صادقی که چندی پیش با حکم هاشمی رفسنجانی به سمت مشاور رسانه‌ای وی درآمده بود، با درج یادداشتی در صفحه شخصی فیس‌بوک خود، به مصاحبه‌ حسن روحانی با کریستین امانپور، گزارشگر شبکه سی‌ان‌ان، انتقاد کرد. وی انکار زندانی کردن اهالی رسانه در ایران از سوی روحانی را غیر واقعی دانست و نوشت: «اینکه تعداد فراوانی از افراد به دلیل فعالیت رسانه‌ای هم‌اکنون در زندان هستند، پدیده‌ای آنچنان عینی است که حتی قوه قضائیه هم نه‌تنها آن را انکار نمی‌کند، بلکه با انشا کردن عناوینی نظیر مدیرمسئول یا نویسنده در احکام محکومیت قضایی صادر شده برای این افراد رسماً اعلام می‌کند که روزنامه‌نگار مورد نظر به‌دلیل مدیرمسئولی یک رسانه یا نوشتن مقاله یا مقالاتی در رسانه‌های مختلف به زندان محکوم می‌شود. رئیس‌جمهور می‌توانست با یک پاسخ دیپلماتیک نظیر قوه قضائیه در ایران مستقل است، از کنار این سؤال بگذرد نه اینکه با انکار کردن واقعیتی عینی که نمونه‌های فراوانی مصداق زنده دارد، یادآور پاسخ‌های حقیقت‌ستیزانه احمدی‌نژاد در برابر رسانه‌های خارجی در سفرهای خود به نیویورک باشد. جناب روحانی و همکاران وی به‌خوبی می‌دانند که هم‌اکنون ده‌ها نفر از اهالی رسانه به‌دلیل فعالیت رسانه‌ای در زندان هستند و صدها نفر نیز پیش از آن‌ها در زندان بوده‌اند و ناگزیر به مهاجرت از کشور یا خانه‌نشینی و ترک فعالیت رسانه‌ای خود شده‌اند و اگر دولت نمی‌تواند برای حل مشکل آن‌ها قدمی بردارد، انتظار نمی‌رود با انکار وجود این تعداد پرشمار، نمک بر زخم آن‌ها و خانواده‌هایشان بپاشد.»

تحلیل‌: نویسنده مطلب فوق که وانمود می‌کند درس دیپلماسی به دکتر روحانی می‌دهد، هدفش انتقاد از وی نیست؛ بلکه به‌دنبال آن است که بگوید حرف امانپور، گزارشگر شبکه سی‌ان‌ان، درست است. اگر هدفش انتقاد صرف بود، باید کلامش را در «قوه قضائیه ایران مستقل است»، خلاصه می‌کرد و پایان می‌داد. همچنین دفاع وی از رسانه‌‌ای‌هایی که با آن‌ها برخورد قضایی شده نیز دفاع درستی نیست و هوچی‌گری است؛ زیرا برخورد قضایی براساس قانون است و با هوچی‌گری نمی‌توان قانون را به حاشیه راند و از اجرای آن جلوگیری کرد.