پایگاه اینترنتی دیلی‌نیوز مصر 27 آوریل 2014 (۷ اردیبهشت) در مقاله‌ای به جایگاه منطقه‌ای ایران، مصر و ترکیه پرداخت و نوشت: با گذشت کمتر از یک سال از آشتی استثنایی مصر و ترکیه، حوادث 30 ژوئن 2013 این روابط را به‌تیرگی کشاند. همچنین هنگامی‌ که دولتمردان مصری و ایرانی کاهش تنش‌ها را آغاز کردند که به گرمی روابط منجر شد، حوادث، این مسیر را معکوس کرد. با توجه به تداوم محیط بی‌ثباتی و تنش در روابط، این پرسش مطرح است که آیا این همگرایی و واگرایی در روابط، ناشی از اراده این دولت‌هاست یا اینکه قدرت‌های خارجی که خواهان پیشبرد طرحی خاص برای روابط بین‌المللی در منطقه هستند، بر حوادث اعمال نفوذ کرده و مسیر را مشخص می‌کنند. قدرت‌های امپریالیسی در تلاش برای افزایش نفوذ و تسلط در منطقه، همواره علیه قدرت‌یابی این کشورها اقدام کرده‌اند.

در ادامه مقاله آمده است: البته در مورد هر یک از این کشورها، راهبردهای تقابلی متفاوتی به اجرا گذاشته شده است: تحریم (در مورد ایران)، تضیعف و تحلیل توانمندی‌ها و منابع آن‌ها از طریق جنگ و وام‌های خارجی (در مورد مصر) و یا منزوی‌سازی آن‌ها از محیط پیرامون (در مورد ترکیه پیش از قدرت‌یابی حزب عدالت و توسعه). نتیجه این روند، سیاست‌های دقیق در مهار، درگیرسازی یا رویارویی بود. سایر کارشناسان، منطقه را به سه حلقه بزرگ، کوچک و خیلی کوچک تقسیم‌بندی کرده‌اند. ترکیه، مصر و ایران همواره در مهم‌ترین موقعیت قرار داشته‌اند و جزو کشورهای حلقه بزرگ به‌شمار می‌روند. روابط حکومت‌های مسقر در ایران، مصر و ترکیه هیچ‌گاه به‌طور همزمان و دائم از همگرایی گسترده برخوردار نبوده است. طی همگرایی ترکیه و ایران، محمد مرسی در مصر به قدرت رسید و روابط مصر و ترکیه به سطح بی‌سابقه‌ای رسید و شکوفا شد. از سوی دیگر، آشتی کم‌سابقه‌ای میان مصر و ایران صورت گرفت که دیدارهای متقابل دولت‌های دو کشور، گویای این موضوع است. دو کشور رفع اختلاف‌ها را آغاز کردند ولی حوادث 30 ژوئن 2013 به‌طور شگفت‌انگیزی مسیری متفاوت را در روابط رقم زد. روابط مصر و ترکیه به حدی وخیم شد که سفرای خود را فراخواندند. همچنین روابط ایران و مصر نیز با تنش روبه‌رو شد و رسانه‌های ایران، برکناری مرسی را کودتا خواندند و مقامات ایرانی نیز همچنان رهبران جدید مصر را مورد انتقاد قرار می‌دهند.

در پایان مقاله آمده است: در این حوادث می‌توان نفوذ و اثرگذاری قدرت‌های استعماری را دید که تلاش می‌کنند حکومت‌های منطقه را حتی پس از استقلال، به خود وابسته نگه دارند. در واقع، از هم‌گسیختگی و شکاف در منطقه، تأمین‌کننده اهداف راهبردی قدرت‌های خارجی است.

تحلیل‌:همان‌گونه که این پایگاه اینترنتی مصری هم بدان اشاره کرده، همواره دست‌های خارجی مانع همگرایی کشورهای اسلامی با یکدیگر بوده است؛ اما نکته‌ای که این پایگاه‌ خبری از آن غفلت کرده، بازی برخی حکومت‌های مسلمان در زمین دشمن است که این واگرایی، اهداف مورد نظر دشمن را عینیت می‌بخشد؛ نمونه‌اش سرنگونی حکومت قانونی مصر با کودتای نظامیان غرب‌گرای این کشور است.