روزنامه واشنگتن‌پست 19 آوریل 2015 (30 فروردین) در مقاله‌ای به تأثیر توافق‌نامه هسته‌ای جامع بر روابط نظامی ایران و روسیه پرداخت و نوشت: هنوز جوهر چهارچوب توافق‌نامه هسته‌ای خشک نشده است، هفته گذشته روسیه اعلام کرد که موشک‌های پیچیده دفاع هوایی را به ایران خواهد فرستاد. فروش این سامانه دفاعی به‌دلیل تشدید تحریم‌ها علیه ایران متوقف شده بود. از نظر آمریکا تصمیم روسیه به ارسال سامانه‌های موشکی اس-300 تنش فزاینده میان مسکو و واشنگتن را نشان می‌دهد که درصورت تحقق توافق هسته‌ای نیز به این زودی‌ها کاهش نمی‌یابد. از نظر اسرائیل [رژیم صهیونیستی] این توافق نشان‌دهنده تهدید است؛ زیرا موشک‌های اس-300 می‌توانند به‌طور مؤثر حمله پیش‌دستانه علیه تأسیسات هسته‌ای ایران را خنثی ‌کنند.

در ادامه مقاله آمده است: از نظر روسیه، فروش سامانه اس‌-300 حمله‌ای پیش‌دستانه از نوعی دیگر بود که تضمین می‌کند، روسیه بهترین فرصت برای ورود به بازار ایران را پیش از لغو احتمالی تحریم‌های بین‌المللی از دست نمی‌دهد. گئورگی میرسکی، کارشناس خاورمیانه با تشریح اینکه به‌دلیل بهبود احتمالی روابط ایران و آمریکا، این منطق (هرچند به‌طور غیررسمی) اندیشه بسیاری را در کرملین هدایت می‌کند، گفت: «چند سال پیش از یکی از دیپلمات‌ها شنیدم، ایرانی طرفدار آمریکا برای ما خطرناک‌تر از ایرانی هسته‌ای است... اگر شما به این بازی برد- باخت بنگرید، درمی‌یابید که هرچه ایران به غرب نزدیک می‌شود، موقعیت روسیه تضعیف می‌شود... به همین دلیل لازم است پیش از اجرای این توافق‌نامه هسته‌ای ضربه‌ای پیشگیرانه بزنیم تا به ایران نشان دهیم که ما قابل اتکاترین شریک و تنها قدرت بزرگ هستیم که شما می‌توانید به ما تکیه کنید». توافق‌نامه هسته‌ای ایران زمینه‌ساز سرمایه‌گذاری میلیاردها دلاری برای سرمایه‌گذارانی است که به بازار ایران چشم دوخته‌اند. براساس اطلاعات بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، حتی باوجود تحریم‌ها، اقتصاد ایران در میان 20 اقتصاد برتر جهان بوده است (اندکی کمتر از ترکیه و اندکی بیشتر از استرالیا). درصورتی‌که این توافق، تحریم‌ها را لغو کند، رقابت برای بازار پتروشیمی و صنایع کارخانه‌ای مواد خام و بازار بزرگ مصرف‌کنندگان رقم خواهد خورد. همچنین، احیای ایران هزینه‌های بالقوه‌ای، به‌ویژه در حوزه نفت و گاز برای ایران دارد. ورود نفت ایران به بازارهای جهانی احتمالاً قیمت جهانی نفت را کاهش می‌دهد. ایران و روسیه به‌دلیل ذخایر عظیم گاز طبیعی در این حوزه به رقبای جدی تبدیل می‌شوند؛ به‌ویژه در بازار انرژی اروپا که مدت‌ها تشنه جایگزینی برای انرژی روسیه بوده است.

در پایان مقاله آمده است: ژئوپلیتیک پس از انقلاب اسلامی ایران سبب شده است، تهران و مسکو حس و آرمان مشترک و محکمی علیه غرب به دست آورند که این حس و آرمان همچنان تداوم دارد. مقاومت در برابر فشار آمریکا سبب قدرتمندتر به نظررسیدن ولادمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در داخل می‌شود. میرسکی می‌گوید، به همین دلیل ایران هرگز روسیه را از خود دور نمی‌کند؛ حتی اگر پس از توافق هسته‌ای جامع از سرمایه‌گذاران غربی استقبال کند. فیودور لیوکیانوف، تحلیل‌گر ساکن مسکو و ریاست شورای مشورتی کرملین در سیاست‌های خارجی و دفاعی می‌گوید: «ذهنیت عمومی مقامات روسی این است که غرب هر آنچه در توان دارد، برای جلوگیری از بهره‌برداری روسیه انجام می‌دهد... سفر غیررسمی بسیاری از کشورها و شرکت‌های اروپایی به ایران که به انتظار لغو تحریم‌ها نشسته‌اند، سبب شده روسیه به شرایط با شک و تردید بنگرد.»