روزنامه «جوان» در یادداشتی نوشت:
در چهل سالگی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران شاهد اقدامات مثبت و مبارکی توسط ائمه جمعه (بهویژه ائمه جوان)، بسیج و... در زمینه خدمترسانی، اقتصاد مقاومتی و پیوند بین نسل جدید با آرمانهای انقلاب اسلامی هستیم که رجعت مدیریتی به دهه ۶۰ و آرمانها و ارزشهای انقلاب اسلامی را نوید میدهد. این اتفاقات مبارک از تقابل نگاه مدیریت انقلابی، جهادی و مردمی برای اداره کشور با مدیریت «لیبرال»، «اشرافی»، «خسته»، «بیحال»، «ناکارآمد»، «تنبل»، «مصرفگرا»، «مرفه و زیادهخواه»، «پرتوقع»، «پرافاده و پرخرج»، «بیثمر»، «مرعوب»، «مردم جدا و غیرمردمی»، «غربزده»، «رانتخوار»، «توجیهگر»، «وابسته و وامدار»، «منفعتطلب»، «غیر انقلابی» و... خبر میدهد. تردیدی نیست که سهم مدیریت غیرانقلابی و ناکارآمد در اوضاع نابسامان موجود، اگر بیش از تلاش دشمن خارجی و تحریمها نباشد قطعاً کمتر نبوده و مهمترین راهکار مؤثر برای برونرفت از وضع موجود تحول مدیریتی از وضع موجود به مدیریت جوان، انقلابی و جهادی است که نتیجه عملی آن از بین بردن آسیبهای درونی که بستر طمعورزی دشمن و تهدید هستند و تبدیل تهدیدها به فرصتهای ناب و رساندن جمهوری اسلامی به قلههای علمی و اقتصادی و فرهنگی جهان و ارائه یک الگوی موفق به بشریت است. مدیریتی که این روزها کام مردم را شیرین ساخته در پی اهداف بزرگی است که با ماهیت انقلاب اسلامی پیوند خورده و بدون این اهداف، انقلاب اسلامی ماهیت خود را از دست میدهد:
۱ - ترجیح مدیریت جهادی بر دیوانسالاری فرسوده.
۲ - ترجیح مدیریت انقلابی بر مدیریت مرعوب غرب.
۳ - ترجیح مدیریت باورمند (ما میتوانیم) بر مدیریت ناامید و مأیوس.
٤ - ترجیح امنیت و مصلحت نظام بر خواستههای ظالمانه بینالمللی و نظام سلطه.
۵ - ترجیح مردم بر اقلیتهای حزبی و جناحی.
۶ - ترجیح دیپلماسی مقاومت بر دیپلماسی مذاکره.
۷ - ترجیح نگاه به شرق بر نگاه به غرب.
۸ - ترجیح کشورهای همسایه بر دیگر کشورها و ترجیح کشورهای مسلمان بر غیرمسلمان.
۹ - ترجیح تولید بر واردات.
۱۰ - ترجیح مدیران جوان بر مدیران پیر و فرسوده.
۱۱ - ترجیح حمایت از کوخنشینان بر کاخنشینان.
۱۲ - تکیه به ظرفیتها و توانمندیهای داخلی به جای تکیه به بیگانگان.
۱۳ - ترجیح عدالت بر توسعه.
۱٤ - ترجیح نهضت تولید علم بر مصرف علوم دیگران.
۱۵ - تقویت و بومیسازی توان دفاعی کشور بر وابستگی نظامی به بیگانگان.
۱۶ - ترجیح مردمسالاری دینی بر دموکراسی لیبرال غربی.
۱۷ - ترجیح ایجاد و توسعه شرکتهای دانشبنیان بر شرکتهای کپیکار.
۱۸ - و...
مدیریت جهادی، انقلابی که مردم ایران طالب آن هستند و میتواند مشکلات کشور را بسان زمان دفاع مقدس حل کند واجد ویژگیهای زیر است: «جوان»، «شجاع و نترس»، «مردمگرا»، «ایثارگر»، «خودباور و متکی به خدا»، «دشمن شناس و دشمنستیز»، «همافزا، وحدتگرا و ضد تفرقه»، «کارآمد»، «پویا و خلاق»، «تحولگرا»، «باانگیزه»، «انعطافپذیر»، «امیدوار به آینده روشن»، «شایستهسالار»، «مسئولیتپذیر»، «دینمحور»، «عدالتخواه»، «آرمانگرا»، «فسادستیز»، «ضد رانتخواری»، «عاشق خدمت»، «نوآور»، «صبور و شکیبا»، «ضد اشرافیت»، «متکی به ظرفیتهای داخلی» و «ولایتمحور».
یک جریان مرموز در تلاش است ما را به ارتجاع و عقبنشینی از آرمانهای انقلاب اسلامی دعوت کند که این ارتجاع زمینهساز فتنه اکبر اقتصادی و ناامیدسازی و عصبانی کردن و میدان آوردن مردم علیه نظام است و از همین رو است که حضرت امام خامنهای در ۲۹ بهمن ۹۶ در دیدار مردم آذربایجان شرقی میفرمایند: «یکی از مهمترین آفتهای همه انقلابها ارتجاع است. ارتجاع یعنی این حرکتی که انقلاب شروع کرده بود و ملّت داشتند در این مسیر با نیروی انقلابی و با سرعت حرکت میکردند، در یک جاهایی سست بشوند، بعد متوقف بشوند، بعد برگردند؛ این ارتجاع است؛ ارتجاع یعنی برگشت. همه انقلابهای بزرگ تاریخ که ما آنها را میشناسیم -مثل انقلاب فرانسه، مثل انقلاب روسیه و انقلابهایی که در کشورهای آفریقا و امریکای لاتین و جاهای دیگر اتّفاق افتاد- تقریباً بدون استثنا در سالهای اوّل عمر خودشان به این بلیه دچار شدند؛ اینکه چهل سال بگذرد و شعارهای انقلاب دست نخورد، تکان نخورد، در هیچکدام از این انقلابها وجود ندارد؛ ما توانستیم این شعارها را حفظ کنیم. امّا خطرناک است؛ من وظیفه دارم خطر را به مردم عزیزمان بگویم. ما اگر به سمت اشرافیگری حرکت کردیم، این رفتن به سمت ارتجاع است؛ اگر به جای توجّه به طبقه ضعیف، دلسپرده طبقات مرفّه و زیادهخواه در کشور شدیم، این حرکت به سمت ارتجاع است؛ اگر به جای تکیه به مردم به خارجیها تکیه کردیم، امیدمان را به بیگانهها بستیم، این حرکت در سمت ارتجاع است؛ این نباید اتّفاق بیفتد. نخبگان جامعه باید حواسشان باشد، مدیران جامعه باید حواسشان باشد. مدیران کشور باید به شدّت مراقبت کنند، مردم هم نگاه کنند، با حسّاسیت دنبال کنند رفتار ماها را، رفتار مدیران را؛ با حسّاسیت. ارتجاع چیز خطرناکی است. ارتجاع وقتی اتّفاق میافتد، معنایش این است که همان آدمهای انقلابی سابق سرِ کارند، امّا خط را عوض کردهاند، راه را عوض کردهاند؛ کأنّه انقلاب شده بود برای اینکه آنها بروند و ما بیاییم سرِ کار! برای این (کار) که انقلاب نشد؛ انقلاب یعنی دگرگونی، انقلاب یعنی تغییر مسیر، انقلاب یعنی یک هدفهای والایی را در نظر گرفتن و به سوی آنها حرکت کردن؛ اگر از این هدفها فراموش کردیم، دیگر انقلاب نیست.»
در همین زمینه سخنان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران نیز تکان دهنده و عبرتآموز است: «آن روزی که دولت ما توجه به کاخ پیدا کرد، آن روز است که باید ما فاتحه دولت و ملت را بخوانیم. آن روزی که رئیس جمهور ما خدای نخواسته، از آن خوی کوخ نشینی بیرون برود و به کاخ نشینی توجه بکند، آن روز است که انحطاط برای خود و برای کسانی که با او تماس دارند پیدا میشود. آن روزی که مجلسیان خوی کاخ نشینی پیدا کنند خدای نخواسته، و از این خوی ارزنده کوخ نشینی بیرون بروند، آن روز است که ما برای این کشور باید فاتحه بخوانیم.»
در جشن ٤۰ سالگی انقلاب اسلامی، ارتجاع کام مردم را تلخ کرده و دستاوردهای بزرگ و گسترده انقلاب را پوشانده و اسباب تحقیر انقلاب و سوءاستفاده دشمن را مهیا نموده است، از این رو یکی از مطالبات جدی مردم، نظام و رهبری در جشن ٤۰ سالگی انقلاب اسلامی، اصلاح روشهای ارتجاعی کشورداری و دعوت خواص به تغییر الگوهای مدیریتی موجود به الگوی مدیریت انقلابی و جهادی است که در غیراینصورت جبراً توسط مردم از قطار انقلاب پیاده خواهند شد.
آخرین اخبار