روز گذشته کاترین اشتون، رئیس‌ سیاست‌ خارجی اروپا، در بروکسل میزبان مدیران سیاسی اعضای گروه 1+5 بود. پس از پایان این نشست، اشتون در یک بیانیه ویدئویی اعلام کرد: «ما برای بررسی مواضع‌مان و برای بررسی اینکه چطور می‌توانیم به بهترین شکل در تلاش برای یافتن یک راه‌حل دیپلماتیک درباره مسئله‌ هسته‌ای ایران پیش برویم، با یکدیگر دیدار کردیم.» وی افزود: «البته در حال حاضر منتظر گروهی هستیم که در ایران منصوب خواهد شد. بسیار امیدواریم این کار به‌زودی انجام گیرد و ما منتظر دیدار با آن‌ها در سریع‌ترین زمان ممکن هستیم.»

پس از انتخاب آقای روحانی به سمت ریاست‌جمهوری ایران، مقامات و رسانه‌های غربی وانمود کردند که از این اتفاق خوشحالند و پس از آن، خط تبلیغاتی‌شان را به این سو هدایت کردند که سابقه‌ کاری آقای روحانی به‌ویژه در بحث هسته‌ای، آن‌ها را به پیشرفت مذاکرات امیدوار می‌کند. در ادامه هم این‌گونه القا کردند که امیدوارند دولت جدید را به کوتاه‌آمدن از برخی فعالیت‌های هسته‌ای متقاعد کنند. در هر صورت، طرف غربی با ایجاد چنین فضایی خودش را مشتاق دیدار و گفت‌وگو با گروه جدید مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران نشان می‌دهد. برخلاف برخی انتقادها به نحوه مذاکرات آقای جلیلی با گروه 1+5، گروه وی در برابر زیاده‌خواهی طرف مقابل به نحو شایسته‌ای ایستاد و از حقوق و منافع نظام دفاع کرد و زمینه پیشرفت‌های بعدی هسته‌ای را فراهم کرد. گروه جدید با بررسی تجربیات گروه آقای جلیلی و توجه به فضاسازی جدید دشمن و شناخت درست از مسیر طی‌شده و منافع ملی، با کسب هوشیاری بیشتر می‌تواند با عبور از دام‌هایی که دشمن بر سر راهش قرار داده، در حد و اندازه‌های نظام ظاهر شود و فریب اظهارات تبلیغاتی دشمن را نخورد و در پی رسیدن به اهداف نظام از گذر گفت‌وگوها باشد و لزومی هم ندارد که ایران برای رسیدن به زمان گفت‌وگوها به اندازه طرف مقابل، شتاب به خرج دهد.