جنگ غزه سرانجام پس از ۵۰ روز پایان یافت و دو طرف بر سر آتش بس نامحدود که با میانجی گری مصر تدوین شده بود، توافق کردند. این توافق پس از چندین روز چانه زنی میان رژیم صهیونیستی و جنبش حماس حاصل شد. توافق آتش بس دارای دو بخش است: بخش اول طرفین را به انجام اقدامات فوری ملزم کرده و بخش دوم از آن ها می‌ خواهد که ظرف یک ماه بر سر مسایل بلندمدت به توافق برسند.

اقدامات فوری توافق آتش بس عبارت است از: توقف هر گونه حمله نظامی، بازگشایی گذرگاه های مرزی جهت انتقال کمک های انسانی، گشایش مرز 14 کیلومتری مصر با غزه، واگذاری اداره مرزها به تشکیلات خودگردان، هماهنگی با کشورهای داوطلب کمک به بازسازی غزه، کاهش شعاع 300 متری مرزهای اسراییل به 100 متر جهت دسترسی فلسطینیان به مزارع خود، افزایش محدوده 5 کیلومتری ماهیگیری در سواحل غزه به10 کیلومتر.

مسایل بلندمدت نیز شامل اموری چون آزادی زندانیان فلسطینی است که در پی کشته شدن سه نوجوان اسراییلی بازداشت شده اند، تحویل اجساد سربازان صهیونیستی که در باریکه غزه کشته شده اند، آزاد شدن دارایی های متوقف شده حماس، بازگشایی تنها فرودگاه غزه و بالاخره غیرنظامی کردن نوار غزه، که البته این بند اخیر در هاله ای از ابهام قرار دارد.

با نگاهی کلی به مفاد توافق آتش بس اخیر میان رژیم صهیونیستی و جنبش حماس، نکات ذیل به عنوان نتایج و پیامدهای جنگ 50 روزه غزه قابل ذکر است:

1ـ یکی از اهداف رژیم صهیونیستی در جنگ اخیر و جنگ های گذشته (8 روزه  و 22 روزه) نابودی حماس و زیرساخت های مقاومت بوده است. این بار نیز ارتش اسراییل به رغم طولانی کردن جنگ به مدت50 روز و تشدید حملات در روزهای پایانی، از تحقق این هدف بازماند و سرانجام ناچار شد با نمایندگان دشمن دیرین خود بر سر میز مذاکره نشسته و تن به آتش بس بدهد. ناکامی در عملیات زمینی و دادن 64 کشته در نبرد زمینی هم نشان داد ارتش اسراییل مدت هاست لقب پوشالی «اسطوره تاریخی» را از دست داده و به تعبیر سید حسن نصرالله از خانه عنکبوت سست تر است! البته رژیم صهیونیستی مدعی است بسیاری از تسلیحات موشکی و نیز تونل های نوار غزه را نابود کرده است، اما نکته مهم آن است که مقاومت به عنوان یک فرهنگ و نیز سازمان مجهز، آسیب جدی ندیده و همچنان با تکیه بر ظرفیت های نامحدود خود، قدرت خود را به رخ دشمن می کشد.

2ـ توافق فعلی از جهات زیادی با توافق آتش بس جنگ 8 روزه در سال 91 مشابهت دارد. نکته قابل توجه آن است که رژیم صهیونیستی به رغم پافشاری بر درخواسته هایی مانند خلع سلاح غزه به اهداف خود دست نیافت. در توافق جدید موضوع خلع سلاح به «غیرنظامی کردن غزه» تغییر یافته که واژه ای مبهم بوده  و هنوز ابعاد و جزئیات آن بر کسی آشکار نیست. اگر قرار باشد در این باره مذاکراتی صورت گیرد، بی تردید قدرت چانه زنی حماس و سایر گروه های مقاومت پیرامون این واژه افزایش خواهد یافته و آن چه مسلم است جریان مقاومت، زیربار خلع سلاح ـ که خواسته اصلی رژیم صهیونیستی بوده و هست ـ نخواهد رفت.

3ـ رژیم صهیونیستی به رغم رجزخوانی های بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر ناکام این رژیم، هرگز پیروز جنگ 50 روزه نبوده و بلکه بازنده اصلی است. پذیرش آتش بس، آن هم در شرایطی که ارتش اسراییل به لحاظ نظامی دست برتر را داشت، حاکی از آن است که ادامه جنگ برای صهیونیست ها مقدور نبوده و فشار داخلی ناشی از تبعات جنگ، سران تل آویو را وادار به توقف جنگ کرد. در این میان نباید از نقش بازدارنده موشک های مقاومت غافل شد، موشک هایی که همانند جنگ پیشین، نقاط حیاتی رژیم صهیونیستی را هدف قرار داده و ضمن تغییر موازنه امنیتی به نفع مقاومت، فشار روانی بالایی بر ساکنان سرزمین های اشغالی وارد ساخت.

4ـ درمقابل، حماس به خواسته های خود به ویژه رفع محاصره نوار غزه دست یافته و علاوه بر گشایش گذرگاه ها، از دایره محاصره غزه در زمین و دریا کاسته شده است. راهبرد مقاومت در فلسطین آن است که با ایجاد قدرت بازدارنده دفاعی و افزایش کمی و کیفی آن، رژیم صهیونیستی را وارد به عقب نشینی و ارائه امتیاز به مقاومت نماید. اکنون به دنبال مقاومت جانانه مردم و گروه های فلسطینی در جنگ 50 روزه، نشانه هایی از این عقب نشینی به چشم می خورد و امید می رود با ادامه تجهیز و تسلیح مقاومت و گسترش آن به کرانه باختری، روند عقب نشینی و ناکامی های رژیم صهیونیستی افزایش بیشتری یابد.

5ـ در جنگ تبلیغاتی و افکار عمومی، مطابق معمول برد اصلی با مقاومت بود و رژیم صهیونیستی با اوصاف انزجارآوری همچون تجاوز و ارتکاب جنایات جنگی و کودک کشی، با محکومیت گسترده افکار عمومی و بسیاری از کشورها و نهادهای بین المللی مواجه شد. حملات وحشیانه و بی محابای ارتش صهیونیستی به نوار غزه، جامعه بین المللی و رسانه های کشورهای مختلف را مجبور کرد تا ادبیات خود را در بیان حقایق جنگ تغییر دهند؛ به طوری که بسیاری از رسانه های بین المللی و حتی رسانه های همسو با صهیونیست ها ناچار به بازتاب مظلومیت مردم غزه شده و جنایات این رژیم را محکوم کردند. تاثیرات جنگ غزه بر افکار عمومی تا حدی بود که برخی از رسانه های غربی اذعان کردند جنبش حماس و شاخه نظامی آن یعنی گردان های عز الدین القسام، نماد مقاومت است، نه تروریسم؛ چرا که این جنبش از خاک و جان شهروندان خود علیه تجاوزگران واشغالگران صهیونیست دفاع می کند.

در پایان باید گفت جنگ 50 روزه غزه به عنوان نقطه عطف دیگری در تاریخ فلسطین به ثبت رسید. جنگی که از یک سو درنده خویی و جنایات وحشیانه رژیم غاصب را بار دیگر در برابر انظار جهانیان نمایان ساخت و از دیگر سو شکوه مقاومت مردم مظلوم فلسطین را در باریکه غزه به نمایش گذارد؛ و البته افکار عمومی جهان خود قضاوت کردند چه کسی برنده بود و چه کسی بازنده.

توافق آتش بس، شعله نبرد اخیر را فرونشاند، اما نه خوی ددمنشی و توسعه طلبی رژیم صهیونیستی پایان پذیر است و نه فرهنگ ریشه دار مقاومت از میان مردم فلسطین رخت برمی بندد. این تقابل ماهوی با فراز و نشیب های مختلف، همچنان استمرار خواهد داشت تا زمانی که حق بر باطل غلبه یافته و سرانجام شاهد زوال رژیم جعلی صهیونیسم و آزادی فلسطین و بیت المقدس باشیم./