«ابراهیم حاتمی‌کیا» در سخنانی در مؤسسه همشهری گفته است واقعیت این است که من خوشبختانه هیچ حلقه حفاظتی ندارم و هر کس هر چه بخواهد، در هر لحظه‌ای می‌تواند بگوید و حامی باقدرتی هم ندارم؛ حامی بزرگ من مرتضی آوینی بود. وی افزود: غرق شدن در عالم سینما شامل دوستان مطبوعاتی اینجا هم می‌شود که قبلاً لهجه بچه مسلمانی داشته‌اند و الآن لهجه بسیاری از دوستان در اینجا بچه مسلمانی نیست. امسال فیلم‌های بسیاری در جشنواره ساخته شده، اما چه میزان از آن مربوط به جمهوری اسلامی است؟ چه میزان مربوط به این می‌شود که الآن مقابل آمریکا یک حالت تحقیرآمیز داریم و نگران شده‌ایم؟ چقدر سخت است برای دولت و آقای ظریف با آن مشخصات، چه باید بکنند؟ احوال ما تحقیر شده است و مثل کسانی است که گرفتار شده‌اند و دستشان را بسته‌اند. کارگردان فیلم «چ» در ادامه افزود: همچنان مصرم که جشنواره‌های ما قرار بود فجر انقلاب را مطرح کنند. کجاست این نوع سینما؟ این سینمای جشنواره‌ای بلای جان ما شده است. کاش راه ما به دنیا قطع می‌شد تا به فکر خودمان باشیم. این کارگردان درباره وضعیت سینمای کشور هم گفت: بین آنچه که مردم می‌خواهند و آنچه سینما می‌گوید، فاصله است. سینما برای من بت نیست. فرش قرمز برای ما مسیر خون است. ما با چیزهایی عجین بودیم که نمی‌توانیم از آن دست بکشیم. کجاست قلم‌هایی که با قدرت پای این بحث‌ها بایستد.»