برخی از مدیران میانی کشورهای روسیه و ایران تمایلی به توسعه روابط بین دو کشور ندارند و معمولاً رابطه با غرب را ترجیح میدهند. به همین دلیل عملاً دستوراتی را که به آنها ابلاغ میشود را به درستی اجرا نمی کنند و یا بر سر اجرایی شدن آن کارشکنی میکنند. مانع مهم وجود گرایش های غرب گرایانه در هر دو کشور به ویژه در ایران است. بسیاری از توافقنامه ها عملاً در حد توافقنامه بر روی کاغذ باقی مانده و این عده مانع از اجرایی شدن واقعی آن ها میشوند.