۱۶ آذر سال ۳۲ مانند بسیاری از مناسبت‌های خونینِ بدواً تلخ، اما نهایتاً شیرین آن دوران و آن دهه، روزی است که می‌توان رگه‌های حیات فطرت‌آمیز و زلال مردم و بخصوص دانشجویان آن زمان را در آن به نظاره نشست. حیاتی که با شهادت سه دانشجو به نام‌های «مصطفی بزرگ‌نیا» و «احمد قندچی» و «آذر شریعت‌رضوی» در اعتراض به دیدار رسمی «ریچارد نیکسون» معاون رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران و بریتانیا، در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲ (حدود چهار ماه پس از کودتای ۲۸ مرداد همان سال) در دانشگاه تهران، سلامت نفس ملت ایران را از طریق دانشگاه که نبض تپنده جامعه است، به تاریخ مخابره کرد.