن دارد که مردمی‌سازی تولید در ایران یک راهبرد اساسی است که اگرچه امسال با این عنوان نام‌گذاری شده، اما اهمیت و ضرورت آن قدمتی بیشتر از سال جاری دارد و تأکید بر آن در سال جاری، از باب ضرورت اقدام و عمل عاجل در این زمینه می‌باشد.
به عنوان سخن پایانی باید گفت که امکان‌ها و ظرفیت‌های موجود برای مشارکت مردم در جهش تولید، اگرچه در زمین واقعیت وجود دارد، اما بدون شک این ظرفیت‌ها نیازمند فعال‌سازی و شکوفایی از سوی دستگاه‌های مسئول است