این امر به چند دلیل صورت می گیرد:

1. دلایل اعتقادی و ایدئولوژیک که برگرفته از آموزه های اسلامی و آیات، روایات و همچنین سیره عملی معصومین(ع) است. بدین معنا که در هر موقعیتی تا حد امکان باید از هر ستمدیده ای در برابر ستمگر حمایت کنیم.

2. دلایل استراتژیک

اول، رویارویی سوریه با رژیم صهیونیستی

سوریه درخط مقدم رویارویی با رژیم صهیونیستی اسرائیل قرار دارد و نابودی رژیم غاصب فلسطین جزو آرمان های انقلاب اسلامی و امام خمینی(ره) می باشد.

دوم، منافع مشترک

روابط نزدیک بین ایران و سوریه، بیشتر بر پایه موقعیت ژئوپلتیک است. نقش ارتباطی سوریه میان ایران و حزب‌الله، ایجاد موازنه قدرت در منطقه و جلوگیری از پیشبرد منافع آمریکا و اسرائیل غاصب در منطقه ازمهمترین عواملی است که ایران را به حمایت از این کشور وا می‌دارد.

روابط تهران با دمشق بر منافع استراتژیک مشترک، از جمله خنثی کردن قدرت امریکا و رژیم صهیونیستی در خاو‌ر‌میانه استوار است. هر دو کشور همچنین برای ایجاد موازنه در برابر دولت‌های معاند عرب، به هم تکیه دارند.

سوم، حفاظت از امنیت ومنافع ملی

سوریه مزایای استراتژیک زیر را برای ایران دارد:

سوریه متحد استراتژیک ایران است و در جنگ تحمیلی با قرار گرفتن در کنار ایران مانع از شکل گیری جبهه اعراب در مقابل ایران شد.

همچنین حائلی بین ایران و رژیم صهیونیستی است که حلقه ای از زنجیره مقاومت در برابر زیاده طلبی صهیونیست ها  به شمار می آید.علاوه براین در صورت لزوم دسترسی ایران را به خاک رژیم صهیونیستی تسهیل می کند.

سوریه دروازه استراتژیک به سوی جهان عرب، سدی در برابر قدرت آمریکا و رژیم صهیونیستی و شاید مهمتر از همه پل ارتباطی مهم برای دسترسی و کمک به حزب‌الله لبنان است که در صف مقدم نبرد با صهیونیست ها قرار دارد.

همچنین سوریه به منزله سپری است برای جلوگیری از حمله نظامی و اقدامات خصومت آمیزامریکا و رژیم صهیونیستی علیه ایران.

بنابراین هزینه کردن برای حمایت از سوریه، در واقع تقویت بنیه دفاعی وعقبه استراتژیک جمهوری اسلامی ایران است که با ایجاد موانع جدی در مقابل دشمنان ایران اسلامی  از تحمیل هزینه های بیشتر جلوگیری می کند.

چهارم،درگیری معارضان با حکومت سوریه به نیابت از امریکا و رژیم صهیونیستی

شورشیانی که در سوریه با حکومت درگیر هستند رسما از سوی ائتلاف غربی- عربی بویژه امریکا و رژیم صهیونیستی حمایت می شوند و با کنار رفتن بشار اسد زمام امور در سوریه بدست دشمنان انقلاب اسلامی خواهد افتاد که می تواند زمینه فشار بیشتر بر ایران را فراهم سازد.