پایگاه اینترنتی تایم 9 آگوست 2014 (18 مرداد) در مقاله‌ای به تأثیر تحریم‌های غرب علیه روسیه و افزایش روابط تجاری و نفتی ایران و روسیه پرداخت و نوشت: پایان ماه آوریل اولین دور تحریم‌های غرب علیه روسیه اجرایی شد و ولادیمیر پوتین به آمریکا و اروپا هشدار داد که اجازه نخواهد داد اقدام علیه روسیه بدون پاسخ و تنبیه باقی بماند. وی گفت: «دولت روسیه تاکنون برخی اقدامات تلافی‌جویانه پیشنهاد داده... که در صورت تداوم تحریم روسیه، در مورد آن فکر خواهد کرد.» این گفته پوتین گزافه‌گویی نبود. این هفته روسیه نه‌تنها علیه کشاورزان و بازرگانان غربی اقدام کرد که علیه اقدامات دیپلماتیک غرب درباره ایران نیز دست به‌کار شد.  

در ادامه مقاله آمده است: روز پنج‌شنبه نیز روسیه با دادن اجازه اقامت سه‌ساله به ادوارد اسنودن از درخواست‌های آمریکا سرپیچی کرد و امیدها برای دادگاه اسنودن به دلیل افشای اطلاعات محرمانه آمریکا را بر باد داد؛ اما برجسته‌ترین بخش اقدام تلافی‌جویانه روسیه و چالش‌برانگیزترین آن برای غرب، توافق‌نامه نفتی روسیه با ایران بود. این توافق‌نامه که 5 آگوست در مراسمی در مسکو به امضا رسید، به ایران اجازه فروش نفت خام به روسیه و خرید تجهیزات حفاری نفتی و سایر فناوری‌ها از روسیه را می‌دهد. این اقدام به‌طور بالقوه به جمهوری اسلامی ایران راه گریزی برای دور زدن تحریم‌های فلج‌کننده غرب می‌دهد. در واقع، تحریم‌های ضد ایرانی توسط کشوری تضعیف می‌شود که تاکنون در تأثیرگذاری تحریم‌ها نقش اساسی ایفا کرده است. یک مقام ارشد در دولت ایران که نخواست نامش فاش شود، گفت: «این تأخیر در گفت‌وگوهای هسته‌ای به ایران کمک کرد نگاه خود را به سوی روسیه سوق دهد... هرچند رهبر ایران اغلب در روند سیاسی دخالت نمی‌کند، اما بر توافق با روسیه شخصاً نظارت می‌کند، زیرا غرب گفت‌وگوهای وین را به درازا کشاند و درخواست‌های نامناسب در مورد برنامه هسته‌ای مطرح کرد.»

در پایان مقاله آمده است: رادزهابسفروف، رئیس مرکز مطالعات ایران معاصر روسیه که مشاور دولت در امور ایران است، می‌گوید: «پیشنهاد غذا در برابر کالای روسیه ماه‌ها روی میز بوده است... این پیشنهاد بخشی از تلاش‌های روسیه برای تقویت اتحاد با رقبای غرب به‌ویژه چین، کره شمالی، ونزوئلا، کوبا و به‌تازگی ایران در واکنش به تحریم‌های غرب بوده است.» اگرچه توافق نفت در برابر کالا همچنان غیرقطعی و موقتی است و به جای یک توافق دقیق به یک یادداشت تفاهم بسنده شده است؛ اما این موضوع، مواضع ایران را در هنگام دور بعدی گفت‌وگوهای هسته‌ای تقویت می‌کند. کلیف کاپچان، تحلیل‌گر گروه اوراسیا در نیویورک، می‌گوید: «این توافق به ایران برای اتخاذ موضعی جدی‌تر در گفت‌وگوها عزم و اعتمادبه‌نفس می‌دهد... تندروها حال استدلالی موجه‌تر دارند که بگویند ایران می‌تواند در صورت شکست گفت‌وگوها به لحاظ اقتصادی به بقای خود ادامه دهد.» این مسئله سبب شده برخی در آمریکا اظهار نگرانی جدی کنند. دیوید کوهن، معاون وزارت خزانه‌داری در امور تروریسم و اطلاعات اقتصادی، می‌گوید: «احساس نگرانی جدی می‌کنم... تصور می‌کنم این مسئله بر روند گفت‌وگوهای گروه 1+5 تأثیر خواهد گذاشت... نمی‌توانم نوع تأثیر را دقیقاً پیش‌بینی کنم، اما در هر صورت، اثرگذار خواهد بود. ما به روس‌ها به‌طور بسیار شفاف در بالاترین سطوح گفته‌ایم که نباید برای چنین توافقی اقدام کنند.» بنابراین، در عین حال که ممنوعیت واردات مواد غذایی به صادرات غرب ضربه می‌زند، گفت‌وگوهای هسته‌ای ایران نیز احتمالاً به صحنه مهم اقدامات تلافی‌جویانه پوتین بدل خواهد شد. حداقل اکنون پوتین رهبر ایران را در کنار خود می‌بیند.