¤ ادعاي تقلب، سرآغاز كودتاي مخملي

طرح ادعاي تقلب در انتخابات سرآغاز جنجالي بود كه كشور را درگير فتنه اي عميق كرد. اولين گام در برنامه تبليغي جريان فتنه در هنگام برگزاري انتخابات، ايجاد يك جنگ رواني و اعلام زودهنگام پيروزي در انتخابات بود. در اين ميان، وبگاه هاي خبري متعدد همزمان به درج اخباري مبني بر پيش افتادن موسوي در انتخابات، مشغول شدند.آقاي هاشمي رفسنجاني نيز در هنگام رأي دادن به طور ابهام آميز، دغدغه خود را درباره سلامت انتخابات اعلام كرد! همسر موسوي نيز مردم را به اعتراض خياباني در صورت رأي نياوردن موسوي دعوت كرد.فضا به گونه اي بود كه پيشاپيش موسوي، خود را پيروز انتخابات دانست و در شب جمعه (22/3/88) با صدور بيانيه اي از ملت خواست آماده برگزاري جشن پيروزي در شامگاه ميلاد بانوي دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) باشند.ساعاتي بعد نتايج اعلام شده از سوي ستاد انتخابات كشور، خبر از شكل گيري حماسه اي باشكوه و بي نظير داشت. حضور قريب به چهل ميليون نفر با مشاركت 85 درصدي و انتخاب آقاي دكتر احمدي نژاد با رأي 5/24 ميليوني، نشان داد كه تمامي ادعاهاي ستاد جنگ رواني ميرحسين، تهي تر از آن بود كه مي نمود.

¤ آغاز اردوكشي هاي خياباني

در همين حال ستاد جنگ رواني جرياني كه نتوانسته بود پيروز ميدان انتخابات شود، پروژه ديگري را كليد زد و آن زير سوال بردن انتخابات بود. در اين مرحله بود كه سناريوي ترويج اتهام «تقلب در انتخابات» و «اردوكشي خياباني» با يكديگر پيوند خورد و كار به اجراي سناريوي «نافرماني مدني» كشيده شد.اولين بيانيه ميرحسين موسوي در اعتراض به نتايج اعلام شده ظهر روز شنبه 23 خرداد 1388 صادر شد كه آغازگر آشوب ها و اغتشاشات هشت ماهه تهران بود.بيانيه موسوي و در كنارش بيانيه هاي همسو و هم جهت اصحاب فتنه، آتش بيار حوادث شومي شد كه در روزهاي پس از رأي گيري شاهد آن بوديم.

برگزاري تجمعات بدون مجوز و غيرقانوني روزهاي شنبه، يكشنبه و اوج آن بعدازظهر روز دوشنبه (25/3/88) در خيابان آزادي كه در آن موسوي نيز حضور داشت و به ايراد سخنراني پرداخت، نمونه اي از اقدامات غيرقانوني اين جريان براي تحت فشار قرار دادن نهادهاي قانوني انتخابات بود. حمله به يك مقر نظامي و تلاش براي خلع سلاح آن پايگاه، از سوي برخي چهره هاي مشكوك، تنها بخشي از حواشي اين راه پيمايي بود كه متأسفانه به كشته شدن هفت نفر و مجروح شدن تعداد بيشتري انجاميد.همچنين مجمع روحانيون مبارز در روزي كه منسوب به آغاز حركت مسلحانه منافقين در 30 خرداد 60 عليه نظام جمهوري اسلامي بود، از فتنه گران خواست تا بار ديگر به خيابان ها بريزند. زمان اين تجمع غيرقانوني درست فرداي سخنراني وحدت بخش رهبر معظم انقلاب اسلامي در نمازجمعه تهران بود و آگاهانه از سوي فتنه گران تنظيم شده بود تا به نحوي سخنان ايشان را تحت الشعاع قرار دهند. در اين روز، اوباش مسلح بار ديگر با وارد ساختن خسارت هاي سنگين به اماكن خصوصي و عمومي و به آتش كشيدن مسجد «لولاگر» در نزديكي خيابان آزادي، ده تن از شهروندان را به ضرب گلوله كشته و بيش از صد نفر را نيز زخمي كردند و اين در حالي بود كه جانشين نيروي انتظامي اعلام كرد اين نيرو به هيچ وجه از سلاح گرم استفاده نكرده است. سناريوي تبليغاتي قتل «ندا آقاسلطان» نيز از درون هميين فتنه مجمع روحانيون بيرون آمد.

¤ تلاش هاي نظام اسلامي براي رفع ابهامات و شبهات

در اين ميان مسئولان نظام اسلامي و در رأس آن رهبر حكيم انقلاب اقداماتي را صورت دادند تا اگر واقعاً ابهام و شبهه اي وجود دارد بدون پاسخ نمانده و اختلافات به شكل مسالمت آميز و قانوني حل شود.

1- ديدار نمايندگان نامزدها با رهبري: در اين ايام خبري مبني بر ديدار موسوي با رهبر معظم انقلاب اسلامي و ديدار نمايندگان چهار نامزد انتخاباتي با معظم له انتشار يافت كه مردم را نسبت به بازگشت آرامش و پايان يافتن اغتشاشات اميدوار ساخت.اما متأسفانه اين ديدارها و توصيه ها بر مواضع غيرقانوني موسوي تأثير نداشت و وي بار ديگر بيانيه اي تحريك آميز در تاريخ (27/3/88) صادر كرد و هواداران را به ماندن در خيابان دعوت كرد.

2- خطبه هاي نمازجمعه رهبري: سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامي در خطبه هاي نماز جمعه تهران مي توانست فصل الخطاب همه اين حرف ها و رفتارها باشد. معظم له در بخشي از سخنان شان با اعلام صريح، راهكار خود را براي حل اختلاف پيش آمده مطرح ساختند و با هشدار به گروه ها و جريان هاي سياسي فتنه انگيز اعلام كردند: «بنده زير بار بدعت هاي غيرقانوني نخواهم رفت.»رهنمودها و هشدارهاي معظم له به جريان هاي سياسي كه با حمايت ميليون ها نمازگزار همراه بود، نويد همراهي همه نيروهاي انقلاب را مي داد؛ اما رفتارهاي موسوي و برخي جريان هاي همسو با وي، از جمله بيانيه شماره پنج ميرحسين كه صبح روز 03 خرداد ماه در فرداي بيانات رهبري معظم صادر شد، نشان از حركت وي در مسير خطرناك انتحار سياسي و رويارويي با نظام اسلامي داشت.

3- تشكيل هيئت ويژه پيگيري شكايات معترضان: طبق قانون انتخابات، شوراي نگهبان ده روز فرصت داشت تا با بررسي هاي دقيق كليه شكايات وارده، صحت و سقم انتخابات را تأييد كند. شوراي نگهبان باوجود عدم همراهي مدعيان تقلب، ضمن نامه نگاري با رهبر معظم انقلاب اسلامي، خواستار افزايش پنج روزه فرصت براي بررسي بيشتر شكايت وارده شد كه اين امر به تأييد معظم له رسيد.اين حركت مثبت شوراي نگهبان كه مي توانست راهكاري مناسب براي حل مناقشات باشد، با بي تدبيري، بهانه گيري و عدم همكاري مدعيان دروغين تقلب در انتخابات، ناكام ماند، لذا در نتيجه كارشكني موسوي و كروبي و عدم معرفي نماينده براي رسيدگي به شكايات، هيئت ويژه منتخب شوراي نگهبان نتوانست كار خود را آغاز كند و با صدور گزارشي به كار خود پايان داد.

¤ تأييد انتخابات

سرانجام مهلت شوراي نگهبان براي تأييد به سر آمد و اين شورا اغلب اتهامات طرح شده را مردود دانست و برخي تخلفات جزئي صورت گرفته را دليل بر ابطال انتخابات ندانست و سرانجام حماسه باشكوه ملت در روز 22 خرداد و صحت انتخابات دهم رياست جمهوري را با رأيي قريب به 40 ميليون نفر شركت كننده تأييد كرد.

¤ نماز جمعه هاشمي و دعوت به تداوم فتنه

خطيب نمازجمعه 26 تيرماه 1388 تهران، هاشمي رفسنجاني بود كه با تبليغات وسيع فتنه گران همراه بود. آنان از هواداران خود خواستند تا از اين فرصت استفاده كرده و به دانشگاه تهران بيايند كه بار ديگر شاهد تنش و درگيري بوديم. خبر حضور سردمداران كودتا و هواداران سبزپوش آنها در نمازجمعه اي كه اغلب حاضران در آن را معتقدان به نظام اسلامي تشكيل مي داد، آخرين نمازجمعه تيرماه سال 1388 تهران را با نوعي ابهام مواجه ساخت و زمينه را براي درگيري و اغتشاش فراهم كرد.هاشمي تلاش كرد در سخنان خود ضمن بحراني نشان دادن كشور و تطهير چهره سران و اصحاب فتنه، نظام را به سوي باج دهي به فتنه گران دعوت كند.

¤ مراسم تنفيذ و تحليف

مبتني بر قانون اساسي، حكم تنفيذ رهبري آخرين گام از سير قانوني و مشروعيت بخش تصدي جايگاه رياست جمهوري براي يك دوره چهارساله است؛ از اين رو پس از تأييد صحت و سلامت انتخابات دهم از سوي شوراي نگهبان، روز 12 مرداد روز تنفيذ حكم رياست جمهوري و 14 مرداد روز تحليف رئيس جمهور در مجلس شوراي اسلامي، تعيين شد. با نزديك شدن زمان برگزاري اين مراسم، تلاش تبليغي كودتاگران براي كم رونق كردن آن آغاز شد.اعلام خبر عدم حضور ناطق نوري، سيدحسن خميني و در رأس آنها هاشمي رفسنجاني در جمع بزرگان نظام اسلامي، نشان از حركتي سازمان يافته براي تضعيف رئيس جمهوري بود؛ غافل از اينكه حضور در محضر مبارك رهبر معظم انقلاب اسلامي و محفل بزرگان نظام اسلامي، افتخاري براي حاضران است و نبود آنها خللي در نظام مقتدر جمهوري اسلامي ايجاد نخواهد كرد. مثل معروف: «قطره درياست اگر با درياست/ ورنه او قطره و دريا درياست» وصف حال اين ذرات كوچك در ميان اقيانوس عظيم ملت ايران است كه جدايي از اين صف متحد بي شك موجب بي اعتباري آنها خواهد شد.

¤ تداوم فتنه گري پس از آغاز به كار دولت دهم

با شكست سناريوي كودتا و ناكامي در جلوگيري از آغاز فعاليت دولت منتخب ملت، فتنه گران تلاش كردند تا به هرنحو ممكن، فتنه و تضعيف نظام اسلامي را دستور كار خود قرار دهند كه در اين راه شيوه هاي زير را برگزيدند؛

1- سوءاستفاده از مناسبت هاي ديني و ملي: مهم ترين برنامه اي كه فتنه گران براي تداوم كار خود در نظر گرفتند تا همچنان نشان دهند كه زنده اند و مي توانند حيات خود را ادامه دهند، سوءاستفاده از مناسبت هاي ديني و مذهبي بود.در اين ميان به تدريج كنترل شرايط از اختيار موسوي و كروبي خارج شد و عناصر ضدانقلابي چون «محسن سازگارا» سردمدار حاشيه سازي براي مناسبت ها شدند. موسوي و كروبي نيز كه در اداره فتنه مستأصل شده بودند، براي اينكه از معركه جا نمانند گاه در آخرين ساعات وارد صحنه شده و با صدور اطلاعيه و بيانيه اي با اغتشاشگران همراه و همگام مي شدند.آغاز جدي اين سناريو از روز جهاني قدس بود كه در آن روز، تنها جمع معدودي در يكي از خيابان هاي پايتخت گرد آمدند تا با روزه خواري در ماه مبارك رمضان و سر دادن شعار «نه غزه، نه لبنان جانم فداي ايران» ننگ ديگري بر پيشاني فتنه گران براي هميشه تاريخ ثبت كنند!

روز 13 آبان نيز همين گونه تكرار شد و ناكامي ديگري براي آنها به ثبت رسيد و دانشجويان و دانش آموزان انقلابي در كنار ديگر اقشار ملت چنان عرصه را بر فتنه گران تنگ كردند كه با حضور جمعيت چندصد نفره روز قدس نيز ديگر مجال تجمع نيافت.روز 16 آذر دانشگاه هم در اختيار نيروهاي انقلابي بود و علي رغم تلاش موسوي براي ناآرام ساختن فضاي دانشگاه با صدور بيانيه شماره 16، باز هم فتنه گران، «ناكامان بزرگ روز دانشجو» بودند.

2- صدور بيانيه هاي زنجيره اي: بيانيه شماره 1 تا 10 موسوي از اعلام نتايج انتخابات(23/3/88) تا اعلام نهايي تأييد صحت انتخابات از سوي شوراي نگهبان (10/4/88) صادر شد و فضاي غالب بر آن تأكيد بر ادعاي دروغين تقلب در انتخابات و تلاش براي تداوم اردوكشي هاي خياباني بود. بيانيه نويسي تا 9 دي تداوم يافت تا آنكه موسوي در بيانيه شماره 17 (11/10/88) خود اوباش به خيابان آمده در روز عاشورا كه وي آنان را «مردمي خداجوي» معرفي كرده بود، اين روند، بيانيه نويسي هاي وي را به سرمنزل شكست و بطلان كشاند.

¤ پايان كار فتنه

فتنه گران كه با نامگذاري «محرم سبز» تلاش داشتند تا از فضاي مذهبي و شلوغي ايام محرم براي فتنه گري بهره بگيرند، روز عاشورا را نيز در حالي كه شهر تهران تعطيل بود و توده هاي وفادار به انقلاب و امام حسين(ع) در تكايا مشغول عزاداري بودند، به خيابان هاي مركزي شهر كه تجاري و اداري و خلوت است، ريختند و جسارت ها و توهين هايي كردند كه پيش از اين در تاريخ انقلاب مشابهي براي آن نمي توان يافت.

همين جسارت ها كافي بود تا كاسه صبر ملت سرازير شده و آنچنان در بعدازظهر روز نهم دي ماه به خيابان ها سرازير شوند كه فتنه گران مرگ فتنه را به چشمان خود ببيند. پس از اين روز فتنه گران ديگر نتوانستند حاشيه سازي كنند، بيانيه نويسي ها قطع شد و سران فتنه به محاقي رفتند كه ديگر از آنها نشان و خبري يافت نمي شود.