پایگاه اینترنتی المانیتور 6 آوریل 2014 (17 فروردین) در مقاله‌ای به تحولات سیاسی داخلی ترکیه و چالش‌های دولت اردوغان پرداخت و نوشت: پیش از انتخابات شهرداری‌ها در 30 مارس، رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه، لحن ضدغربی شدیدی اتخاذ کرده که این مسئله، چهره آسیب‌دیده دولت وی را بیش از پیش در آمریکا و اروپا مخدوش می‌کند و به روابط آنکارا با غرب آسیب می‌زند. پرسش مطرح برای دیپلمات‌های غربی و ناظران ترکیه این است که آیا اردوغان پس از انتخابات مثبت به‌منظور عادی‌سازی روابط، لحن خود را ملایم خواهد کرد یا خیر؟ نوریل روبینی، اقتصاددان ارشد در امور بین‌المللی در دولت کلینتون پیش از این انتخابات گفت که اردوغان سیاست‌هایش را به‌گونه‌ای تغییر می‌دهد که ابهامات سیاسی در اروپا و آمریکا در مورد ترکیه را رفع خواهد کرد. وی استدلال کرد که «رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه، نمی‌تواند رویای خود برای یک جمهوری مبتنی بر نظام ریاست‌جمهوری را محقق کند و باید از مخالفان خود از جمله جنبش اعتراضی گسترده با محوریت سکولاریسم پیروی کند.»

در ادامه مقاله آمده است: این گونه پیش‌بینی‌ها بر دو فرض استوار هستند. نخست اینکه اردوغان همچنان می‌خواهد رئیس‌جمهور شود که مانند گذشته قطعی نیست و دوم اینکه تمایل دارد به سوی محوریت سکولاریسم حرکت کند؛ هرچند دیدگاه اسلام‌گرایانه وی از زمان کسب رأی 43 درصدی مورد تأیید قرار گرفته است. انتقاد اردوغان از حکم دادگاه قانون اساسی در مورد پایگاه اینترنتی توئیتر، موجب ناخرسندی آمریکا و اتحادیه اروپاست و در واقع گرایش‌های اقتدارگرایانه اردوغان کاملاً زیر ذره‌بین قرار گرفته است. اقدامات وی باعث موضع‌گیری‌ها و قطعنامه‌های شدیداللحن در غرب و محکومیت مداخله‌های وی به‌ویژه در مورد آزادی مطبوعات و آزادی بیان شده است. با وجود این، به‌نظر می‌رسد این انتقاد تا به امروز تأثیر چندانی نگذاشته است. در مقابل، اردوغان از این انتقادات علیه خود، به‌منظور تقویت جایگاه خود در میان طرفدارانش استفاده کرده که به‌طور سنتی  موضع‌گیری‌های شدید علیه آمریکا و اروپا را تحسین کرده‌اند.

در پایان مقاله آمده است: سخنگوی کاخ سفید در بیانیه‌ای گفت که «این اقدام (فیلتر توئیتر) در تضاد با تمایل اعلامی ترکیه در اعمال بالاترین استانداردهای دموکراسی و تلاش برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی است.» 27 مارس در سنای آمریکا به منظور محکومیت اقدامات دولت ترکیه در محدودسازی آزادی بیان و آزادی اینترنت، تلاش‌هایی برای صدور قطعنامه صورت گرفت. تصویر دولت اردوغان در اروپا نیز چنین وضعیت منفی دارد؛ زیرا ترکیه برخلاف تعهداتش به اتحادیه اروپا به‌منظور عضویت در این اتحادیه مسیری معکوس را در پیش گرفته است. معاون کمیسیون اروپا در مورد مسدود شدن پایگاه اینترنتی توئیتر گفت که «این اقدام بی‌‌اساس، بی‌معنی و بزدلانه بوده است... مردم ترکیه و جامعه بین‌الملل این اقدام را سانسور می‌دانند.» تحولات دیگری وجود دارد که به احتمال بسیار، واکنش‌های خشمگینانه اردوغان را تشدید خواهد کرد که نه‌تنها روابط ترکیه و غرب را با تنش همراه می‌کند، بلکه احساسات ضدغربی حامیان اردوغان را نیز تشدید خواهد کرد. مسئله دیگر به حادثه نسل‌کشی ارامنه مربوط می‌شود که با صدور قطعنامه محکومیت از سوی سنای آمریکا با صدور قطعنامه‌ای آن را محکوم کرده است. با توجه به تنش در روابط ترکیه با غرب،‌ این پرسش مطرح است که چه تحولاتی در این روابط رخ خواهد داد؟