جدی‌تر شدن ائتلاف‌های سیاسی در قالب ائتلاف پیشرفت (حداد، قالیباف، ولایتی) و همچنین ائتلاف 5گانه اصولگرایان (متکی، پورمحمدی، باهنر، آل اسحاق و ابوترابی) نشانه‌ای از تلاش جدی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری برای رسیدن به گزینه‌ای با حداکثر اقبال پیروزی در انتخابات است.

در این میان گرچه دولت و شخص احمدی‌نژاد و همچنین اصلاح‌طلبان، کاندیدای قطعی خود را در انتخابات تعیین نکرده‌اند، اما گمانه‌زنی‌های گوناگونی در این باره از سوی تحلیل‌گران گوناگون سیاسی مطرح شده است و شاید با صراحت بتوان گفت که هنوز آنان مشت خود را برای ناظران باز نکرده‌‌اند.

* ائتلاف پیشرفت بزرگ می شود

ائتلاف پیشرفت از جمله مهمترین تشکل‌های انتخاباتی بوده است که با اتحاد 3 نامزد مطرح اصولگرایان، حداد عادل، محمدباقر قالیباف، علی‌اکبر ولایتی عزم خود را برای پیروزی در انتخابات جزم کرده است، با این حال شواهد روشنی وجود دارد که بزودی این ائتلاف با پیوستن کاندیداهای جدید، گسترده‌تر نیز خواهد شد.

شاید صریح‌ترین اظهارنظر در این باره را علی‌اکبر ولایتی داشته است که در سفر انتخاباتی خود به مشهد مقدس به صراحت از پیوستن کاندیدای دیگری به ائتلاف سه‌گانه خبر داد. در کنار این ستادهای انتخاباتی هر سه کاندیدا نیز به تدریج فعالیت‌های خود را آغاز کرده‌اند و اجماع هر سه می‌تواند توان قابل ملاحظه‌ای را در اختیار این کاندیدا قرار دهد.

*بدیلی برای ائتلاف سه گانه

ائتلاف 5گانه اصولگرایان نیز که با حضور شخصیت‌هایی همچون محمدرضا باهنر، محمد حسن ابوترابی فرد، مصطفی پور محمدی و منوچهر متکی تشکیل شده است از قطب‌های دیگر انتخابات ریاست جمهوری در جبهه اصولگرایان محسوب می‌شوند.

گرچه وزن و توان این ائتلاف سیاسی با ائتلاف سه‌گانه پیشرفت قابل مقایسه نیست، اما می‌توان در آینده‌ای نزدیک شاهد چانه‌زنی این دو گروه سیاسی برای یک ائتلاف بزرگتر در قلب اصولگرایان بود.

*مشت های دولت بسته است

در سمت دیگر صحنه رقابت برای انتخابات ریاست جمهوری کاندیداهای مورد حمایت دولت قرار دارند. گرچه از مدت‌ها پیش بحث ورود کاندیدای مورد حمایت دولت به صحن انتخابات وجود داشته است، اما تحرکات دولت ظن حضور مستقیم دولتیان را در انتخابات ریاست جمهوری به شدت تقویت کرده است. در ایام عید نوروز علی نیکزاد وزیر راه و شهرسازی به صراحت از کاندیداتوری خود در انتخابات ریاست جمهوری خبر داد اما اندکی بعد با گفت‌وگوی یکی از مقامات عالی‌رتبه دولت مجبور به انصراف از کاندیداتوری خود شد.

الهام نیز از جمله گزینه‌هایی است که به عنوان کاندیدای احتمالی دولت معرفی می‌شود اما به نظر می‌رسد که وی به صراحت حضور خود را در انتخابات رد کرده است.

اسفندیار رحیم مشایی نیز از ماه‌ها پیش کاندیدای دولت در انتخابات ریاست جمهوری محسوب می‌شد اما به نظر می‌رسد که همچنان ورود یا عدم ورود وی به انتخابات ریاست جمهوری در پرده‌ای از ابهام باقی می‌ماند.

*برزخ "نمی آید و می آید" برای اصلاح طلبان و هاشمی

اصلاح‌طلبان نیز ضلع دیگری از انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه سال جاری است اما به نظر می‌رسد که جبهه اصلاحات هنوز بر روی کاندیداهای خود در انتخابات ریاست جمهوری به توافق نهایی نرسیده است.

عارف، جهانگیری و نجفی از مهمترین کاندیداهای اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری محسوب می‌شوند و در این میان کاندیداتوری احتمالی هاشمی رفسنجانی نیز متغیری است که می تواند در تصمیم اصلاح طلبان نقش ایفا کند. چه اینکه هاشمی رفسنجانی اگر خودش نیاید، می کوشد از گزینه ای مانند حسن روحانی حمایت کند که طبیعتا گزینه های هاشمی می توانند باب میل اصلاح طلبان نیز باشند.

و البته نگرانی اصلاح طلبان در مورد احراز صلاحیت گزینه شان نیز کم کم تبدیل به یک معضل برای آنها شده است.

*مستقل ها همچنان می آیند

در این میان برخی کاندیداها نیز به صورت مستقل در انتخابات ریاست جمهوری شرکت می کنند که می توان به علی فلاحیان، محمد سعیدی کیا، حسن سبحانی و محسن رضایی اشاره کرد که به صورت جدی وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری شده اند.

گرچه محتمل به نظر می رسد که تا پایان انتخابات شاهد کناره گیری برخی از این کاندیداهای بالقوه نیز باشیم.