اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، هر چند سال یکبار جنگ راه می‌اندازد؛ اما چیزی حل‌وفصل نمی‌شود. جرقه این جنگ، بار نخست در سال ۱۹۸۲با حمله اسرائیل به جنوب لبنان آغاز شد. در این عملیات، ارتش اسرائیل همه راه‌های منتهی به بیروت را درهم پیچید و گمانش این بود که با قدرت وسیع آتش خود می‌تواند مانند جنگ‌های قبلی خود با ارتش‌های عرب، فلسطینیان را ناگزیر به فرار کند؛ اما در عمل این‌گونه نشد و فلسطینیان در محل ماندند. راهبرد اسرائیلی‌ها نه در آن جنگ، راهبرد خوبی بود و نه در جنگ کنونی آن‌ها علیه غزه. این روزنامه یادآور شد: در سال ۱۹۸۲ آمریکا برای میانجیگری پایان جنگ وارد میدان شد و سازمان آزادی‌بخش فلسطین را به خروج از جنوب لبنان و بیروت وادار کرد. سازمان آزادی‌بخش فلسطین از جنوب لبنان و بیروت خارج شد؛ اما در عوض، «حزب‌الله»، یک گروه شبه‌نظامی شیعه لبنان که مخلوق جنگ اسرائیل علیه فلسطینیان بود، جایگزین آن شد. اینک این حزب‌الله است که تهدیدی علیه اسرائیل به‌حساب می‌آید. «دیوید ایگناتیوس» تحلیل‌گر واشنگتن‌پست می‌افزاید: اسرائیل در سال ۱۹۹۶ با عملیات خوشه‌های خشم، جنوب لبنان را هدف حملات هوایی قرار داد؛ اما در سال ۲۰۰۰ میلادی با ناامیدی از لبنان خارج شد. آن‌ها این دور باطل را در سال ۲۰۰۶ تکرار کردند. اکنون جنگ به غزه رفته است... واشنگتن‌پست با اشاره به کشته‌شدن ۱6۰ نفر در غزه که اغلب غیرنظامی بودند، می‌نویسد: «موجی از انتقادهای بین‌المللی روانه اسرائیل شده و منافع اسرائیل را به‌طور جدی به خطر افکنده است. این جنگ، صحنه انحطاط ارزش‌های اخلاقی است.»