به گزارش پایگاه خبری هادی نیوز به نقل از بصیرت :   مهدی بختیاری

 رونمایی از پهپاد «مهاجر10» از سوی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، نشان‌دهنده آینده‌ای روشن برای کشورمان از جهات مختلف است؛ موضوعی که در نوع خودش بی‌نظیر است. تجهیز کشورمان به آخرین مدل از تجهیزات نظامی گرچه از لحاظ نظامی قابل تقدیر است؛ ولی منوط کردن این موضوع فقط به مباحث نظامی، یک تحلیل ناقصی است که باعث می‌شود تأثیر آن در موضوعات دیگر دیده نشود.

از این رو در دنیای کنونی کشورهایی به پیشرفت و توسعه در موضوعات مختلف دست پیدا می‌کنند که از لحاظ امنیت در تراز بالاتری قرار گرفته باشند. به طوری که دشمن حتی تصور بر هم زدن امنیت کشور را نیز نداشته باشد. وجود پهپادی، همچون مهاجر 10 گرچه در نوع خود بی‌نظیر است؛ ولی قدرت آن در بالا بردن امنیت کشور غیر قابل وصف است. 

اما پهپاد «مهاجر» چه ویژگی‌هایی دارد؟ 

خانواده پهپادهای مهاجر قدیمی‌ترین و مشهورترین پهپادهای ایران هستند که برخی نمونه‌های آن، مانند «مهاجر6» در اختیار برخی کشورهای دیگر نیز قرار دارد.

«مهاجر10» با مداومت پروازی 24 ساعته، ‌می‌تواند در ارتفاع 7 هزار متری و در شعاع عملیاتی 2 هزار کیلومتر پرواز کند. بیشینه ظرفیت سوخت آن، 450 لیتر و بیشینه وزن محموله آن نیز 300 کیلوگرم است.

این پهپاد 210 کیلومتر بر ساعت سرعت دارد و می‌تواند انواع مهمات و بمب‌های قائم، الماس و دستواره را حمل کند.

تجهیز به سامانه‌های جنگ الکترونیک و اشراف اطلاعاتی، از دیگر خصوصیات پهپاد جدید خانواده مهاجر است.طبق تصاویر منتشرشده از این مراسم، همراه پهپاد مهاجر 10، بمب هواپرتاب هدایت‌شونده «آرمان 1» نیز رونمایی شد.
این بمب از سری بمب‌های هدایت‌شونده گلایدکننده ساخت صنایع دفاع نظیر یاسین و بالابان است که پیش از این روی‌ جنگنده‌ها و پهپادها عملیاتی شده‌ بود.

جمهوری اسلامی ایران در سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری زیادی در حوزه پهپادی کرده و این حوزه در کنار توانمندی موشکی به دومین بازوی اصلی ایران در دکترین دفاعی تبدیل شده است.

توان پهپادی ایران که بخشی از آن را در اختیار متحدان خود نظیر حزب‌الله لبنان، گروه‌های فلسطینی، یمنی و... قرار داده، یکی از اصلی‌ترین چالش‌های این روزهای آمریکا و متحدانش در منطقه است.

روند کنونی نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی با سرمایه‌گذاری در حوزه پهپادی توانسته است در کنار توانمندی موشکی، برتری آمریکا را در حوزه هوایی دچار خدشه کند. به طوری که ژنرال کنت مکنزی، فرمانده سابق تروریست‌های سنتکام، پیش از این درباره چالش پهپادهای ایران برای آمریکا گفته بود: «استفاده گسترده ایران از پهپادهای کوچک و متوسط برای عملیات‌های شناسایی و هجومی به این معناست که برای نخستین بار از زمان جنگ شبه‌جزیره کره [اوایل دهه 1950 میلادی] ما بدون برتری کامل هوایی، عملیات انجام می‌دهیم.»

موشک «خرمشهر»
موشک بردبلند و 2 هزار کیلومتری «خرمشهر»، دیگر محصولی بود که روز گذشته به صورت انبوه تحویل نیروی هوافضای سپاه پاسداران شد.
این موشک قدرتمندترین موشک ایرانی با سرجنگی 1500 کیلوگرمی است که می‌تواند چند کلاهک را با خود حمل کند.
از جمله ارتقاهای صورت گرفته در این موشک که نمونه نسل 4 آن با نام «خیبر» پیش از این رونمایی شده، آن است که به سرجنگی با طول 4 متر به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و اثربخش‌ترین سرهای جنگی‌ تولید‌شده در ایران مجهز است.
سرعت بالای اصابت سرجنگی به هدف در این موشک، باعث می‌شود سیستم‌های پدافندی دشمن، قادر به تشخیص، رهگیری و اقدام برای انهدام سرجنگی نباشند.
ویژگی دیگر موشک خرمشهر، هدایت میانی آن است؛ به‌ طوری که سیستم‌های هدایت پس از ورود به جو خاموش می‌شود و امکان جنگ الکترونیک دشمن روی آن وجود ندارد.

موشک «حاج‌قاسم»
از دیگر محصولاتی که از سوی وزارت دفاع به صورت انبوه تحویل نیروی هوافضای سپاه شد، موشک بالستیک حاج‌قاسم با برد 1400 کیلومتر (قابل افزایش تا برد 1800 کیلومتر) است. این موشک نخستین موشک تاکتیکی ایران بود که برد آن به سرزمین‌های اشغالی می‌رسید.
موشک حاج‌قاسم با سوخت جامد ترکیبی، می‌تواند سر جنگی به وزن 500 کیلوگرم را با خود حمل کند.
سر جنگی این موشک از نوع جداشونده است و امکان هدایت آن تا انتهای مسیر (قابلیت نقطه‌زنی) وجود دارد.
موشک حاج‌قاسم همچنین از یک مرحله پیشران سوخت جامد برخوردار است که در داخل بدنه استوانه‌ای همچون سایر موشک‌های بالستیک قرار دارد. بالک‌های پایدارساز در انتهای بدنه و سر جنگی جداشونده مجهز به بالک‌های کنترلی با قطری کمتر از قطر بدنه از دیگر شاخصه‌های این موشک است.

هر 3 محصول مورد اشاره، در یک ویژگی با هم مشابهند و آن هم مناسب بودن‌شان برای هدف قرار دادن اهدافی در سرزمین‌های اشغالی است که در فاصله 1100 کیلومتری مرزهای غرب ایران قرار دارد.
شلیک از عمق مطمئن از داخل خاک کشور، برای موشک‌هایی نظیر حاج‌قاسم و به طریق اولی برای موشک‌هایی نظیر خرمشهر که برد آنها 2 هزار کیلومتر است، امکان شناسایی موشک پیش از پرتاب را بسیار کاهش می‌دهد، همچنین فرصت کمتری به سامانه‌های دفاع موشکی دشمن برای واکنش احتمالی می‌دهد اما در این مرحله نیز سر جنگی جداشونده موشک که بازتاب راداری بسیار کمتری نسبت به بدنه دارد و سرعت بالای آن در ورود به جو، کار دفاع را برای سامانه‌های موشکی دشمن بسیار سخت می‌کند و ضریب موفقیت حمله موشکی را به‌ میزان چشمگیری بالا می‌برد.

انتهای پیام/*