به گزارش پایگاه خبری هادی نیوز به نقل از مشرق : مردی در منزل «ثعلبیه» نزد امام حسین علیه‏السلام آمد و در مورد این آیه کریمه سؤال نمود " یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ " ( اﻹسراء : 71 ) امام فرمود: یعنی پیشوا و امامی که مردم را به راه راست هدایت کند و مردم هم او را اجابت کنند، و امامی که مردم را به گمراهی و ضلالت دعوت کند و مردم نیز به دعوت او پاسخ مثبت دهند؛ گروه اول در بهشت و گروه دوم در آتش خواهند بود، و این قول خدای متعال است که" فَرِیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَفَرِیقٌ فِی السَّعِیرِ" ( الشوری : 7 )(مقتل الحسین مقرم: 179 ).

مطابق فرمایش قرآنی امام حسین علیه السلام آدمیان در اجتماع و گروه زندگی می کنند و هیچ گروهی بدون امام و رهبر نیست. گروه با امام و الگوی خود به این سو و آن سو حرکت می کند تا به مقصد نهایی می رسد. این مقصد یا خیر است یا شر. عاقبت گروه خیر، بهشت برین است و عاقبت گروه شر دوزخ است. پس، برای اینکه دانسته شود اهل کدام فرقه هستیم، باید امام خود را بشناسیم. باید نسبت به گفته ها و اعمال و سیاست ها و جهت گیری های امام خود شناخت پیدا کنیم.

روز عاشورا، دو فرقه رو در روی هم صف آرایی کردند. فریقی اهل جنت بود و فریقی اهل نار. هر دو گروه هم کاملاً امام شان را می شناختند. هیچ کس نبود که امامش را نشناسد. گروهی بر امام معروف بودند و گروهی بر امام منکر. امام معروف، حسین فرزند زهرای مرضیه دخت پیامبر خدا بود و امام منکر، دعی بن دعی، ابن مرجانه فرزند زیاد و یزید بن معاویه بن ابوسفیان بود.

اگر گمان کنیم که صف آرایی این دو امام فقط مربوط به واقعه کربلا است و تکرار شدنی نیست، سخت در اشتباهیم. دنیای امروز نیز بواسطه دو امام معروف و امام منکر به دو فرقه تقسیم شده است. امامی که دعوت به آخرت می کند و حیات دنیوی را در برابر آخرت قلیل و نا چیز می شمارد: "قُلْ مَتَاعُ الدُّنْیَا قَلِیلٌ وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ لِمَنِ اتَّقَی وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِیلًا " ( النساء : 77 ). امام دیگری که نفی آخرت می کند و می گوید هر آنچه هست همین دنیا است: " وَقَالُوا مَا هِیَ إِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوتُ وَنَحْیَا وَمَا یُهْلِکُنَا إِلَّا الدَّهْرُ " ( الجاثیة : 24 ).

همگان هر ساله در روز عاشورا مختصات خودمان را که در کدام فرقه حضور داریم، بازخوانی و باز شناسی می کنیم. هر بار معلوم می کنیم که امام مان کیست تا معلوم شود اهل نوریم یا اهل نار. اگر امام مان را حسینی می دانیم، باید همه ساله تجدید عهد کنیم. چون معلوم نیست که تا به آخر بر این عهد مقدس باقی بمانیم. امام رهایمان نمی کند ولی از ناحیه خودمان تضمینی نیست.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.