صلح، ثبات، آرامش و امنیت، شرط لازم برای پیشرفت کشور در حوزه های مختلف و تامین رفاه عمومی است. یکی از امتیازات جمهوری اسلامی در دهه های گذشته، توانمندسازی ایران از طریق تقویت بنیه دفاعی کشور برای تامین امنیت ملی است. با قاطعیت می توان گفت، صدام حسین و ارتش بعث عراق؛ زمانی حاضر به آغاز تهاجم نظامی در چارچوب سیاست قدرتهای شیطانی به ایران شدند که، جمهوری اسلامی ایران را در دفاع از خود ضعیف و ناتوان ارزیابی کردند.

اگر در شهریور سال 1359، دشمنان ملت ایران را در دفاع از خود و حفظ تمامیت ارضی و استقلال و منافعش، قدرتمند ارزیابی می کردند، هرگز جنگ تحمیلی به وقوع نمی پیوست و آن خسارات بر کشور و ملت از سوی دشمنان وارد نمی شد. درس بزرگ ملت ایران از جنگ تحمیلی که توانست آن را با تقدیم هزاران شهید به دفاع مقدس تبدیل کند، این است که اگر می خواهد گرفتار جنگی دیگر نشود، باید قدرتمند شود و از اقتدار دفاعی برخوردار باشد.

صد البته که ملت بصیر و هوشمند ایران با برخورداری از رهبری حکیم، از پایان دفاع مقدس تا به امروز، درس بزرگ جنگ را سرلوحه کارها قرار داد و اکنون، دارای قدرت دفاعی معقول در سطح بازدارندگی است. اگر ملت ایران به رغم همه تهدیدات دشمنان در طی دهه های اخیر، در صلح، ثبات، آرامش و امنیت به سر برده،‌ تنها دلیلش قدرتمندی این ملت در دفاع از خود می باشد. اکنون مشکل آمریکایی ها و صهیونیست ها، این است که شمشیر آنان در قبال ملت ایران ناکارآمد شده، و ایرانیان با چنین پشتوانه دفاعی و اقتدار نظامی، در مسیر تمدن سازی و تحقق آرمان ها و اهداف والای انقلاب اسلامی به پیش می روند.

دستیابی به عمق راهبردی در منطقه و باز کردن ژئوپلیتیک ایران از مرزهای شرقی کشور تا سواحل شرقی مدیترانه، هم افزا کردن ملت های ایران، عراق، سوریه، لبنان و فلسطین در این وسعت جغرافیایی فوق العاده راهبردی، یکی از دیگر برکات و دستاوردهای اقتدار دفاعی جمهوری اسلامی است.

آمریکایی ها، اروپایی ها و صهیونیست ها در سال های اخیر، به این جمع بندی رسیده اند که، باید از طریق حیله و نیرنگ قدرت دفاعی ایران را مهار، کاهش و از بین برد. این مجموعه برای از بین بردن اقتدار دفاعی کشور و ملت ایران، به دنبال تضعیف عوامل و عناصر اصلی اقتدار آفرین در جمهوری اسلامی هستند. شگرد و ترفند آنان با حیله ها و نقشه های شیطانی، در سیاست و راهبرد «فشار – مذاکره»، خلاصه می شود. بر اساس این فرمول، دشمن بر روی یکی از عوامل قدرت تمرکز کرده، با وضع تحریم های اقتصادی، به راه انداختن هیاهوهای رسانه ای و خطرناک معرفی کردن آن عامل اقتدار ایرانیان به عنوان یک عامل تهدید برای جهانیان و کشورهای منطقه؛ و در پرتو سیاست «چماق و هویج» از یک طرف ایران را تهدید به جنگ کرده، و از طرف دیگر پیشنهاد مذاکره و گفت و گو در خصوص آن موضوع را می دهند!

این شگرد شیطانی غرب و صهیونست ها، موقعی برایشان کارساز می شود که عده ای در داخل کشور؛ یا به دلیل اشتباه محاسباتی، یا به دلیل مرعوب شدن و یا به دلیل وابستگی و عامل دشمن بودن، به توجیه ضرورت مذاکره با دشمن روی آورده و ملت را، از خطر وقوع جنگ در صورت مذاکره نکردن بترسانند. این تقشه در موضوع هسته ای پیاده شد و نتیجه اش شد برجام هسته ای. بعد از برجام، دور کردن سایه شوم جنگ از سر کشور و ملت، به عنوان بزرگترین دستاورد برجام معرفی شد! اکنون که غرب با برجام هسته ای، خود را موفق به کنترل برنامه هسته ای ایران ارزیابی می کند، بر روی یکی از عوامل دیگر اقتدار ایران یعنی «برنامه موشکی» تمرکز کرده است. وضع تحریم های جدید موشکی و خلاف برجام، تهدید و راه انداختن هیاهو و جنجال تبلیغاتی علیه اقتدار موشکی جمهوری اسلامی که صرفا جنبه دفاعی و بازدارندگی دارد، یادآور نقشه ای است که به برجام هسته ای منتهی شد.

اما نکته بسیار قابل تامل، فعال شدن جریانی در داخل کشور برای به ثمر رساندن این نقشه شیطانی غرب است. با توجه به تجارب، درس ها و عبرتهای مذاکرات هسته ای (تا جاییکه دکتر روحانی رییس جمهور کشورمان خطاب به آمریکایی ها گفت، مگر کشورهای شرق آسیا دیوانه اند که با شما مذاکره کنند) ؛ اگر کسی اکنون در داخل کشور از ضرورت مذاکره موشکی سخن بگوید، دیگر نمی توان آن را به پای اشتباه محاسباتی گذاشت. به عبارت دیگر در شرایط کنونی، هر کس در داخل کشور موید مذاکره موشکی باشد، از یک طرف دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی باید او را با توجه به پروژه نفوذ دشمنان به صورت جدی مورد مطالعه و بررسی قرار دهند، و از طرف دیگر ، شورای عالی امنیت ملی برای کور کردن این جریان ضد امنیت ملی، فعالانه و به هنگام باید وارد عمل شود. به طور قطع ، هر کسی در راستای تضعیف بنیه دفاعی کشور، هر اقدامی را انجام دهد؛ آن اقدام یک حرکت ضد منافع ملی و ضد امنیت ملی خواهد بود.

اکنون مسئولان نطام و خصوصا مجموعه های مرتبط با امنیت ملی، باید هوشمندانه با جریان وابسته و مرعوب برخورد کرده، نگذارند دشمن در پیاده سازی نقشه شیطانی اش در راستای کنترل، محدودسازی و از بین بردن اقتدار موشکی کشور، حتی به لحاظ ذهنی یک گام جلو بیاید.

آنچه سبب نگارش این یادداشت گردید، سر مقاله روزنامه آرمان روز شنبه 20 آبان ماه، با عنوان «اروپایی ها خواهان مذاکرات موشکی»، به قلم آقای دکتر نقیب زاده است. آقای نقیب زاده که پیش از این، از استقلال کردستان عراق دفاع کرده بود؛ در این یادداشت ، از مذاکره موشکی با هدف جلوگیری از جنگ حمایت می کند! آیا می توان از یک استاد روابط بین الملل پذیرفت که او با اشتباه محاسباتی چنین ایده ای را مطرح می کند. در قضیه همه پرسی استان های کردنشین شمال عراق، تنها این رژیم صهیونیستی بود که آشکارا از شکل گیری یک کشور کردی حمایت کرد. بنابراین، بسیار ساده اندیشانه است که این نوع تحلیل ها در داخل کشور را  صرفا به عنوان نظرات شخصی یا نظرات کارشناسی افراد انگاشته، به پشت صحنه ها و پروژه نفوذ توجه نکنیم.

فرد یاد شده در نوشته خود با اشاره به مواضع اروپایی ها و اینکه آنان خواهان مذاکره موشکی با ایران هستند، با «خردمندانه» توصیف کردن این مواضع آورده است: «اروپایی ها هم می خواهند هیاهوی آمریکایی ها را ساکت کنند و هم نمی خواهند موضوع موشکی ایران به یک بحران غیرقابل بازگشت تبدیل شود. البته ایران هم در موقعیت خوبی قرار دارد و به اهداف خود رسیده و قادر است این برنامه را در همین نقطه کنونی متوقف کند!» ایشان پس از حمایت از موضع اروپایی ها، این چنین ارائه طریق برای مسئولان جمهوری اسلامی می کند:« بهتر است که ما هم با آغاز مذاکره، خطر جنگ و تحریم را از سر بگذرانیم، اگر مذاکره نکنیم ممکن است که اروپایی ها مواضع تند و تیز امریکایی ها را در این مورد همراهی کنند.»

اولین و مهم ترین نکته ای که برای روشن شدن موضوع، باید از طرفداران این نگاه سئوال کرد؛ آن است که مگر سایه شوم جنگ با برجام هسته ای از سر کشور دور نشد؟ مگر دیوار تحریم ها با برجام هسته ای فرونریخت؟ شما که افتخارتان این بود که با برجام جلوی جنگ گرفته شد. اما نکته دیگر این که، بر فرض محال با مذاکرات موشکی و پذیرش محدودیت ها در این موضوع، سایه شوم جنگ را دور کردید، فردا که دشمن بر روی دیگر عناصر قدرت کشور و ملت تمرکز کرده و همین حیله و نیرنگ را با تحریم و فشار و تهدید به جنگ به کار می گیرد، آنجا شما چه موضعی خواهید داشت؟ آیا آنجا هم می گویید مذاکره کنیم تا جنگ نشود؟

موضوع بسیار روشن است. راهی که این آقایان می خواهند طی کنند، راهی است که کشور و ملت را بعد از نابودشدن عوامل قدرتش، گرفتار جنگی دیگر می کند. جنگی که به مراتب بدتر از جنگ 8 ساله خواهد بود. بنابراین برای جلوگیری از وقوع هر جنگی در آینده، باید روز به روز بر اقتدار دفاعی کشور افزود. باید مسئولان کشور، تمامی نخبگان علمی و جریان های سیاسی، اصحاب رسانه و صاحبان قلم، نقشه شیطانی دشمن با پوشش مذاکرات موشکی را برای مردم افشاء نمایند.

جوان