پایگاه اینترنتی المانیتور 24 ژوئن 2015 (۳ تیر) در مقاله‌ای به تأثیر امنیت تنگه هرمز بر نزدیکی روابط ایران و آمریکا پرداخت و نوشت: تنگه هرمز تنها گذرگاهی است که خلیج‌فارس را به دریاهای بزرگ، از جمله خلیج‌عدن متصل می‌کند. تنگه‌های باب‌المندب، سوئز و جبل‌الطارق به لحاظ نقش‌های عملیاتی در پیوند با یکدیگر هستند. هرگونه ناامنی در یک تنگه بر حمل‌ونقل دریایی سایر مسیرها تأثیر می‌گذارد. تنگه هرمز با چالش‌های خاصی روبه‌رو شده است که افزون‌بر تهدید تروریسم، دزدی دریایی و قاچاق سازمان‌یافته، اوج آن تنش میان ایران و آمریکاست. آمریکا پس از صدور دکترین کارتر در دهه 1980 بر تأمین امنیت خلیج‌فارس متمرکز شد. این دکترین به‌منظور مقابله با تهدید ایران و شوروی صادر شد. دکترین کارتر در تضاد با دکترین نیکسون (1969) بود که مطابق آن امنیت منطقه‌ای به همکاری دوجانبه میان ایران و عربستان مرتبط می‌شد.

در ادامه مقاله آمده است: تا اواخر 1988 راهبرد منطقه‌ای آمریکا همچنان بر تهدید بالقوه حمله شوروی به ایران متمرکز بود. آمریکا متقاعد شد که تغییر صحنه بین‌المللی، سناریوی حمله شوروی را نامحتمل‌تر می‌کند. پس از فروپاشی شوروی، تهدید عراق بروز کرد. حضور نظامی آمریکا در منطقه به‌طور مداوم افزایش یافت تا اینکه در سال 1995 به ایجاد ناوگان پنجم آمریکا در خلیج‌فارس منجر شد. حضور کنونی آمریکا در خلیج‌فارس به‌عنوان متوازن‌کننده خارجی در برابر تهدیدها، به‌ویژه تهدید ایران است. مهم‌ترین جنبه امنیت تنگه هرمز، جنبه سیاسی است. راهبردهای نظامی به تنهایی برای حفظ امنیت کافی نیست؛ حتی اگر جهت توازن قدرت به نفع آمریکا باشد. امنیت این تنگه می‌تواند از طریق تقویت تفاهم‌های سیاسی میان کشورهای منطقه تقویت شود که در این مسیر احیای روابط تاریخی آمریکا و ایران و تقویت این روابط می‌تواند مؤثر واقع شود. تجربه سیاسی آمریکا در خلیج‌فارس طی دهه‌های گذشته و به‌ویژه طی دوران نیکسون نشان می‌دهد، آمریکا باید بر دو مسیر موازی به‌منظور تضمین امنیت منطقه‌ای تمرکز کند. نخست، آمریکا باید کشورهای منطقه‌ را به تقویت تفاهم دوجانبه یا چندجانبه ترغیب کند و دوم، با تمام کشورهای منطقه روابط عادی و موفقی برقرار کند.

در پایان مقاله آمده است: امنیت تنگه هرمز به راهبرد امنیت دریایی و راهبردی طولانی‌مدت برای رفع تنش‌های منطقه‌ای پیوند خورده است. جرقه درگیری نظامی در این منطقه، امنیت این تنگه را تهدید خواهد کرد. امروز بیش از گذشته به نظر می‌رسد، باوجود تنش‌ها و بی‌ثباتی‌های خاورمیانه[غرب آسیا و شمال آفریقا]، آمریکا فرصت حرکت در این دومسیر را پیدا کرده است. حل‌وفصل مسئله هسته‌ای ایران، راه را برای راهبرد جدید آمریکا در قبال امنیت خلیج‌فارس هموار خواهد کرد و برای کشورهای منطقه مفید و ممکن خواهد بود. برخلاف آنچه در نگاه نخست به نظر می‌رسد، افزایش کشمکش‌ها و تنش‌ها در خاورمیانه، مانع نزدیکی روابط ایران و آمریکا نمی‌شود، بلکه می‌تواند تسهیل‌کننده این روابط باشد.