«عباس عبدی» درباره موضع اصلاحطلبان در ماجرای سوریه به هفتهنامه صدا میگوید: «یک نمونه کوچک آن تحلیلی است که بسیاری از آنان (اصلاحطلبان) پس از حوادث سوریه نسبت به مسائل این کشور و مواضع ایران در آنجا داشتند و بدون درنظرگرفتن واقعیتهای سوریه و نیز منافع ملی کشور در کنار عربستان و ترکیه قرار گرفتند، بدون آنکه نقدی جدی بر آن رفتارها داشته باشند، درحالیکه اکنون چیز دیگری را میگویند». وی در ادامه بیان میکند: «حبّ و بغض نسبت به دیگران موجب شده که قدرت تحلیل از میان برود و بهجای آن رفتار و تحلیل متوهمانه جانشین شود. بغض موجب شده که هیچ نقطه مثبت و مفیدی در طرف مغضوب دیده نشود، ضرر این دیدهنشدن بیش از همه متوجه ناظر میشود که خود را از فهم واقعیت مغضوب محروم کرده است. حبّ بیش از حد موجب میشود که نقاط منفی و نادرست افراد محبوب دیده نشود و دود این اشتباه نیز به چشم خودمان خواهد رفت و بدتر از همه آن فرد محبوب متضرر میشود که کسی ایراداتش را به او گوشزد نمیکند و حتی بدترین رفتارها را که انجام میدهد، با تشویق و بهبه و هوراکشیدن دیگران مواجه میشود!»
دیدگاه ها