روزنامه نیویورک‌تایمز 30 آگوست 2014 (8 شهریور) در مقاله‌ای به تحریم‌های جدیدآمریکا علیه ایران پرداخت و نوشت: در میانه نشانه‌هایی که دستگاه نظامی ایران در برابر بازگشایی مجدد برنامه هسته‌ای خود به روی بازرسان برای تحقیقات عمیق‌تر مقاومت می‌کند، دولت اوباما روز جمعه تحریم‌هایی را علیه برخی سازمان‌های ایران از جمله سازمانی تحمیل کرد که بسیاری معتقدند تحقیقات روی ساخت تسلیحات هسته‌ای را هدایت می‌کند. کاخ سفید طی بیانیه‌ای اعلام کرد که تحریم‌ها تداوم راهبرد دولتآمریکا برای مقابله با گروه‌هایی است که به نقض تحریم‌های موجود مظنونند و حتیآمریکا همچنان به رسیدن به توافق تا اواخر ماه نوامبر متعهد است؛ توافقی که دربرگیرنده راه‌حلی طولانی‌مدت و فراگیر باشد و کاملاً صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران را تضمین کند.

در ادامه مقاله آمده است: اما یک ماه‌ونیم پس از تمدید گفت‌وگوها، ایران ضرب‌الاجلی مهم برای ارائه اطلاعات در مورد تحقیقات هسته‌ای خود را از دست داده و اعلام کرده اجازه بازدید از مرکزی نظامی را که مظنون به آزمایش هسته‌ای است، نخواهد داد. همچنین ایران گفته که کار ساخت سانتریفیوژهای بسیار قدرتمندتر به منظور تولید سوخت هسته‌ای را تکمیل می‌کند. تحریم‌هایی که روز جمعه اعلام شد، مدت‌ها پیش در روند تصویب قرار داشت. برجسته‌ترین تحریم‌ها علیه سازمان نوآوری و تحقیقات دفاعی است که سه سال‌ونیم پیش محسن فخری‌زاده آن را تأسیس کرد. آقای فخری‌زاده مدت‌ها هدف تحریم‌ها بوده است؛ اما تردد و مسافرت‌های وی پنهانی است. مشخص نیست که چرا وزارت خارجهآمریکا برای افزودن وی به فهرست تحریم‌ها مدت‌ها منفعل و منتظر مانده است.

در پایان مقاله آمده است:  ایران اعلام کرده ساخت نسل جدید سانتریفیوژهایی را که 24 بار سریع‌تر غنی‌سازی می‌کنند، آغاز کرده است. اعلام تداوم تحقیقات و توسعه هسته‌ای توسط ایران احتمالاً به این منظور طراحی شده که از طرفداران تداوم پیشرفت هسته‌ای ایران دلجویی شود. برای نخستین‌بار دولتآمریکا علناً اعلام کرد که ایران در روندی فعالیت کرده که ظاهراً هدفش بازفرآوری پلوتونیوم مانند کره‌شمالی به منظور تولید سوخت تسلیحات هسته‌ای است. تحریم‌های جدید احتمالاً بر این سازمان‌ها تأثیر چندانی ندارد، زیرا آن‌ها فعالیت‌های تأمین موارد مورد نیاز خود را پنهان می‌کنند. به‌علاوه، این بحث نیز وجود دارد که آیا تحریم‌های غرب علیه ایران موثر بوده است یا خیر؟ پیام محسنی، عضو طرح ایران در دانشکده هاروارد کندی، می‌نویسد: «تصور می‌کنم ایرانی‌ها در مورد افزایش قدرت و جایگاه منطقه‌ای خود بسیار مطمئن هستند و ضرورتی برای مصالحه و حل‌وفصل بن‌بست هسته‌ای نمی‌بینند... آن‌ها معتقدند از آشوب منطقه‌ای از جمله سوریه و به‌تازگی در عراق با خیزش داعش دستاوردهای بسیاری داشته‌اند. این دیدگاه را به‌ویژه در صحبت‌هایم با شخصیت‌های محافظه‌کار برجسته ایران مشاهده کردم.»

تحلیل‌: تحریم‌های جدید کاملاً خلاف توافق‌نامه هسته‌ای ژنو است. آمریکا برای این تحریم‌ها یک توجیه و یک بهانه دارد: توجیه اینکه تحریم‌های جدید از مدت‌ها پیش در روند تصویب بود و بهانه هم اینکه ایران به آژانس اجازه بازدید از یک مرکز نظامی را نداد. توجیه آمریکا از اساس باطل و بی‌اعتبار است، زیرا بر مبنای آن می‌توان هر از گاهی دست به تحریم‌ جدید زد. درباره بهانه هم ذکر این مهم لازم است که بازرسان آژانس، پیش‌تر از این مرکز بازدید کرده‌اند و با مورد مشکوکی مواجه نشدند و آژانس نیز در گزارش اخیر خود از همکاری ایران اعلام رضایت کرد، بنابراین بهانه آمریکایی‌ها هم فاقد ارزش است و ظاهراً آن‌ها با این حرکت، گفت‌وگوهای هسته‌ای را هدف گرفته‌اند تا ایران را وادار به عقب‌نشینی کنند. ایران برای نشان دادن استحکام دیپلماسی و توان پاسخگویی‌اش نباید بدون واکنش عملی و تحمیل هزینه به آمریکا از این مسئله عبور کند.