دو کشور اروپایی فرانسه و انگلیس از حدود دو ماه پیش، بر طبل قانونی کردن کمک تسلیحاتی به تروریست‌های سوریه می‌کوبیدند و برای رسیدن به این هدف، سایر کشورهای اروپایی را نیز به‌شدت زیر فشار قرار داده بودند تا اینکه روز گذشته مقامات هر دو کشور اعلام کردند که تصمیمی برای کمک تسلیحاتی به شورشیان سوریه ندارند. پس از انتشار این خبر، اولین پرسش مطرح‌شده درباره چرایی این انصراف، مطرح شد که فرانسوی‌ها چنددستگی و اختلاف‌های حل‌نشدنی تروریست‌ها را عامل آن معرفی کردند. ممکن است این ادعا برای فرانسوی‌ها و حتی انگلیسی‌ها، بهانه موجهی برای تغییر دیدگاه باشد؛ اما قطعاً عامل اصلی نیست و علت و یا علل اصلی بسیار مهم‌تر از موضوع اعلام‌شده است. روز گذشته خبرگزاری رویترز اعلام کرد فرماندهان ارتش انگلیس به دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس هشدار داده‌اند ارسال سلاح به سوریه برای تجهیز شورشیان این کشور، می‌تواند تبعات منفی برای لندن به‌دنبال داشته باشد. به‌ اعتقاد این فرماندهان، این سلاح‌ها در مرحله اول می‌تواند در اختیار گروه‌های تندرو قرار بگیرد و در مراحل بعد، از سوی این گروه‌ها علیه خود انگلیس به‌کار رود، البته نقش پیروزی‌های روزهای اخیر ارتش سوریه را نیز نباید در این تصمیم فرانسه و انگلیس نادیده گرفت. این پیروزی‌ها نشان داد که برداشت و تحلیل غربی‌ها از وضعیت ارتش سوریه کاملاً اشتباه بوده و با فرار تعدادی فرمانده و سرباز، ارکان و انگیزه ارتش برای حفظ کشور و مقابله با تروریست‌ها مستحکم و فعال باقی‌مانده است. برعکس ارتش سوریه، آثار برجسته فروپاشی و اضمحلال در پیکر سیاسی و نظامی تروریست‌ها مشاهده می‌شود که هر روز هم‌ افزایش پیدا می‌کند.