رژیم صهیونیستی از توسعه‌طلبی در قاره آفریقا چند هدف را دنبال می‌کند:

1- استفاده از آرای کشورهای آفریقایی در سازمان ملل؛ نفوذ رژیم صهیونیستی در آفریقا، به ویژه در جنوب صحرای آفریقا، در دهه ششم قرن بیستم به اوج خود رسید و تا آغاز دهه هفتم ادامه داشت؛ اما پس از جنگ سال 1973 اعراب و اسرائیل، کشورهای عضو سازمان وحدت آفریقا در اقدامی گروهی هر گونه روابط با رژیم صهیونیستی را قطع کردند و به این ترتیب آفریقا به قاره‌ای خالی از رژیم اشغالگر قدس تبدیل شد.

این امر سبب شد تا 52 کشور عضو اتحادیه آفریقا، که حق رأی بالایی در سازمان ملل دارند، همواره به نفع اعراب و علیه این رژیم عمل کنند. بر همین اساس رژیم صهیونیستی کوشید تا این موازنه قوا را به نفع خود تغییر دهد.

2- زمینه‌سازی برای مبارزه با فرهنگ اسلامی –  عربی؛ زیرا فرهنگ عربی –  اسلامی تهدیدی برای رژیم صهیونیستی در قاره آفریقا به شمار می‌رود. این رژیم صهیونیستی سعی دارد تحت سایه نفوذ آمریکا، از شرایط موجود به عنوان سرپوشی برای فعالیت‌هایش در این قاره استفاده کند، تا بتواند جلوی پیشرفت فرهنگ عربی –  اسلامی را بگیرد.

3- حمایت از جریان‌های یهودی برای تصاحب قدرت؛ سیاست خارجی رژیم صهیونیستی با حمایت از جریان‌ها و اقلیت‌های یهودی در کشورهای آفریقایی آنها را به هرم قدرت نزدیک می‌کند و سپس با تشکیل ائتلافی با حضور این رژیم از نفوذ کشورهای عربی در کشورهای آفریقایی می‌کاهد. اسرائیل برای کاهش فشار علیه این رژیم به منظور رفع بحران مشروعیت بین‌المللی و جلوگیری از تشکیل جبهه ضد اسرائیلی در قاره آفریقا، سعی دارد ضمن گسترش سطح تماس با این قاره و برقراری روابط دیپلماتیک، مانع از تشکیل جبهه ضد اسرائیلی در مناطق مختلف آفریقا شود.

4- مبارزه با گسترش نفوذ جمهوری اسلامی ایران در آفریقا؛ به فاصله چند ماه بعد از سفر رئیس جمهور وقت به شرق آفریقا و دیدار از کشورهای جیبوتی، کنیا و کومور در سال 1387، آویگدور لیبرمن، وزیر خارجه تندروی رژیم صهیونیستی، براي تحت‌الشعاع قرار دادن این سفر و جلوگیری از نفوذ ایران در شرق آفریقا، در رأس یک هیأت بلندپایه سیاسی، اقتصادی و نظامی، راهی منطقه شد تا رژیم صهیونیستی با رایزنی با کشورهایی همچون اتیوپی، کنیا، غنا، اوگاندا و نیجریه به یک راه حل جامع جهت جلوگیری از نفوذ ایران در آفریقا دست یابد.

5- جلب نظر سران کشورهای آفریقایی برای عدم حمایت آنها از انتفاضه مردم فلسطین و حکومت خودگردان؛ یکی دیگر از اهداف رژیم صهیونیستی در آفریقا، جلب نظر سران کشورهای آفریقایی برای عدم حمایت از انتفاضه مردم فلسطین است. دولت‌های آفریقایی به سبب برخی مسائل سیاسی و مصالح اقتصادی، هنوز نتوانسته‌اند به یک جمع‌بندی مشخص در قبال مسأله فلسطین برسند؛ یعنی اگر چه رهبران آنها به مناسبت‌های مختلف حمایت خود را از مردم فلسطین اعلام می‌کنند و یا سازمان‌های غیردولتی زیادی در سراسر آفریقا نسبت به مسأله فلسطین حساس بوده و به هر نحو ممکن حمایت خود را از انتفاضه اعلام می‌دارند، ولی تا به حال هیچ اقدام عملی علیه اسرائیل در این قاره صورت نگرفته است.