پایگاه اینترنتی کانسرتیوم 16 فوریه 2015 (27 بهمن) در مقالهای به راهبردهای یکسویه و غیرمنصفانه آمریکا در قبال ایران پرداخت و نوشت: باراک اوباما، رئیسجمهور آمریکا، این پرسش را مطرح کرد که «آیا ایران اراده سیاسی و تمایل واقعی برای تحقق توافق دارد؟... اما نمیدانیم آیا این توافق حاصل میشود یا خیر؟ در ایران تندروهایی هستند که سیاستهای خاص خود را دنبال میکنند.» این باور که توافق ایران با درخواستهای آمریکا باید مورد حمایت سیاسی قرار گیرد، یک واقعیت است. از نظر آمریکا، تنها دلیلی که ایران توافق پیشنهادی آمریکا را نپذیرفته، این است که رهبر ایران تندرو است و سبب شده گروه مذاکرهکننده هستهای از امتیازدهیهای لازم امتناع کند؛ اما این دیدگاه آمریکاییها یکطرفه است و از دیدگاه نادرست آنها در مورد مسئله هستهای ایران ناشی میشود. فرض اوباما این است که درخواستهای آمریکا ماهیتی کاملاً منطقی و فنی دارد.
در ادامه مقاله آمده است: پیشنهاد آمریکا در مورد ظرفیت غنیسازی با مفهوم «گریز هستهای» توجیه میشود که مطابق دیدگاه کارشناسان بر اساس یک سناریوی کاملاً محتمل است؛ اما ایران اکنون نیز ظرفیت «گریز هستهای» دارد. به این معنا که ظرفیت غنیسازی اورانیوم کافی در سطح ساخت تسلیحات هستهای برای یک بمب طی شش ماه در ایران وجود دارد. بنابراین، پافشاری آمریکا بر کاهش توانمندی ایران بهمنظور افزایش این زمان به چند ماه بیشتر، کاملاً نشان میدهد که به اقدامات پیشگیرانه برای دست نیافتن ایران به این تسلیحات ربطی ندارد؛ اما دیدگاه رسمی آمریکا بر این عقیده استوار است که ایران در امتناع از پذیرش درخواست آمریکا، غیرمنطقی عمل میکند. شفافترین نمود این دیدگاه آمریکاییها در مورد گفتوگوهای هستهای را ماه گذشته رابرت اینهورن، مقام سابق منع تکثیر آمریکا، مطرح کرد. وی در تشریح دلیل شکست گفتوگوها تا به امروز گفت: «شکافهای عمیقی در میان نخبگان ایران بهویژه به دلیل مواضع رهبر این کشور وجود دارد.»
در پایان مقاله آمده است: اینهورن به سخنرانی 7 ژانویه رهبر ایران اشاره میکند که گفته بود «با اتکای به ملت و نیروهای داخلی، ما باید بهگونهای عمل کنیم که حتی اگر دشمن تحریمها را لغو نکرد، هیچ ضربهای به پیشرفت ملت نخورد.» اینهورن معتقد است که از نظر رهبر ایران، این کشور میتواند بدون توافق، به زیست خود ادامه دهد و در واقع رهبر ایران به توافق علاقهای ندارد؛ اما نکته مهم در سخنرانی وی این بود: «آمریکاییها با بیشرمی کامل میگویند حتی اگر ایران در مسئله هستهای مصالحه کند، همه تحریمها بهطور کامل و همزمان برداشته نمیشوند... این مسئله نشان میدهد که دشمن قابل اعتماد نیست.» رهبر ایران به آمریکاییها اعتماد ندارد. از نظر اینهورن، رهبر ایران بهشدت در مورد ارزش این توافق تردید دارد. با توجه به پیشینه روابط ایران و آمریکا باید گفت تصمیم و قاطعیت ایران برای توافقی بهتر، غیرمنطقی نیست. در صورتی که دولت اوباما نتواند این واقعیت را درک کند، احتمالاً بنبست دیپلماتیک ادامه خواهد یافت.
دیدگاه ها