اگر در روزگاری، اصلی‌ترین راه برای ضربه‌زدن به منافع یک کشور، لشکرکشی و تحمل هزینه‌های گزاف بود، امروزه این روش به یکی از راه‌های این اقدام تبدیل شده و روش‌های دیگری که بسیار کم‌هزینه‌تر هستند، رقیب آن شده‌اند. یکی از این روش‌ها همانی است که «ادوارد جوزف اسنودن» جوان سی‌ساله آمریکایی به کار گرفته، یعنی جمع‌آوری سری‌ترین اسرار سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و سپس گریختن از آمریکا به همراه این اطلاعات ارزشمند و حیاتی. این اطلاعات آنچنان ارزش و اهمیتی دارد که به گفته «گلن گرین والد» روزنامه‌نگار نزدیک به «اسنودن» که برای اولین‌بار بخشی از اسناد «اسنودن» را در روزنامه‌ گاردین درج کرد، افشای این اسناد در عرض یک دقیقه می‌تواند چنان ضربه‌ای به آمریکا بزند که تاکنون نظیر نداشته است.

در حال حاضر، این کارمند سابق سازمان سیا که این اطلاعات مهم را در اختیار دارد، در مسکو به‌سر می‌برد و پس از حضور دو هفته‌ای در فرودگاه این شهر، از روسیه تقاضای پناهندگی سیاسی کرده و روسیه نیز با این شرط که بیش از این، علیه آمریکا افشاگری نکند، با درخواست وی موافقت کرده است. با اینکه روس‌ها به شکل مشروط با درخواست پناهندگی «اسنودن» موافقت کرده‌اند، سخنگوی کاخ سفید واکنش نشان داد و گفت: «قرار دادن یک تریبون تبلیغاتی در اختیار اسنودن، با اظهارات اخیر مسکو درباره بی‌طرفی‌اش در قضیه اسنودن متناقض است.» جی کارنی افزود: «چنین اقدامی برخلاف تضمین‌های مسکو مبنی بر عدم تمایل روسیه به آسیب‌رسانی اسنودن بر منافع آمریکا است.» ظاهراً اسنودن با شرطی که روس‌ها برای اعطای پناهندگی به وی گذاشته‌اند، موافقت کرده‌ است؛ اما پرسش مهم که به روابط و رقابت روس‌ها و آمریکایی‌‌ها مربوط می‌شود، این است که آیا روس‌ها خودشان به این اطلاعات ارزشمند طمع ندارند و در ازای دادن پناهندگی به وی، اطلاعات وی را درخواست نمی‌کنند؟ اگر افشای عمومی اطلاعاتی که نزد استودن است، نگرانی اول مقامات آمریکا باشد، یقیناً نگرانی دوم آن‌ها، دسترسی روس‌ها به آن اطلاعات است که ضربه سنگینی بر پیکره برنامه‌ها و سازمان جاسوسی آمریکا خواهد بود.