این استراتژی سه ویژگی اساسی دارد که شناخت هر یک از آنها مواجهه با این راهبرد آمریکا را کم هزینه تر خواهد نمود.

اولین ویژگی این راهبرد بر فشار به اصطلاح خردکننده اما کوتاه‌مدت اشاره دارد چراکه آمریکاییان معتقدند که ایران در برابر هر نوع فشاری، به تدریج خود را سازگار می کند و فشار وارده را کم اثر و در نهایت بی اثر می کند از طرفی ظرفیت و توانایی های آمریکا و یا متحدینی که آمریکا را در فشار بر ایران همراهی می‌کنند محدود است و اجماع جهانی در این خصوص وجود ندارد، لذا امریکا اساسا نمی‌تواند فشار فزاینده بر ایران را در بلندمدت حفظ کند و شواهد و قرائن حاکی از آن است فشار آنها نهایتا تا پایان سال جاری تداوم خواهد داشت.
‏ بخش دوم این راهبرد اذعان دارد آمریکا فشار بر ایران تا آستانه جنگ پیش خواهد برد و برای معتبر سازی تهدید نظامی از تمام ابزار در اختیار خصوصا از ابزار روانی بهره خواهد برد اما به دلایل متعدد از ورود به جنگ پرهیز خواهد کرد، زیرا معتقدند که بروز جنگ به تعمیق اتحاد و انسجام مردم ایران و حاکمیت آن منجر خواهد شد و جریان غربگرا در ایران را در انزوای شدید قرار خواهد گرفت و این به هیچ وجه مطلوب آمریکا نیست. در ثانی برآوردی از واکنش ایران ندارند لذا ریسک حمله به ایران را بالا می دانند، ضمن آنکه جنگجویانی که ادامه کار نظامی آنها را در داخل دنبال کنند، ندارند، لذا حمله نظامی برای آنها دستاورد راهبردی ندارد. در این خصوص دلایل دیگری نیز وجود دارد که مجال پرداخت به آنها نیست.
بخش سوم و پایانی این راهبرد قرار دادن نظام و دستگاه تصمیم گیر آن بر دو راهی رفتن و یا ماندن و امتیاز دادن میباشد. آمریکا معتقد است نظام اسلامی در موضوعات راهبردی امتیازی نخواهد داد مگر آن که نسبت به موجودیت خود احساس خطر کند. برای این امر نیز موثرترین روش را ایجاد آشوب‌های محدود و گسترش آن به کل کشور می دانند، لذا فشار اقتصادی را با رویکرد گسترش اعتراضات مردمی و تبدیل آنها آشوب های گسترده، تشدید خواهند نمود.
آمریکا از تهدید موجودیت نظام سه هدف راهبردی را دنبال می‌کند ۱- محدود کردن ایران به داخل مرزها و سلب ابتکار عمل ایران در منطقه ۲- ایجاد آشوب های سراسری در کشور ۳- کشاندن ایران پای میز مذاکره بدون پیش شرط از طرف ایران و تحقق شروط چند گانه که قبلا به پمپو برای ایران تعیین کرده است.

چه باید کرد؟
۱- جلوی اعتراضات مردم گرفته شود، یعنی قبل از آنکه یک اعتراض به آشوب تبدیل شود مسئله و مشکل معترضان حل شود .
۲- نباید اجازه دهیم فشار اقتصادی آمریکا به زندگی عامه مردم شوک وارد کند.
۳- نباید اجازه دهیم دوقطبی معیشت و سیاست‌های راهبردی و منطقه ای ایران شکل بگیرد
۴- حفظ و افزایش اقتدار نظام در حل مسائل پیش آمده اعم از مدیریتی و مقابله قاطع با مواردی مانند آشوب خیابان پاسداران
۵- حفظ یکپارچگی در داخل حاکمیت نظام

* برگرفته از یکی از جلسات تحلیلی