گروه ترجمه-پایگاه اینترنتی الجزیره 15 آوریل 2013 (26 فروردین) به سیاست‌های شورای همکاری خلیج‌فارس در قبال برنامه هسته‌ای ایران پرداخت و نوشت: شورای همکاری خلیج‌فارس از بازرسان بین‌المللی خواسته‌ است برای بررسی نگرانی‌های موجود از نشت احتمالی رادیواکتیو پس از زلزله، به نیروگاه هسته‌ای بوشهر بروند. این شورا از آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای خواست «گروه فنی متخصصی را به منظور بازرسی تأسیسات هسته‌ای بوشهر و تحقیقات در مورد خسارات احتمالی اعزام کند.» این خبر را «عبداللطیف الزیانی» روز یکشنبه در نشستی اضطراری با حضور مقامات ارشد اعلام کرد. زلزله 1/6 ریشتری روز سه‌شنبه در عمق 12 کیلومتری در منطقه کاکلی رخ داد. الزیانی گفت که این زلزله می‌تواند زنگ خطر را در مورد امنیت تأسیسات هسته‌ای در منطقه‌ای بسیار زلزله‌خیز به صدا درآورد. وی در عین حال مصرانه از ایران خواست به استانداردهای بین‌المللی ایمنی پایبند باشد.

در ادامه مقاله آمده است: الزیانی در نشست ریاض، به مقامات در مورد «نگرانی عمیق کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس و جامعه بین‌الملل در مورد خطر بالقوه ناشی از آسیب‌های نشت رادیواکتیو هشدار داد.» کشورهای خلیج‌فارس تاکنون «هشدار داده‌اند که نشت رادیواکتیوی نیروگاه بوشهر می‌تواند تأثیراتی مخرب بر محیط زیست منطقه خلیج‌فارس داشته باشد.» بر اثر این زلزله 37 نفر کشته و 850 نفر زخمی شدند؛ البته این زلزله در نزدیکی کویت، قطر، عمان، عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز احساس شد. ایران گفته است آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای را مطلع کرده است که به نیروگاه هسته‌ای بوشهر که در 90 کیلومتری شمال‌غربی کانون زلزله واقع شده، آسیبی نرسیده است. فریدون عباسی دوانی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران گفت که نیروگاه بوشهر هنگامی که زلزله رخ داد، عملیاتی نبوده است.

در پایان مقاله آمده است: تأسیسات بوشهر همچنان به طور کامل عملیاتی نشده و ساخت تأسیسات آن با تأخیرهای متعدد روبه‌رو شده است. برنامه هسته‌ای ایران موجب نگرانی جدی غرب و اسرائیل[رژیم صهیونیستی] شده است و آن‌ها ایران را به تلاش برای ساخت تسلیحات هسته‌ای متهم می‌کنند. ایران بارها این ادعاها را رد کرده و پافشاری می‌کند که برنامه هسته‌ای آن، تنها دارای اهداف صلح‌آمیز است.

تحلیل‌:واکنش اینچنینی از سوی شورای همکاری خلیج‌فارس تعجب‌آور نیست، چه‌بسا آن‌ها از وقوع این زلزله و خساراتی که به منطقه وارد شد، خوشحال هم باشند؛ زیرا این بهانه را برای آن‌ها فراهم کرد تا بتوانند چند روزی علیه ایران جوسازی و تبلیغات کنند. آن‌ها از وجود نیروگاه‌ اتمی بوشهر ناراضی نیستند، ناراحتی متمایل به خشم آن‌ها برای این است که ایران تمام حلقه‌های مقدماتی را که منجر به اداره این نیروگاه می‌شود، در اختیار دارد؛ از این رو با فرصت‌طلبی از حادثه‌ای که در همه جای دنیا رسم است با آن همدردی صمیمانه شود، آن‌ها به سوء‌استفاده سیاسی روی آورده‌اند. آن‌ها در حالی درباره امنیت نیروگاه بوشهر جاروجنجال می‌کنند که این نیروگاه در برابر زلزله هشت‌ریشتری که مرکزش نیروگاه باشد نیز مقاوم و ایمن است. آیا آنان واقعاً نگرانی سلامت مردمشان در برابر آلودگی احتمالی هسته‌ای هستند؟ اگر این ادعا درست بود، رفتار جبارانه آن‌ها با مردمشان از مدت‌ها پیش اصلاح شده بود!