روزنامه واشنگتن‌‌پست 12 ژوئن 2013 (22 خرداد) در مقاله‌اي با اذعان به پيروزي ايران در صحنه سوريه، به روند جاري و چشم‌انداز تحولات سوريه پرداخت و نوشت: به موازات نبرد نيروهاي حزب‌الله در كنار ارتش سوريه به‌منظور بقاي رژيم سوريه، ايران به‌عنوان پيروز بزرگ گسترش نفوذ منطقه‌اي و جنگ سوريه ظهور كرده است. به گفته تحليل‌گران و كارشناسان نظامي، با توجه به نشست اوباما با دستياران ارشد امنيت ملي به منظور برآورد گزينه‌هاي موجود در پرتو عقب‌نشيني‌هاي اخير شورشيان، نتيجه طولاني‌مدت جنگ همچنان نامشخص است؛ اما پس از آنكه رژيم اسد با كمك شبه‌نظاميان حزب‌الله، شهر كوچك اما راهبردي قصير را به تصرف خود درآورد، حاميان و دشمنان همگي با واقعيت تازه‌اي رو‌به‌رو شدند. به اين ترتيب كه توازن قدرت منطقه‌اي ظاهراً به‌نفع ايران رقم خورده و به‌طور بالقوه پيامدهاي عميقي براي خاورميانه‌‌[غرب آسیا] دارد كه همچنان درگير تأثيرات خيزش‌هاي مردمي و بهار عربي است.

در ادامه مقاله آمده است: مصطفي علاني، مدير امنيتي و دفاعي در شوراي تحقيقات خليج‌فارس مي‌گويد: «اين جنگ ايران است و ديگر نمي‌توان آن را جنگ سوريه ناميد... مسئله سلطه‌طلبي در منطقه است.» پيامدها فراتر از مرزهاي سوريه است كه موقعيت آن در خاورميانه[غرب آسیا] تمام تحولات اين منطقه از جمله كشمكش اسرائيل[رژیم صهیونیستی] و فلسطين، اوضاع عراق، تنش‌هاي فرقه‌اي در لبنان تا تمايلات تركيه براي بازگرداندن جايگاه دوره عثماني در جهان عرب را تحت‌تأثير قرار مي‌دهد. علاني مي‌گويد: «ايران كه با وجود اعمال نفوذ در سوريه مهار نشده، جسورتر شده و در ساير حوزه‌ها از جمله گفت‌وگوهاي هسته‌اي و نيز بلندپروازي‌ها در عراق، لبنان و فراتر از آن نيز جسورتر مي‌شود... در صورتي كه ايران در اين جنگ پيروز شود و رژيم سوريه باقي بماند، سياست مداخله‌گرانه ايران گسترش مي‌يابد و اعتبار آن ارتقا خواهد يافت.» «محمد عبيد» تحليل‌گر سياسي لبناني كه پيوندهاي نزديكي با حزب‌الله دارد، مي‌گويد: «از نظر ايران، حفظ رژيم اسد نيز تسلط ايران بر مسير نفوذ از تهران تا بغداد، دمشق، بيروت و مارون الراس را تضمين مي‌كند.»

در پايان مقاله آمده است: آقاي عبيد مي‌گويد: «ايران به دنبال كاهش مداخله مشهود خود در سوريه بوده تا تنش‌هاي فرقه‌اي تشديد نشود. اين تنش فرقه‌اي با كشمكش مخالفان عمدتاً سني عليه رژيم تحت تسلط اقليت علوي تشديد شده است.» ايران به رژيم اسد مشاوره، پول و تسليحات ارائه كرده؛ اما نيروي نظامي مورد نياز براي تقويت نيروهاي اسد را با نيروهاي حزب‌الله تأمين كرده است... حزب‌الله بخشي از راهبرد ايران است... اين شرايط، پيروزي براي گروه ايران، سوريه، عراق و حزب‌الله عليه ائتلاف مورد حمايت آمريكاست.» درصورتي كه اوضاع به نفع اسد پيش رود، به‌نظر مي‌رسد نشست ژنو مطابق معيارهاي اسد برگزار خواهد شد. اين نخستين‌‌بار نيست كه ايران از زمان پيروزي انقلاب اسلامي، آمريكا را با چالش جدي رو‌به‌رو كرده است؛ اما تقويت قدرت شيعه در سوريه مي‌تواند بر تحركات سني‌ها در سراسر منطقه تأثير جدي بگذارد و اين خطر وجود دارد كه جنگ سوريه مي‌تواند به جنگي گسترده‌تر و حتي خونين‌تر در سراسر منطقه بينجامد.

 تحلیل‌:در یادداشت فوق، به این سبب از باقی‌ماندن بشار اسد در حکومت ابراز نگرانی شده که ایران را جسورتر و جنگ در منطقه را نیز خونین‌تر می‌کند و این در حالی است که عکس این قضیه خطرناک است؛ زیرا بقای اسد یعنی بازگشت همه‌چیز به وضعیت پیش از بحران سوریه که بازگشت به اصل تلقی می‌شود؛ اما در صورت سقوط اسد، امری خلاف اصل واقع شده که باید انتظار داشت همه‌چیز را دستخوش تحولات خطرناک کند از جمله همان جنگی که نویسنده از زاویه غلط، آن را پیش‌بینی کرده است.