نشست موسوم به «دوستان سوریه» (بخوانید دشمنان سوریه) روز گذشته در استانبول ترکیه برگزار شد. تصمیم برای برگزاری این نشست مداخله‌جویانه در امور سوریه، حاصل توافق «جان‌کری» وزیر امور خارجه آمریکا و «داوود اوغلو» وزیر امور خارجه ترکیه، در سفر گذشته کری به ترکیه بود. این نشست با حضور وزیران امور خارجه یازده کشور غربی و عربی و با موضوع بررسی راه‌های غلبه بر حکومت سوریه و چگونگی کمک بیشتر به تروریست‌ها برگزار شد. با اینکه این نشست بدون توافق خاصی به پایان رسید، جان کری پس از تأکید بر اینکه به حمایت از مخالفان دولت سوریه متعهد هستیم، گفت: «آمریکا 123 میلیون دلار دیگر در اختیار نیروهای مخالف حکومت سوریه قرار می‌دهد که به این ترتیب، کل این نوع کمک آمریکا به مخالفان به 250 میلیون دلار می‌رسد.» این در حالی است که آمریکا پیش‌تر اعلام کرده بود قصد دارد تجهیزات نظامی به ارزش 130 میلیون دلار از جمله سامانه‌های پیشرفته جنگی را به مخالفان بدهد. «ویلیام هیک» وزیر خارجه انگلیس نیز پس از نشست، اعلام کرد اتحادیه اروپا نیز در نشست، آینده خود موضوع کاهش ممنوعیت ارسال سلاح به مخالفان حکومت سوریه را دنبال می‌کند. در بین کشورهای حامی تروریست‌ها، وضعیت آمریکا و ترکیه ویژه است؛ از این رو، سعی می‌کنند در مقایسه با سایر کشورهای حامی تروریست‌ها، احتیاط‌آمیزتر عمل کنند، چرا که تعدد و تنوع گروه‌های تروریستی حاضر در سوریه، تنها شکلی و ظاهری نیست و آن‌ها از لحاظ باورهای ایدئولوژیکی و اهداف و روش‌ها نیز با یکدیگر اختلاف فاحش دارند. در بین آن‌ها از گروه‌هایی که فقط در پی جابه‌جایی قدرت در سوریه هستند، حضور دارند تا گروه‌هایی که اهداف و ادعاهایشان بسیار فراتر از جابه‌جایی قدرت در سوریه است و سوریه برای آن‌ها به‌مثابه یک جای پای مطمئن برای برداشتن گام‌های بعدی است و همین گام‌های بعدی است که آمریکا و ترکیه را نگران کرده و آن‌ها را واداشته تا با احتیاط بیشتری حرکت کنند و با طولانی‌تر کردن درگیری‌ها در سوریه بتوانند شناخت بیشتری از گروه‌های افراطی سلفی و وهابی و اهداف آن‌ها پیدا کنند. آن‌ها امروز متوجه شده‌اند که باید بابت آتشی که در سوریه افروخته‌اند، هزینه بپردازند، لکن در تلاشند تا این هزینه را به حداقل برسانند. وجود چنین نگرانی در این دو کشور به‌نوعی اختلاف در بین حامیان تروریست‌ها تلقی می‌شود که هماهنگی آن‌ها را مخدوش و حرکت آن‌ها را ناموزون و کند می‌کند و این، فرصت ارزشمندی برای حکومت سوریه است تا بتواند به روند سرکوب تروریست‌ها شتاب بیشتری ببخشد و صحنه را بیش از پیش به نفع خود تغییر دهد.