در طول سال‌های اجرای برجام یک بانک بزرگ اروپایی چه با ارز یورو و چه با ارز دلار با بانک‌های ایران کار نکرد اما اکنون وعده تبادل بانکی با ارز یورو را می‌دهند که حتما پشت پرده آن موضوعات دیگری پنهان است.

مطابق کنوانسیون 1958 یا عرف حقوقی موجود، ایران می‌تواند در زمان جنگ دست کم حق «کنترل عبور و مرور و بازدید کشتی‌های تجاری» را داشته باشد و در مرتبه‌ای بالاتر حداقل بخشی از تنگه هرمز که در دریای سرزمینی ایران می‌باشد را به دلیل تأمین امنیت مسدود کند.

واداشتن جمهوری اسلامی به مذاکره با اعمال فشار هدف کاخ سفید است که برخی از چهره‌های به ظاهر موجه و مدعی کارشناسی در داخل، درصدد تئوریزه کردن آن برآمده و سازش در این شرایط را راه خروج از شرایط خطیر و حل مسائل کشور معرفی می‌کنند که اگر وابستگی و خیانت نباشد، حتماً و قطعاً یک اشتباه محاسباتی و راهبردی است.

براساس یک نظرسنجی که توسط نهادهای معتبر کشور انجام شده است ۷۶ درصد مردم معتقدند رابطه با آمریکا حلال مشکلات نیست.

یادداشتی به بهانه‌ی خروج یکجانبه آمریکا از برجام، و حل نشدن مشکل تحریم‌ها، ناکارآمدی نسخه‌های وارداتی(۱)

قانون مجازات اخلالگران در نظام اقتصادی کشور 6 نوع جرم را شناسایی و برای آن مجازات‌های پشیمان‌کننده‌ای تعیین کرده است.

تصادفی نیست که رسانه‌های زرد اجاره‌ای، زمانی به بزک آمریکا و اروپا پرداختند و تیتر زدند «امضای کری تضمین است»، «هرچه تهران بگوید» و «تحریم رفت»، و اکنون در مقابل مطالبه «اعدام و مصادره اموال تروریست‌های اقتصادی و اخلالگران دانه درشت» بر می‌آشوبند.