در فاصلهای کوتاه تمامی دستگاهها و مقامات عالیرتبه نظام برای رسیدگی به این ادعا صف کشیدند و با شمشیرهای آخته به وزارت اطلاعات و سربازان گمنام امام زمان -ارواحنا لتراب مقدمه الفداء- تاختند! چرا؟!
فضای مجازی و نظارت و مدیریت آن یکی از دغدغههای بزرگ دولتها در دنیاست که اگر هر دولتی به آن بیتوجهی کرده و یا مسامحه ورزد، آینده خود را مبهم و متزلزل کرده و ممکن است از این چاقوی دو دم، گرفتار شرش شود.
یک دسته انسانهای اهل خیر نه تنها به فعل دستگیری توجه دارند بلکه به اثر کار هم توجه میکنند. برایشان مهم است که این پولی که خرج میشود کجا میرود. از اینجهت هم به مقصد کمک فکر میکنند و هم به سبک کمک کردن.
اولین هدف پمپئو از سفر به منطقه، رفع نگرانی و زدودن غبار دغدغهها از فکر و ذهن متحدان آمریکا پیرامون خروج نظامیان این کشور از سوریه و اطمینان بخشی به آنها درباره تداوم حمایت واشنگتن از آنهاست.
کدخداهای امروز جامعه کسانی هستند که مردم را معتاد فضای مجازی و شبکههای اجتماعی کردهاند. فضای مجازی برای برخی از آنان نردبان رسیدن به قدرت و حفظ آن است و برای برخی دیگر ابزار شهرت و کسب درآمدهای آنچنانی.
توهم مصيبت، غصه و درد در روزهاي نخست آغاز کار دولت براي اين بود که آقايان يک جمع و تفريق ساده را که حاصل تقويم درست منابع و مصارف قانون هدفمندي يارانهها بود، نميدانستند.
امروز حتی تنفس مصنوعی دولت ترامپ (که بیشترین هماهنگی ممکن را با رژیم صهیونیستی دارد) و دولتهای اروپایی و برخی رژیمهای سفاک عربی به تلآویو نیز نمیتواند آن را از «مرگ قطعی» نجات دهد.
کدام کشور را مثل ایران اسلامی میتوان آدرس داد که هشت سال تمام تحت شدیدترین حملات نظامی و محاصره اقتصادی باشد و نهتنها خم به ابرو نیاورد، بلکه با اقتدار، پیروز از میدان خارج شود.
آمریکا در حالی از تقویت همکاری امنیتی و اطلاعاتی در سوریه با صهیونیستها علیه ایران سخن به میان آورده است که یکی از دلایل عمده فرار واشنگتن از این کشور، به دستوپا زدن آنها در باتلاق مشکلات اقتصادی بازمیگردد.
دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا به تازگی اعلام کرده است نظامیان این کشور از سوریه خارج میشوند. این تصمیم واکنشهای فراوانی را در داخل و خارج آمریکا ایجاد کرده است، به طوریکه دو مقام ارشد این کشور از سمت خود استعفا دادهاند...