هفته قبل بر اثر حمله عناصر لشکر جهنگوی به کاروان حامل متهمین این گروهک در شهرستان مظفرگره، ایالت پنجاب و درگیری متقابل پلیس با مهاجمین، 16 متهم معروف به هلاکت رسیدند. ملک اسحاق، رهبر گروهک تروریستی لشکر جهنگوی به همراه دو پسرش نیز در این درگیری کشته شده اند. در اکثر خبرها به کشته شدن غلام رسول شاه، معاون لشکر جهنگوی و دو پسرش نیز اشاره شده است، اما برخی خبرها به کشته شدن وی اشاره ای نکرده اند.

 ماهیت لشکرجهنگوی  

لشکرجهنگوی که از آن به عنوان شاخه نظامی گروهک تروریستی سپاه صحابه یاد می شود، در سال 1996م توسط تعدادی از رهبران افراطی گروهک، از جمله ریاض بسرا، محمد اجمل معروف به اکرم لاهوری، ملک اسحاق و غلام رسول شاه تاسیس شد. 

مقابله با شیعیان و انقلاب اسلامی ایران، جلوگیری از صدور انقلاب اسلامی به پاکستان، محدود کردن عزاداری شیعیان پاکستان در داخل مساجد و معابد خودشان به منظور جلوگیری از فرقه گرایی، اعلام پاکستان به عنوان کشوری سنی مذهب و... به عنوان برخی از اهداف راه اندازی این گروهک معرفی شده است. به طور سنتی، لشکر جهنگوی به شیعیان، احمدی‌ها و برلوی‌ها (از فرقه‌های میانه‌رو اهل تسنن) حساسیت ویژه‌ای داشته و کمر به قتل پیروان این مذاهب اسلامی بسته است. آنها همچنین فعالان گروه‌های مخالف، مقامات دولتی و شهروندان مهم غیر دیوبندی، از جمله پزشکان، تجار و اندیشمندان را نیز در لیست سیاه خود قرار داده و هر از گاهی به این افراد نیز حمله می‌کنند.

لشکر جهنگوی بارها به مساجد و عبادتگاه‌های شیعیان و سایر فرقه‌های غیردیوبندی در پاکستان حمله کرده است. همچنین در پرونده این گروه چندین فقره سوء قصد به دیپلمات‌ها، شهروندان و امکان متعلق به جمهوری اسلامی ایران در پاکستان دیده می‌شود.

ریاض بسرا اولین رهبر این گروهک، در ماه می سال 2002م بر اثر درگیری به وجود آمده با یکی از فئودال های شیعه در یکی از روستاهای شهرستان ویهاری پنجاب کشته شد. پس از ریاض بسرا، محمد اجمل معروف به اکرم لاهوری در سال 2002م رهبری لشکر جهنگوی را بر عهده گرفت. نامبرده تنها یک ماه پس از احراز این سمت، توسط نیروهای امنیتی در کراچی دستگیر و روانه زندان شد. وی عامل ترور صادق گنجی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در خانه فرهنگ شهر ملتان در سال 1369ه.ش و عامل وقوع بیش از 30 عملیات تروریستی علیه شیعیان پاکستان بود. اکرم لاهوری باجناق ریاض‌ بسرا، رهبر لشکر جهنگوی و از اعضای اصلی این گروه بود.

پس از این اقدام، ملک اسحق رهبری این گروه را برعهده گرفت که از آن به عنوان مهم ترین رهبر لشکر جهنگوی نام برده می شود. وی در ابتدای تاسیس این گروهک، فرمانده عملیاتی لشکر جهنگوی در پاکستان بود  و مدت 15 سال از عمر خود را نیز  در زندان سپری کرده بود.

لشکر جهنگوی یکی از مهمترین گروهک های تروریستی در پاکستان است که دارای کادر متخصص بمب گذاری، تولید و ساخت بمب، حملات انتحاری و ... می باشد. این گروهک تروریستی از حمایت و پشتیبانی گروه های مختلفی تروریستی و تندروهای دیگر از جمله القاعده، جنبش اسلامی ازبکستان (IMU)، جیش محمد، تحریک طالبان پاکستان و... برخوردار بوده و با این گروه ها در ارتباط است.  لشکر جهنگوی و سپاه صحابه، طی دهه 1990 میلادی ارتباط تنگاتنگی نیز با طالبان داشته‌اند. شبه نظامیان لشکر جهنگوی، طالبان را در قتل عام مردم قوم هزار افغانستان در سال 1998 یاری کردند و حتی گفته می‌شود که ملاعمر، در آن زمان نیروهای مورد نیاز خود را به واسطه لشکر جهنگوی و سپاه صحابه، از مدارس مذهبی دیوبندیه در پاکستان تأمین می‌کرده است.

لشکر جهنگوی در سال 2007 ضمن اعلام ائتلاف با تحریک طالبان پاکستان فعالیت های تروریستی خود را در شهرهای مختلف پاکستان آغاز کرد. این ائتلاف پس از وقوع انفجار بمب در هتل ماریوت اسلام آباد افشا گردید، چرا که مشخص شد در آن حمله، تمامی امور مربوط به لجستیک توسط اعضای لشکر جهنگوی انجام شده است. تحریک طالبان نیز در ازای این همکاری برای تروریست های لشکر جهنگوی در مناطق قبایلی مخفیگاه هایی را در نظر گرفته بود.

در حال حاضر لشکر جهنگوی همچنان یکی از بزرگترین سازمان های تروریستی در پاکستان است، به طوریکه هم اکنون شمار زیادی از تیم های عملیاتی لشکر جهنگوی در سراسر پاکستان فعال بوده و هر کدام به شکل مستقل عملیات های تروریستی خود را علیه شیعیان انجام می دهند.

این گروهک نیروی انسانی مورد نیاز خود را از مناطق جنوبی ایالت پنجاب، ایالت های محروم بلوچستان، خیبرپختونخوا، مناطق قبایلی، حواشی شهرهای بزرگ مانند کراچی و همچنین مدارس مذهبی وابسته به گروههای افراطی و فرقه گرا تأمین می کند. لشکر جهنگوی در برخی کشورهاى خارجى مثل امارات، عربستان سعودى، بنگلادش و کانادا نیز فعالیت می کند.

 گروهک تروریستی لشکر جهنگوی به خاطر تلاش هایش در زمینه جلوگیری از نفوذ انقلاب اسلامی در پاکستان، مورد حمایت عربستان، امارات متحده عربی و برخی دیگر از کشورهای عربی قرار  داشته  و دارد. در شرایط کنونی اگر اعراب حامی چنین جریانات تروریستی، سعی می کنند مبتنی بر تاکتیک آمریکائی ها، به نوعی حمایت خود را از داعش کم کنند، باید اولا فاصله گرفتن از تروریست ها را به شکل راهبردی دنبال کنند و ثانیا از سرمایه گذاری روی دیگر گروه های تروریستی همچون لشکر جهنگوی و نیز گروه هایی که در شمال آفریقا فعال هستند، نیز خودداری کنند، نه این که به شکل تاکتیکی حمایت خود را از داعش کم کنند و در سایه این کار، این حمایت ها را به گروه های تروریستی دیگر در مناطقی همچون افغانستان، پاکستان و یا شمال آفریقا اختصاص دهند. این سیاستی شکست خورده است و پدرخوانده های گروه های تروریست نمی توانند در پس اقدامات تاکتیکی، مسئولیت حمایت از این گروه ها را از اذهان عمومی پاک کنند.

امیر خدادادی ـ بصیرت